(متولد ۱۳۰۷، درگذشته ۱۳۹۹) بازیگر و کارگردان تئاتر اهل ایران بود. عباس جوانمرد تحصیل در رشتهٔ بازیگری را در سال ۱۳۳۲ در «هنرستان هنرپیشگی» در تهران آغاز نمود و سپس در سال ۱۳۳۴ دورهٔ کارگردانی و بازیگری را زیر نظر پروفسور دیویدسون در دانشگاه تهران گذراند و در همان سال گروه هنر ملی را با تنی چند از همفکران خود، در خانهٔ شاهین سرکیسیان بنیان نهاد. از ایشان کتاب «دیدار با خویش» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

عباس ملک‌زاده میلانی (زاده ۱۳۲۸ در تهران) مورخ، ایران‌شناس، پژوهشگر و نویسندۀ ایرانی ساکن آمریکا است. میلانی مدیر برنامهٔ مطالعات ایرانی در دانشگاه استنفورد و استاد فراخوانده دانشکدهٔ علوم سیاسی آن دانشگاه است. او همچنین همکار و یکی از سرپرستان پروژه دموکراسی ایران در مؤسسه هوور است.

عباس توفیق متولد سال ۱۳۱۳، در سال‌های آخر حیات نشریه توفیق ، از گردانندگان اصلی آن بود. برادران توفیق در ۲۹ اسفند ۱۳۳۶ یک روزنامه‌ی طنز به نام «فکاهی» منتشر می‌کردند که به شدت مورد استقبال مردم قرار می‌گرفت. انتشار «فکاهی» که در زیر فشارهای شدید و سانسور و توقیف‌های مکرر تا سال ۱۳۵۰ خورشیدی ادامه پیدا کرد و سرانجام در تیرماه ۱۳۵۰ به دستور امیرعباس هویدا نخست وزیر وقت تا همیشه بسته شد. عباس توفیق رئیس هیئت تحریریه توفیق بود. همچنین استاد در رشته جامعه‌شناسی مطبوعات و روانشناسی است.

عبدالله کوثری (زادهٔ ۲۲ آبان ۱۳۲۵ در همدان) شاعر، مترجم، ویراستار و داور چند دورهٔ جوایز ادبی هوشنگ گلشیری، ابوالحسن نجفی و کتاب سال ایران است. کوثری که از نسل سوم مترجمان معاصر ایران محسوب می‌شود، تاکنون چندین بار برندهٔ جایزهٔ کتاب سال ایران شده و نامش بدل به برند.

وهاب‌زاده لیسانس خود را در رشته کشاورزی از دانشگاه جندی شاپور اهواز و فوق لیسانس خود را در رشتهٔ علوم زیستی از دانشگاه آیووا آمریکا دریافت کرد و تحت تأثیر مطالعه آثار دیوید لک بوم‌شناس و پرنده‌شناس مشهور انگلیسی برای تحصیل در مقطع دکتری رهسپار دانشگاه آبردین (اسکاتلند) شد و رساله‌ای تحت عنوان بوم‌شناسی قمری خانگی در محیط‌های شهری را برای تز دکترایش انتخاب کرد. او برای انجام کارهای عملی مربوط به پایان‌نامه به ایران بازگشت ولی به علت تغییر و تحولات پس از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۵۷ و وقوع انقلاب فرهنگی و همچنین مرگ استاد راهنما نتوانست به تحصیل در این مقطع ادامه دهد و مقطع دکتری او نیمه تمام ماند.

عبدالرحیم (تقی) جعفری (زادهٔ ۱۲ آبان ۱۲۹۸ در تهران – درگذشتهٔ ۱۱ مهر ۱۳۹۴ در تهران) بنیان‌گذار و مدیر پیشین مؤسسه انتشاراتی امیرکبیر، مهم‌ترین و گسترده‌ترین مؤسسهٔ خصوصی چاپ و نشر کتاب در تاریخ ایران و خاورمیانه است.

عبدالرضا سالاربهزادی در سال ۱۳۲۹ در شهر بم متولد شد. او فارغ‌التحصیل مقطع کارشناسی ارشد رشتۀ روابط بین‌الملل است.

ابوالفضل اللّه‌‌دادی متولد آبان ۱۳۶۱، فارغ‌‌التحصیل رشتهٔ زبان و ادبیات فرانسه از دانشگاه شهيد چمران اهواز در سال ۱۳۸۵ (کارشناسی) و از دانشگاه شهيد بهشتی تهران در سال ۱۳۹۰ (كارشناسی‌ ارشد ) است. او از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۷ در مطبوعات مختلف به‌عنوان روزنامه‌نگار قلم زده است. علاقهٔ او به نویسندگان معاصر فرانسه است و تاکنون نویسنده‌های مختلفی را برای اولین بار به خوانندگان فارسی‌زبان معرفی کرده که از آن جمله می‌توان به میشل اوئلبک، برنار کی‌رینی، اسکار کوپ ـ فان، آلن بلو‌تی‌یر، امیلی‌یِن ملفتو، ژان ـ فرانسوا بوشار، رومن پوئرتُلاس و ... اشاره کرد. ابوالفضل اللّه‌‌دادی تاکنون دوبار نامزد جایزه استاد ابوالحسن نجفی برای بهترین ترجمهٔ سال شده است: در سال ۱۳۹۷ برای «سفر شگفت‌انگیز مرتاضی که در جالباسی آیکیا گیر افتاده بود» و در سال ۱۴۰۰ برای «محاکمهٔ خوک».

دانش‌آموختۀ زبان انگلیسی است و اکنون در مقطع دکتری علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس تحصیل می‌کند. از افشین خاکباز کتاب‌ها و مقالات متعددی در ایران منتشر شده است. گرایش اصلی او ترجمه در زمینۀ علوم انسانی است. از او تا کنون ده کتاب در نشر نو منتشر شده؛ از جمله «عدالت: چه باید کرد»، «فلسفۀ ملال»، «فریب طعمه‌ها» و «رؤیاهای انقلابی»، «راهنمای فلسفی زیستن»، «شهرت» و «انسان بی‌نقص: اخلاق در عصر مهندسی ژنتیک».

