یادها و دیدارها

□ یادنامۀ بزرگان

از روزگار نوجوانی دلبستگی به ادبیات و هنر و فرهنگ ایران موجب شد که همۀ کار و زندگی‌ام با کسانی بگذرد که با این امور سروکار دارند. از این‌رو وقتی با دوستانی که به‌جا مانده‌اند از گذشته می‌گفتم با اصرار می‌خواستند که آنها را بنویسم. اما حقیقت این است که از این کار سر باز می‌زدم. ترسم این بود که مطالب شخصی و پیش‌پاافتاده باشد. اما دوستان یادآور می‌شدند آنچه بر من گذشته بخشی از تاریخ فرهنگ و ادبیات و هنر معاصر ایران و روشن‌کنندۀ زندگی و حال و روزگار اشخاصی است که سهمی در آن داشته‌اند و بازگویی آنها می‌تواند برای آیندگان و کسانی که در شرح احوال و زندگی و آثار و خلقیات این افراد کنجکاوی دارند سودمند باشد.

کوشیده‌ام که در روایت هر خاطره راستی و درستی را پیش چشم داشته باشم و از خیال‌بافی و قصه‌پردازی معمول در کار بسیاری از خاطره‌نویسان بپرهیزم و هر جا که لازم بوده جزئیات را هم ثبت کنم. شاید همین خاطرات دیروز است که به زندگی امروز ما اعتبار می‌بخشد.

— مؤلف