(متولد ۱۳۳۸) مترجم ایرانی است. او در سال ۱۳۶۴ از دانشگاه شیراز لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی گرفت و در سال ۱۳۶۸ از همان دانشگاه با مدرک فوق‌لیسانس آموزش زبان انگلیسی فارغ‌التحصیل شد. کتاب «اروپا از دوران ناپلئون» اثر دیوید تامسن، با ترجمۀ احد علیقلیان و همکاری خشایار دیهیمی در پاییز سال ۱۳۸۷ به عنوان کتاب شایستۀ تقدیر فصل شناخته شد و کتاب تراژدی مردم، اثر اورلاندو فایجس با ترجمه‌ی وی به عنوان کتاب فصل بهار ۱۳۸۸ برگزیده شد. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «پایان رابطه» اثر گراهام گرین، «اقتصاد خیر و شر: از گیل‌گمش تا وال‌استریت» اثر توماش ردلاچک، «اختراع قوم یهود» اثر شلومو زند، »«دروغ‌گویی: انتخاب اخلاقی در زندگی اجتماعی و فردی» اثر لزلی استیونسن و دیوید ل. هابزمن و «پول» اثر اریک لونرگن در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

احمد میرعلایی (۲۱ فروردین ۱۳۲۱ - ۲ آبان ۱۳۷۴)، مترجم، نویسنده، استاد دانشگاه، ناشر و روزنامه‌نگار بود. نخستین تجربه‌های قلمی‌اش در عالم روزنامه‌نگاری شکل گرفت و سپس با فعالیت در حلقۀ ادبی معروف اصفهان و سردبیری مجله‌های کتاب امروز، فرهنگ و زندگی و جُنگ اصفهان و دبیری بخش «آیندگان ادبی» در روزنامۀ آیندگان شناخته شد. در همین سال‌ها او به‌عنوان ویراستار ادبی در مؤسسۀ فرانکلین، زیرنظر همایون صنعتی‌زاده، کار کرد و برخی از ترجمه‌هایش نیز در همین انتشارات به بازار کتاب عرضه شد. برخی از نویسندگان نامی ادبیات جهان را نخستین بار او به ایرانیان معرفی کرد، چهره‌هایی چون اکتاویو پاز، خورخه لوییس بورخس، میلان کوندرا، گراهام گرین، ویلیام گلدینگ، وغیره. عمدۀ ترجمه‌های میرعلایی با مقدمه‌هایی خواندنی دربارۀ نویسندۀ اثر یا زندگی او همراه بود. در آن سال‌ها که نه اینترنت و جست‌وجوی گوگلی در کار بود و نه دنیای اطلاعات تا سرحد انفجار وسعت یافته بود، معرفی‌ها و مقدمه‌هایی از این دست برای کتابخوان‌ها راهگشا بود. ترجمهٔ کتاب‌های کنسول افتخاری و هوارزد اند به قلم احمد میرعلایی در فرهنگ نشرنو انتشار یافته است.

علی عبداللهی (زاده ۱۳۴۷ بیرجند) شاعر و مترجم ادبی زبان آلمانی ایرانی است.

علی شاهی، نویسنده و مترجم، زادهٔ ۱۳۶۱ در کرمانشاه. دانشجوی دکترای فلسفهٔ هنر در دانشگاه علامه طباطبایی. نویسندهٔ «کتاب نانوشته» منتشرشده در نشرنو، سال ۱۴۰۰. از او مقالات متعددی در زمینهٔ فلسفهٔ و ادبیات منتشر شده است. او در سال ۱۳۹۸ نیز کتاب «واقعیت ناپیدا» اثر کارلو روولّی را ترجمه کرد که در نشر نو منتشر شده است.

علی‌ظفر قهرمانی‌نژاد متولد سال ۱۳۵۴، فارغ‌التحصیل رشتۀ هنرهای نمایشی از دانشکدۀ هنرهای زیبای دانشگاه تهران در مقطع کارشناسی و رشتۀ کارگردانی سینما از دانشکدۀ سینماـ‌تئاتر دانشگاه هنر تهران در مقطع کارشناسی ارشد می‌باشد. از جمله فعالیت‌های او در زمینۀ تئاتر و سینما می‌توان به کارگردانی و بازیگری در تئاتر، ساخت فیلم کوتاه و مستند و تدریس و برگزاری کارگاه‌های آموزشی در زمینۀ تئاتر و سینما اشاره کرد. او همچنین در بخش‌های دبیری، داوری و بازبینی جشنواره‌های متعدد تئاتری فعالیت داشته است. قهرمانی‌نژاد همچنین بیش از ده عنوان کتاب در زمینه‌ی هنرهای نمایشی ترجمه کرده است.

علی‌محمد ساکی (۱۳۱۴–۲۲ خرداد ۱۳۷۳) محقق، مترجم و شهردار خرم‌آباد بین سال‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۶ بود. او از مرداد ۱۳۵۰ تا دی ۱۳۵۶ این سمت را بر عهده داشت. از جمله کارهایی که او در مدت مدیریتش انجام داد، عبارتند از: احداث مراکز فرهنگی، کتاب‌خانه‌ها، مجتمع‌های ورزشی و تربیتی، دگرگون ساختن بافت نامنظم شهر و احداث خیابان‌های جدید و عریض، میادین فرهنگی، رفاهی و بوستان‌ها و پارک‌ها؛ دریاچه کیو نیز در دوره شهرداری ساکی ساخته شد. یکی از میدان‌های کوچک خرم‌آباد به نام اوست.

علیرضا اسماعیل‌پور متولد سال ۱۳۶۴ رشت، دانش‌آموختۀ مقطع کارشناسی رشتۀ زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه شهید بهشتی (1386)؛ کارشناسی ارشد رشتۀ زبان‌‌های باستانی از دانشگاه تهران (1389)؛ و دکتری رشتۀ زبان‌های باستانی از دانشگاه تهران (1395) است.

علیرضا سیف‌الدینی (زادۀ ۱۳۴۶ در تبریز) نویسنده، منتقد ادبی، و مترجم ایرانی است. علیرضا سیف‌الدینی در بیست‌ویک سالگی دو کتاب در تبریز منتشر کرد: اولی «سندباد: بازنویسی حکایات اصلی هزار و یک شب»، و دومی «مرد کوهستان» که ترجمهٔ رمانی از یاشارکمال بود. در همان سال‌ها کتاب «اسطورۀ آفرینش از نگاه ترکان» را به فارسی ترجمه کرد. این کتاب هرگز منتشر نشد. علیرضا سیف‌الدینی در سنین بیست‌وچهارـ‌پنج سالگی یک صفحهٔ ادبی با عنوان قلم در روزنامهٔ «فروغ آزادی» در تبریز منتشر می‌کرد که در آن داستان‌های داستان‌نویسان تبریزی را معرفی و نقد می‌کرد. بعدها فعالیت ادبی را با چاپ مقاله و شعر در نشریهٔ آدینه تبریز ادامه داد.در اوایل دههٔ هفتاد نقدها، داستان‌ها، شعرها، ترجمه‌های علیرضا سیف‌الدینی، در تهران، در مجله‌های ادبی، مانند: تکاپو، آدینه، بایا، دوران، توسعه و… منتشر می‌شدند. در بیست‌وپنج سالگی کتاب «قصه‌مکان: مطالعه‌ای در شناخت داستان نویسی ایران» و «بختک‌نگار قوم» را برای چاپ آماده کرد که پس از پنج سال چاپ و منتشر شدند.علیرضا سیف‌الدینی در سال ۱۳۸۲ برای بهترین نقد ادبی موفق به دریافت جایزۀ ادبی صادق هدایت شد. در سال ۲۰۰۵ به دعوت انجمن مستقل بین‌المللی شاعران و نویسندگان به بریتانیا رفت. در سال ۲۰۰۶ با دعوت انجمن مستقل ادبی «همسایه در را باز کن» در دانشگاه‌های استانبول و آنکارا به شعرخوانی و سخنرانی پرداخت. سیف‌الدینی، داور ثابت جایزه ادبی مهرگان است.

علیرضا ذکاوتی قراگزلو (زادۀ ۱۳۲۲ در همدان) نویسنده و پژوهشگر ایرانی است. قراگوزلو از پژوهشگران و نویسندگان معاصر است که در چهار دهۀ گذشته آثار متعددی از او در زمینۀ ادبیات فارسی و عرفان اسلامی منتشر شده‌ است. وی نقدهای بسیاری بر آثار کلاسیک ایران نوشته، تحقیق و ترجمه کرده‌ است و در هر دو رشتهٔ ادبیات ابداعی و ادبیات تحقیقی و نیز ترجمه از عربی به فارسی آثار متعددی پدیدآورده‌است.

امین مِدی متولد ۱۳۶۶ در همدان است. او فارغ‌التحصیل مترجمی زبان انگلیسی از دانشگاه آزاد همدان در سال ۱۳۸۹ و آموزش زبان انگلیسی از دانشگاه خوارزمی تهران در سال ۱۳۹۵ است. از این مترجم کتاب «مارکس و آزادی»، اثر تری ایگلتون را در نشرنو منتشر شده است.

امیرعلی نجومیان (متولد ۱۳۴۳) نویسنده، نظریه‌پرداز و مترجم، و دانشیار ادبیات انگلیسی و نظریۀ ادبی در دانشگاه شهید بهشتی است. رسالۀ دکتری او تحقیقی است در حوزهٔ نظریهٔ ادبی براساس نظریه‌های فلسفی معاصر. در این تحقیق او نظریه‌ای جدید دربارۀ تعریف زبان ادبی و، به‌طور کلی ادبیات، مطرح می‌کند و بر آن اساس به تحلیل آثار ساموئل بکت و بورخس و تامس پینچن می‌پردازد. وی پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۷۸ در دانشگاه شهید بهشتی در مقاطع کارشناسی و کارشناسی‌ارشد و دکتری به تدریس نقد و نظریۀ ادبی، ادبیات معاصر، مکاتب ادبی، فلسفۀ ادبیات، فلسفۀ فیلم، رابطۀ سینما و آموزش ادبیات، و روش تحقیق مشغول شد. در سال ۱۳۸۲، او در شکل‌گیری گروه پژوهشیِ «نشانه‌شناسی هنر» مشارکت کرد که اینک با عنوان «حلقۀ نشانه‌شناسی تهران» فعالیت‌های علمی خود را ادامه می‌دهد. از او نشانه در آستانه: جستارهایی در نشانه‌شناسی در فرهنگ نشرنو انتشار یافته است.

اثمار موسوی‌نیا، متولد 1356 در آبادان، دارای مدرک کارشناسی در رشتۀ زبان و ادبیات ایتالیایی از دانشگاه تهران است. او از دهۀ 1380 به طور حرفه‌ای به ترجمۀ آثار ادبی مشغول است و تاکنون آثاری از نویسنده‌هایی همچون لوییجی پیراندللو، آنتونیو گرامشی، آنتونیو تابوکی، جووانی آرپینو، الساندرو باریکو، فدریکو توتزی، و غیره را ترجمه کرده است. از جمله ترجمه‌های او می‌توان به کتاب‌های «نامه‌های زندان» اثر آنتونیو گرامشی، «فرشتۀ سیاه» اثر آنتونیو تابوکی، «ولگرد قهرمان است» اثر جووانی آرپینو، «قصرهای خشم» اثر الساندرو باریکو، «مخمصه» نوشتۀ لوییجی پیراندللو، «خودخواهان» و «سه صلیب» و «یک اجرای سینمایی و داستان‌های دیگر» از فدریکو توتزی ، «مسافر شبانه» اثر ماوریتزیو ماجانی، «داستان‌پرداز زندگی» اثر تیتزیانو اسکارپا، و «برای من آفتابگردانی بیاور» گزیدۀ شعر شاعران معاصر ایتالیا اشاره کرد. از این مترجم رمان «دفترهای سرافینو گوبیو فیلمبردار سینما» اثر لوییجی پیراندللو در فرهنگ نشرنو منتشر شده است.

آذر عالی‌پور (متولد ۱۳۲۸) مترجم ادبیات داستانی است و تاکنون آثاری از نویسنده‌هایی همچون ادوارد پ. جونز، ناتانیل بلوز، جویس کارول اوتس، آلیس مونرو، الیکس اوهلین، و جومپا لاهیری را ترجمه کرده است. مجموعه‌داستان «رز گریه کرد» از نویسندۀ شهیر ایرلندی ویلیام ترور،‌ مجموعه‌داستان «ملاقات با مرینال» از نویسندۀ هندی‌تبار ساکن امریکا چیترا بانرجی دیواکارونی، و رمان «شهود» از فلانری اوکانر ازجمله ترجمه‌های او است. از این مترجم رمان «ناگهان هوس» اثر لائورا اسکیول در فرهنگ نشرنو منتشر شده است.

عمادیان (متولد 1349) مترجم و پژوهشگر حوزۀ فلسفه، جامعه‌شناسی و علوم سیاسی است. او در دانشگاه تورنتو فلسفه، و در دانشگاه وست‌مینستر فلسفۀ سیاسی خوانده است. از ایشان ترجمۀ کتاب «عشق رمانتیک» و تألیف کتاب «گفته‌ها و نکته‌ها از میان خوانده‌ها» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

بهروز صفرزاده متولد سال ۱۳۴۸ در تهران است. او تحصیلات دانشگاهی خود را در رشتۀ زبان و ادب فارسی تا مقطع کارشناسی ادامه داد. در سال‌های دهۀ ۱۳۷۰ به همکاری با مؤسسۀ لغت‌نامۀ دهخدا روی آورد و شش سال در طرح ویرایش و دو چاپ کامپیوتری از لغت‌نامۀ دهخدا مشارکت نمود.او در طرح تألیف و ویرایش فرهنگ بزرگ سخن، زیر نظر دکتر حسن انوری همکاری نمود و پس از آن، برای مدت پنج سال به همکاری با گروه فرهنگ‌نویسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی پرداخت و در این مدت، در طرح تألیف فرهنگ جامع زبان فارسی، زیر نظر دکتر علی‌اشرف صادقی مشارکت نمود.«بهروز صفرزاده» از شخصیت‌های شناخته‌شده در حوزۀ زبان‌شناسی، ترجمه و ادبیات است. تخصص وی به‌طور مشخص در فرهنگ‌نویسی و واژه‌شناسی است. ضمن اینکه در حوزۀ واژه‌های عربی در فارسی نیز دارای تألیفاتی است. وی هم‌اینک یکی از مؤلفان و ویراستاران لغت‌نامۀ بزرگ فارسی در مؤسسۀ لغت‌نامۀ دهخدا است.ضمن اینکه، از سال ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۸ عضویت در هیأت مدیرۀ انجمن صنفی ویراستاران تهران را بر عهده داشته است. کتاب او با عنوان «فرهنگ موضوعی فارسی» در سی‌وششمین دوره از جایزه کتاب سال ایران در سال ۱۳۹۷ به عنوان اثر شایسته تقدیر شناخته شد.آثار و تالیفاتفرهنگ زبان‌آموز فارسی (۱۳۸۸) فرهنگ فارسی گفتاری (۱۳۹۵) تحول آوایی واژه‌های عربی در فارسی (۱۳۹۵) فرهنگ موضوعی فارسی (۱۳۹۶) دست‌نامه ویرایش (۱۳۹۶) داستان واژه‌ها (۱۳۹۸) فرهنگ فارسی‌آموز دهخدا (۱۳۹۸) فرهنگ جمع‌های مکسر (۱۳۹۸)جوایز و افتخاراتدارندۀ عنوان اثر شایسته تقدیر برای کتاب «فرهنگ موضوعی فارسی» در سی‌وششمین دورۀ جایزۀ کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، سال ۱۳۹۷

بهروز صفدری (متولد ۱۳۳۴) مترجم و نویسنده و از اعضای قدیمی جنبش سیتواسینیت‌ها (موقعیت‌گرایان) در فرانسه است. صفدری که در رشتۀ جامعه‌شناسی تحصیل کرده، عمدتاً به دلیل تلاش‌هایش در ترجمه و معرفی جنبش سیتواسیونیستی به زبان فارسی، به‌ویژه «جامعهٔ نمایش» اثر گی دوبور، شناخته شده است. از دیگر ترجمه‌های او می‌توان به «رسوایی شاعران» اثر شاعر سوررئالیست بنژامن پره، «اینک آن انسان» اثر نیچه، «زرتشت نیچه: شرحی بر پیشگفتار چنین گفت زرتشت» اثر پیر ابرـ‌سوفرن، «در ستایش تن‌آسانی» شامل متن معروف پل لافارک، «شعر و واقعیت و قطعات عمودی» از روبرتو خواروز، :بین‌الملل نوع بشر» اثر رائول ونه‌گم و «فرنچ تئوری و آواتارهایش: نقدی بر آماس تئوریک پسامدرنیسم» (به همراه سمیه خواجوندی) اشاره کرد. از این مترجم «پیش‌پاافتاده‌های بنیادی» در نشرنو منتشر شده است.

بهزاد برکت متولد تهران، دانشیار دانشگاه گیلان در گروه زبان و ادبیات انگلیسی است. برکت مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه تربیت معلم تهران در رشتهٔ زبان و ادبیات انگلیسی و مدرک کارشناسی ارشدش را از دانشگاه تهران در رشتهٔ زبان‌شناسی و مدرک دکتری‌اش را از انستیتوی ملّی زبان‌ها و تمدن‌های شرقی (INALCO) در پاریس، در زمینهٔ ادبیات تطبیقی (ترجمه‌شناسی) کسب کرده‌است. فعالیت او گذشته از تدریس در دانشگاه، در زمینهٔ ترجمه، نقد ادبی و ادبیات ایران و جهان است. برکت در کلاسهای دانشگاهی خود به زبان‌های انگلیسی و فارسی تدریس می‌کند، و پایان نامهٔ دکتری وی به زبان فرانسوی انتشار یافته‌است.

ابراهیم یونسی بانه (۱۳۰۵، درگذشته ۱۳۹۰)، نویسنده و مترجم ایرانی بود. او نخستین استاندار کردستان ایران، پس از انقلاب ۵۷ و در دولت مهدی بازرگان بود. ابراهیم یونسی مترجم ۸۰ عنوان کتاب از زبان انگلیسی و یک کتاب از زبان فرانسوی به فارسی است. از ایشان ترجمۀ کتاب «به دور از مردم شوریده» اثر تامس هاردی در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

(متولد ۱۳۱۳، درگذشته ۱۳۸۸) داستان‌نویس و مترجم ایرانی بود. وی در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ هجری شمسی از پرفروش‌ترین نویسندگان معاصر بود. رمان‌های «دل کور»، «لاله برافروخت»، «شراب خام»، «داستان جاوید»، «ثریا در اغما» و «درد سیاوش» از مهم‌ترین آثار او به‌شمار می‌روند. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «تحلیل رفتار متقابل» اثر اریک برن، «ماندن در وضعیت آخر» و «وضعیت آخر» اثر تامس. ای. هریس در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

فائزه طباطبایی، متولد ۱۳۵۱، وکیل دادگستری و دانشجوی دکتری حقوق بین‌الملل است. خود را نویسنده نمی‌داند چون معتقد است نویسنده کسی است که بیشتر وقتش صرف نوشتن و ملزومات آن می‌کند. از او یک مجموعه داستان کوتاه، سال ۹۳ توسط نشر هیلا (ققنوس) منتشرشده که سال گذشته تجدید چاپ شد، به نام «حالم خوب نیست». او کنسول افتخاری مالت در ایران است و کارگاه‌های آقای کیارستمی را گذرانده است. در حال حاضر یک داستان بلند و یک فیلمنامه دارد که پس از تکمیل پایان‌نامه آنها را بازنویسی نهائی خواهد کرد. از آنجاکه به عقیده وی نویسندگی حرفه تمام‌وقت است ایشان خود را نویسنده نمی‌داند، چراکه مشغله‌های زندگی‌اش زمان چندانی برایش نگذاشته است! نگاهش به آثار ترجمه‌ای نگاهی مثبت است و آثار ایرانی را در حال‌توسعه می‌بیند. کتاب «دیگر اخبار نخوانید» با ترجمۀ ایشان در نشرنو منتشر شده است.

فرهاد اکبرزاده متولد 1355 در تهران است از 1381 شروع به نوشتن نقد و معرفی کتاب در مطبوعات كرد و از سال 93 به‌عنوان ويراستار تمام‌وقت فعالیت کرده است.

فریده حسن زاده مصطفوی متولد سال 1331، شاعر و مترجم ایرانی، نخستین کتاب شعر خود را در سال 1357 منتشر کرد. تعدادی از آثارش در گلچین‌های شعر داخلی معرفی شده‌اند. همچنین اشعاری که به زبان انگلیسی نوشته در آنتولوژی‌های آمریکایی و اروپایی و آسیایی و در نشریات چاپی و الکترونیکی بین‌المللی به چاپ رسیده است.

فریدون آدمیت (۱ مرداد ۱۲۹۹، تهران – ۱۰ فروردین ۱۳۸۷، تهران) نویسنده، تاریخ‌نگار و همچنین از مقامات عالی‌رتبۀ وزارت امور خارجه ایران در زمان پهلوی دوم بود. آثار وی عمدتاً دربارهٔ تاریخ مشروطیت و شخصیت‌های مرتبط با آن است. روش او در تاریخ‌نگاری به گفتهٔ خودش، تاریخ‌نگاری تحلیلی-انتقادی بود.

(متولد ۱۳۲۳) نویسنده و مترجم ایرانی است. از ایشان ترجمۀ کتاب «فروپاشی: چگونه جوامع راه فنا یا بقا را بر می‌گزینند» اثر جرد دایموند در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۱۷) نویسنده، منتقد و کارشناس ادبیات فارسی است. حسن جوادی مدت یازده سال در دانشگاه تهران تدریس کرد و مدتی هم رئیس گروه زبان و ادبیات انگلیسی شد. او طی این سال‌ها کتاب‌های «گذری به هند» از فورستر، «نامه‌هایی از تبریز» از ادوارد براون، «وحی و عقل در اسلام» از آربری، «تاریخ ادبیات آمریکا» از ویلیس ویگر را از انگلیسی و نمایشنامه «مده» را از فرانسه ترجمه کرد. از ایشان کتاب «ادوارد براون و ایران» را فرهنگ نشرنو چاپ کرده است.

(متولد ۱۳۰۴) مترجم و پژوهشگر ادبیات فارسی است. او استاد زبان فارسی در دانشگاه کمبریج و استاد مدعو در دانشگاه کالیفرنیا و از مسئولان شرکت ملی نفت ایران بود. مهمترین ترجمۀ کامشاد «تاریخ چیست» اثر ه. ا. کار و مهمترین اثر تألیفی او «پایه‌گذاران نثر جدید» فارسی است. از ایشان ترجمۀ کتاب «درک یک پایان» اثر جولین بارنز در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است

حسن هاشمی میناباد، متولد 1342، کارشناس مترجمی انگلیسی، کارشناس ارشد زبان‌شناسی و مدرس بازنشستۀ دانشگاه آزاد اراک است. تألیف و ترجمه دارد و ویراستار است. حوزه‌های اصلی فعالیت او عبارت‌اند از ترجمه‌پژوهی، زبان فارسی، فرهنگ‌نگاری، ویرایش و نقد کتاب. از این نویسنده و پژوهشگر و مترجم کتاب‌های حکایت‌هایی برای زمانۀ ما و باز هم حکایت‌هایی برای زمانۀ ما، زندگانی من و روزگار سخت در نشرنو منتشر شده است.

(متولد 1326) حقوق‌دان ایرانی و استاد دانشگاه شهید بهشتی است. ایشان برای تألیف کتاب حقوق بین‌الملل معاهدات (فرهنگ نشرنو) برندۀ تشویقی کتاب سال ۱۳۸۱ شد. صلح جاویدان و حکومت قانون دیگر اثر تألیفی ایشان است که در فرهنگ نشر نو به چاپ ذسیده است.

حسام‌الدین ارفعی اهل شهرستان اوز واقع در بخش جنوبی استان فارس (زاده ۱۳۲۷ یزد) فیزیک‌دان ایرانی و استاد دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف است. وی دوران متوسطه را در دبیرستان البرز تهران گذراند. تحصیلات دانشگاهی خود را از دانشگاه صنعتی آریامهر (شریف فعلی) در رشتهٔ فیزیک آغاز کرد. او در اولین کنکور ورودی این دانشگاه در سال ۱۳۴۴ رتبهٔ اول را کسب کرد و دکترای خود را در فیزیک نظری از دانشگاه کالیفرنیا در برکلی دریافت کرد. حسام‌الدین ارفعی از ۱۹۸۹ تا کنون با مرکز تحقیقات فیزیک نظری و ریاضیات (پژوهشگاه دانش‌های بنیادی فعلی) همکاری دارد و معاون این مرکز و رئیس پژوهشکده ذرات و شتابگر این مرکز است.ارفعی، یکی از پیشگامان همکاری ایران با سرن (سازمان اروپایی پژوهش‌های هسته‌ای) در پروژهٔ ال‌اچ‌سی بوده است.

(متولد ۱۳۲۰ نهاوند، درگذشته ۱۳۹۹) مترجم و نویسنده اهل ایران بود. از آثار به‌جامانده از ایشان می‌توان به ترجمۀ «انگل» اثر ماکسیم گورگی، «همزاد» اثر فئودور داستایفسکی، «مرگ و دختر جوان» اثر آریل دورفمن، «جاودانگی» اثر میلان کوندرا، «خانه ارواح» اثر ایزابل آلنده، «فرزندان سانچز» اثر اسکار لوئیس و «شوک آینده» اثر الوین تافلر (فرهنگ نشرنو) اشاره کرد.

پژوهشگر، نویسنده و خالق مجموعه ۱۴جلدیِ پژوهشگران معاصر ایران است. از ایشان تا کنون چهار جلد «چهره‌های موسیقی ایران» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۰۹، درگذشته ۱۳۹۴) دیپلمات، نویسنده و مترجم ایرانی بود. مهدوی در طول دوران فعالیت حرفه‌ای خویش، بیش از ۷۷ عنوان کتاب و مقاله تألیف و ترجمه کرد که از آن جمله می‌توان به این آثار اشاره کرد

(متولد ۱۳۲۳) ادب‌پژوه، مترجم، منتقد و شاعر اهل ایران و استاد سابق ادبیات در دانشگاه پنسیلوانیا است. «درآمدی بر روایت‌شناسی»، «خواهران برونته» و «خاستگاه آگاهی در فروپاشی ذهن دوجایگاهی» از جمله ترجمه‌های ایشان است. از ایشان همچنین کتاب ضد شعر نو فارسی: از عصر نیما تا امروز» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۲۶) نویسنده و مترجم ایرانی است. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «خدایی به سپیدی یاس» اثر مهادوی یکه، «قصه‌های برادران گریم»، «قصه‌های جاودان» اثر ناتالینا ایوانووا، «دانشنامۀ هنر اسلامی به روایت تصویر» اثر جووانی کوراتولا و «تاریخ مصور موسیقی» اثر مایکل سدلر در فرهنگ نشر نو چاپ شده است.

حسین راغفر (متولد ۱۳۳۲)، فوتبالیست ملی‌پوش سابق ایران و استاد اقتصاد و عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا و اقتصاددان است. وی به عنوان پژوهشگر فقر شناخته می‌شود و در حوزۀ رفاه اجتماعی تألیفاتی دارد. در میان اقتصاددانان کشور ایران، حسین راغفر بیشترین پژوهش و تحقیقات را در زمینۀ شناخت ریشه‌های فقر و توزیع عادلانه درآمد و نیز در حوزۀ رفاه عمومی و اقتصاد رفاه داشته‌ است. وی دانش‌آموختۀ دانشگاه اسکس در نزدیکی شهر کولچستر، انگلستان است. راغفر در سال ۱۳۶۰ مدتی نیز رئیس فدراسیون فوتبال ایران بود و جوان‌ترین رئیس در تاریخ این فدراسیون به‌شمار می‌آید.

حسین شیخ رضایی متولد 1355، دانش آموختۀ فلسفۀ علم در دانشگاه صنعتی شریف، عضو هیأت علمی موسسۀ پژوهشی حکمت و فلسفه ایران می‌باشد.

هروی (متولد ۱۲۹۷، درگذشته ۱۳۷۲) نویسنده، مترجم، حافظ پژوه و استاد دانشگاه ایرانی است. زرگترین سبب شهرت هروی، کتاب چهار جلدی «شرح غزل‌های حافظ» است که پس از سال‌ها تحقیق در سال ۱۳۶۷ منتشر شد. این کتاب حاصل ۱۵ سال فعالیت و تحقیق اوست که توسط فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

حسن میرعابدینی (زادهٔ ۱۳۳۲) نویسنده، استاد دانشگاه، پژوهشگر و منتقد ادبی معاصر ایران است. او از ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۵ در دانشگاه زنجان و در ۱۳۹۲ در مؤسسهٔ آموزش عالی حافظ شیراز ادبیات معاصر تدریس کرده‌است.

هوشنگ وزیری (۲۸ بهمن ۱۳۰۹، ساری – ۱۳ آبان ۱۳۸۲، پاریس) مترجم و روزنامه‌نگار ایرانی بود. وزیری مقاله‌نویسی، سردبیری چندین نشریه فارسی زبان و ترجمه و تألیف آثار بسیاری را در کارنامه خود دارد وی یکی از اعضای اوّلیهٔ کانون نویسندگان ایران بود. وی تحصیلات ابتدایی را در شهر ساری و تحصیلات متوسطه را در دارالفنون تهران گذراند و تحصیلات خود در رشتۀ علوم سیاسی و جامعه‌شناسی را در مقطع دکترا در آلمان به پایان رساند. وی پس از انقلاب سال ۵۷ و تحریم مطبوعات در سال ۱۹۸۴ به پاریس مهاجرت نمود و در ۱۳ آبان ۱۳۸۲ در همین شهر درگذشت.

ایرج پارسی‌نژاد (متولد ۱۳۱۷) محقق، منتقد ادبی، استاد بازنشستهٔ ادبیات فارسی دانشگاه‌های ژاپن و امریکا، و تاریخ‌نگار نقد ادبی جدید در ایران است. پارسی‌نژاد، جدا از آثار و مکتوباتِ ادبی، از پس یک عمر حشر و نشر که با اهل فرهنگ و ادبیات، جدا از آثار و مکتوباتِ ادبی، شناختی بی‌واسطه از شخصیت‌های متنوع فرهنگی دارد، از اسماعیل سعادت و فروغ فرخ‌زاد و یدالله رویایی و شهریار و جمال‌زاده و اخوان‌ثالث و صادق چوبک و جلال آل‌احمد و ابراهیم گلستان گرفته تا بیژن مفید و فریدون آدمیت و زرین‌کوب و داریوش شایگان و شفیعی‌کدکنی و پرویز دوایی و دیگران، که ماحصلش کتابی است از «یادمانده‌ها»ی او که شامل خاطرات و روایت دیدار‌های پارسی‌نژاد با طیفِ وسیعی از چهره‌های شاخصِ فرهنگ و سیاست است. این کتاب با عنوانِ «یاد‌ها و دیدارها» در فرهنگ نشرنو منتشر شد.

احسان یا اسماعیل یغمایی (متولد ۱۳۲۰، تهران) باستان‌شناس و نویسندهٔ ایرانی است. او دارای درجۀ فوق‌لیسانس باستان‌شناسی از دانشگاه تهران است. در اردیبهشت ۱۳۴۶ در ادارهٔ باستان‌شناسی کل کشور استخدام شده و از آن تاریخ به بعد سرپرست بسیاری از کاوش‌های باستان‌شناختی در مناطق مختلف ایران بوده ‌است. او نتیجۀ تحقیقات خود را در قالب کتاب‌های بررسی‌های باستان‌شناسی در منطقۀ ایوه با پرفسور هنری رایت، امامزاده‌های تهران، ری و شمیران، شوش، شهر پانزدهم، کاخ بردک سیاه و آرایه‌های زینتی در ایران باستان را به رشتۀ تحریر درآورده و در کنار آنها به نگارش خاطرات خود نیز پرداخته است که جلد اولش با عنوان گیسوان هزارساله (گوشه‌هایی از خاطرات یک باستان‌شناس) در سال ۱۳۹۶ در فرهنگ نشرنو منتشر شده است.

دکتر جواد حیدری مترجم، اخلاق‌پژوه، مدرس فلسفه و عضو هیئت علمی دانشگاه شاهد است. ایشان در فلسفۀ اخلاق بیشتر به ترجمه و پژوهش در آثار تامس نیگل فیلسوف سیاسی معاصر می‌پردازد. از جمله کارهای ایشان می‌شود به ترجمۀ کتاب‌های «ذهن و کیهان»، «پرسش‌های کشنده»، «امکان دیگرگزینی»، «برابری و جانبداری»، و «اخلاق‌شناسی» از تامس نیگل اشاره کرد.

کامران وفا (زادهٔ ۱۳۳۹ در تهران) استاد ایرانی-آمریکایی فیزیک در دانشگاه هاروارد است. او از فیزیک‌دانان برجسته در زمینه نظریه ریسمان می‌باشد. وی در سال ۲۰۰۸ میلادی موفق به دریافت مدال دیراک شد. او به همراه جوزف پلچینسکی و اندرو استرومینگر، به پاس پیشبرد دانش درنظریه ریسمان، گرانش کوانتومی و نظریه میدان‌های کوانتومی، برنده جایزه فیزیک بنیادی در سال ۲۰۱۷ در ایالت کالیفرنیا شدند.

کاوه بیات (متولد ۱۳۳۳ تهران) تاریخ‌نگار، پژوهشگر ایرانی است. کاوه بیات در تهران به دنیا آمد. خاندان او از نامداران عرصۀ تاریخ و سیاست ایران‌زمین‌اند. او نوۀ دختری صولت‌الدولۀ قشقایی است و نیای او، سهام‌السلطان، زمانی نخست‌وزیر ایران بود. مادربزرگ پدری وی نیز از نوادگان فتحعلی‌شاه قاجار و محمد مصدق دایی پدر اوست. از وی تألیفات، ترجمه‌ها و مقالات بسیاری در حوزۀ تاریخ نظامی، شورش‌ها، جنبش‌های مردمی و تاریخ محلی به چاپ رسیده است.

نویسنده و مترجم انگلیسی است. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «یاد جنگل دور» اثر گوردون اوراینز، «چگونه گورخر راه راه شد؟» اثر لئو گراسه، « در جست‌وجوی طبیعت غریزۀ زیست‌گرایی)» اثر ادوراد ویلسون، «سیارۀ ویروس‌ها» اثر کارل زیمر و «صدای غذا خوردن یک حلزون وحشی» اثر الیزابت تووا بایلی در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

کاوه لاجوردی (متولد ۱۳۵۰) مترجم و پژوهشگر ایرانی فلسفه و منطق است. آثار او عمدتاً در حوزهٔ منطق و فلسفه تحلیلی است. لاجوردی دورهٔ کارشناسی ریاضی را در دانشگاه صنعتی شریف و کارشناسی ارشد ریاضی را در دانشگاه تهران گذراند. سپس به کانادا رفت و دورهٔ دکتری فلسفه را در دانشگاه تورنتو با نگارش رساله‌ای دربارهٔ موجهات (به راهنمایی آنجان چاکراوارتی) به پایان برد. پس از آن مدتی عضو هیئت علمی پژوهشگاه دانش‌های بنیادی بود. گویا همکاری پژوهشگاه با او به دلیل وبلاگ‌نویسی‌اش متوقف شد. او در سال‌های ابتدای دههٔ ۱۳۹۰ چند بار در مؤسسه پنجره حکمت و مؤسسه پرسش تدریس کرده است. لاجوردی در وبلاگ خود و نیز در مجموعه مقالاتی در روزنامه شرق به نقد برخی رویه‌های آکادمیک در ایران پرداخته‌است. او همچنین در مناظره با بیژن عبدالکریمی در دانشگاه مفید (اردیبهشت ۱۳۹۰) به دفاع از فلسفه تحلیلی در برابر فلسفه قاره‌ای پرداخت.

(متولد ۱۳۳۴) مترجم و ویراستار آثار ادبی و فلسفی است. او آثار متعددی در فلسفه سیاسی، فلسفه زندگی، ادبیات بلوک شرق، به فارسی ترجمه و منتشر شده است. سرپرستی ترجمه چند مجموعه کتاب از جمله نسل قلم، تجربه و هنر زندگی، مجموعه ن‍ام‌ آوران‌ ف‍ره‍ن‍گ‌ را بر عهده داشته است. به قلم این مترجم و ویراستار قریب یک‌صد و بیست ترجمه و ویراستاری یک‌صد طی سی و پنج سال فعالیت فرهنگی منتشر شده است. علاوه بر ترجمه ویراستاری تدریس فلسفه سیاسی، همچنین روزنامه‌نگاری و همکاری مستمر با نشریه‌ها و مجله‌ها از دیگر فعالیت‌های اوست. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «داستایفسکی: جدال شک و ایمان» اثر ادوارد هلت‌کار، «مارکسیست‌ها» اثر سی. رایت میلز، «فلسفۀ سیاسی جان استیوارت میل» اثر جان گری، «فلسفۀ کی‌یر کگور»، «فلسفۀ جان استیوارت میل»، «فلسفۀ داستایفسکی» اثر سوزان لی. اندرسون، «فلسفۀ کامو» اثر ریچارد کمبر  و «فلسفۀ تنهایی» اثر لارس اسونسن در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

لی‌لا سازگار بانوی مترجم ایرانی در سال ۱۳۲۸ خورشیدی در تهران‌ زاده شد. او دانش‌آموختۀ دانشگاه تهران و دانشگاه سوربن در رشتۀ علوم سیاسی است.

(متولد 1317) روزنامه‌نگار و مترجم ایرانی است. در مهاباد متولد می‌شود. او فارغ‌التحصیل رشتۀ ادبیات و زبان انگلیسی از دانشسرای عالی تهران، دانشگاه تربیت معلّم کنونی است. مهین میلانی از سال 1345 در کنار تدریس به ترجمه نیز می‌پردازد. از ایشان کتاب «هنر انسان شدن» اثر کارل راجرز در فرهنگ نشرنوچاپ شده است.

(متولد ۱۳۱۳، درگذشته ۱۳۹۹) با نام مستعار «علیزاده طوسی»، پژوهشگر، شاعر و نویسنده معاصر ایرانی بود. گستره آثار او علاوه بر شعر و داستان، زمینه‌های دیگری چون برگردان، نقد ادبی و داستان‌های کودکان را در بر می‌گیرد. بر همه اینها باید آثار روزنامه‌نگاری وی را نیز افزود. کیانوش مدتی عضو هیئت تحریریه و همچنین سردبیر مجله صدف و چهار دوره هم سردبیر مجله سخن بود. او با وجود رنجوری تن و بیماری همسر، با روحی شاداب، تا پایان عمر در زمینه‌های گوناگون به نوشتن ادامه داد. محمود کیانوش به دو زبان فارسی و انگلیسی می‌نوشت. از او سه کتاب توسط یک ناشر انگلیسی منتشر شده ‌است. از ایشان مجموعه شعرِ «کتاب دوستی» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

محمود حبیبی فارغ‌التحصیل رشتۀ مترجمی در مقطع کارشناسی از دانشگاه خوارزمی و رشتۀ مطالعات آمریکای شمالی در مقطع کارشناسی ارشد از دانشکدۀ مطالعات جهان دانشگاه تهران است. در چند سال اخیر، حوزۀ مطالعاتی او به‌طور اعم علوم انسانی و به‌طور اخص فلسفه و سیاست بوده است و آثاری که تاکنون ترجمه کرده‌ است هم در همین حوزه بوده‌اند.

محمود حدادی (زادۀ ۲۶ اسفند ۱۳۲۶ در قزوین) استادیار گروه زبان و ادبیات آلمانی دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید بهشتی و مترجم آثار ادبی آلمانی‌زبان است.محمود حدادی متولد ۱۳۲۶ در شهر قزوین است. وی مقطع دبیرستان را در رشتۀ ادبیات در همین شهر گذراند و تحصیلات دانشگاهی را در شهر برلین در رشتۀ ادبیات آلمانی به‌اتمام رساند.وی در سال ۱۳۸۸ در رشتۀ ادبیات آلمانی از دانشگاه آزاد برلین (FU BERLIN) با مدرک فوق لیسانس فارغ‌التحصیل شد . حدادی از سال ۱۳۶۳ آثاری را از نویسندگان آلمانی به فارسی برگردانده است.اولین ترجمۀ حدادی، رمان زبردست اثر هاینریش مان، در سال ۱۳۶۳ انتشار یافت. از آن پس، او بیش از سی اثر از نویسندگان آلمانی‌زبان به فارسی برگردانده است. از ترجمه‌های اوست: دیوان غربی_شرقی؛ فاوست؛ هرمان و دورته آ از گوته؛ مرگ در ونیز؛ پیشخدمت و شعبده‌باز از توماس مان؛ فرشته‌ی آبی؛ عروسی خونین پاریس از هاینریش مان؛ آنچه می‌ماند و سکوت شاعرانه؛ دو مجموعه از اشعار هلدرلین؛ پیر مقدس؛ رمانی تاریخی در شرح زندگی توماس بکت، از کنراد فردیناند مایر، مجموعه‌داستان مرگِ پوتیا؛ رنگ‌های کودکی؛ سخن در حضور، یادداشت‌هایی درباره‌ی ادبیات آلمانی.

مهشید میرمعزی، مترجم زبان آلمانی، از معتبرترین و پرکارترین مترجمین زبان آلمانی به فارسی است و تاکنون بیش از ۳۰ عنوان کتاب از ترجمه‌های او در ایران چاپ شده‌است. میرمعزی اول شهریور ۱۳۴۱ در قزوین به دنیا آمد و تحصیلات مقدماتی‌اش را در همین شهر گذراند. در سال ۱۳۶۴ به آلمان رفت و در دانشگاه شهر اسن در رشتۀ مهندسی فضای سبز تحصیل کرد و در سال ۱۳۷۲ به ایران بازگشت و اکنون در ایران زندگی می‌کند. از سال ۱۳۷۶ به عنوان مترجم آزاد با روزنامه‌ها و نشریات متعددی از جمله حیات نو، زنان، گلستانه، همبستگی، عصر پنجشنبه، کارنامه، شرق، ماهنامهٔ همشهری، همشهری داستان، اعتماد ملی، اعتماد، فرهیختگان، بخارا، گل‌آقا، رودکی، سیمیا و مادران همکاری کرده‌ است.میرمعزی به علاوه در برنامه‌های مختلفی که به همت سردبیر نشریهٔ بخارا، علی دهباشی برگزار می‌شد، شرکت داشته‌ است. از جمله شب ادبیات سوئیس، شب فرانک شفر، شب ماکس فریش و شب آنه ماری شوارتسنباخ. ترجمه و خواندن بخش‌هایی از کتاب موریس و مرغ، نوشتهٔ ماتیاس چوکه. سخنرانی در نشست «ایران در آثار آنه ماری شوارتسنباخ» و سخنرانی در شب «اینگه‌بورگ باخمن».

ماندانا فرهادیان در سال ۱۳۴۷ در تهران متولد شد. او در دانشگاه صنعتی امیرکبیر در رشتۀ کارشناسی فیزیک تحصیل کرد و سپس کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه تحصیلات تکمیلی در علوم پایۀ زنجان دریافت کرد. فرهادیان کار ترجمه را از دهۀ ۱۳۷۰ با ترجمۀ مقالاتی در مجلۀ فیزیک آغاز کرد. از جمله ترجمه‌های او می‌توان به عنوان‌های «مردی که زنش را با کلاه اشتباه می‌گرفت»، «زندگی پنهان ذهن»، «یخچال اینشتین»، «زنان در علم» و «تاریخ مختصر علم» اشاره کرد.

مانی پارسا شاعر، نویسنده، مترجم، ویراستار، 1353.

منوچهر بیگدلی خمسه، پژوهشگر و مترجم ایرانی است. وی تحصیلات ابتدایی را در استان‌های فارس و لرستان و متوسطه را در خرم‌آباد لرستان به‌ انجام رسانید (۱۳۴۲) و در رشتۀ علوم سیاسی دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد (۱۳۴۸) و در همان سال به‌ خدمت وزارت امور خارجه درآمد و مأموریت‌هایی در کشورهای رومانی و عراق داشت. در دانشگاه‌های کلوژ و بوکورشت (رومانی) به ادامه تحصیل پرداخت و از همان دانشگاه دکترای حقوق بین‌الملل گرفت (۱۳۵۴). پس از انقلاب، مدتی در روزنامه اطلاعات به‌کار پرداخت و مقالاتی در آن می‌نوشت.

مُظاهر مصفا، فرزند اسماعیل مصفا، در ۱ شهریور ۱۳۱۱ در اراک در خانواده‌ای بافرهنگ از اهالی تفرش چشم به جهان گشود. هنگامیکه تنها ۴۰ روز از تولدش می‌گذشت خانواده‌اش به قم نقل‌مکان کردند. پدر وی در ادارهٔ «سجل-احوال» (سازمان ثبت احوال) کار می‌کرد.

مزدا موحد متولد سال 1344 در تهران و فارغ‌التحصیل رشتۀ مهندسی عمران از دانشگاه تهران است. از میان ترجمه‌های او می‌توان به ترجمۀ «پاسخ‌های کوتاه به پرسش‌های بزرگ» اثر استیون هاوکینگ، «نظم زمان: رازگشایی معمای زمان» اثر کارلو روولی (نشر نو)، «هنر و معماری صفویه» (فرهنگستان هنر)، و «ژورژ سیمنون» (نشر ماهی) اشاره کرد.

(متولد 1349) نویسنده و پژوهشگر است و در دانشگاه ادبیات فارسی درس می‌دهد. از او مقالات متعددی در زمینهٔ شعر کلاسیک فارسی و شعر و داستان معاصر و بازخوانی تاریخ شفاهی زنان ایران منتشر شده است. فرهنگ نشرنو تا کنون شش دفتر از «شاهنامه، تصحیح انتقادی و شرح یکایک ابیات» از ایشان منتشر کرده و دفترهای بعدی را به‌تدریج منتشر خواهد کرد. «شاهنامه در دو بازخوانی، شاهرخ مسکوب» نیز با ویرایش ایشان در نشرنو منتشر شده است. همچنین ایشان سردبیر و مدیر مسئول نشریهٔ ویژهٔ معرفی کتاب رود است.

(متولد ۱۳۲۲، درگذشته ۱۳۸۸) مترجم، نویسنده، روزنامه‌نگار، نقاش، مجسمه‌ساز و عکاس ایرانی بود. او بیشتر به خاطر ترجمه مجموعهٔ «در جستجوی زمان ازدست‌رفته» اثر مارسل پروست شناخته شده‌ است. مهدی سحابی به دلیل تسلط به سه زبان انگلیسی، فرانسوی و ایتالیایی آثاری را نه تنها به فارسی برگردانده‌ است بلکه از فارسی به این سه زبان نیز ترجمه می‌کرد. او در کنار ترجمه، گزارش و خبر، گاهی با نام مستعار «سهراب دهخدا» برای صفحه فرهنگی نقد فیلم می‌نوشت. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «همه می‌میرند» اثر سیمون دوبوار و «طوفان در مرداب» اثر لئوناردو شاشا در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

مهدی ضرغامیان، نویسنده و مترجم کتاب‌های رده سنی نوجوانان است. آثار او که به فارسی ترجمه شده اند، عبارتند از: دایره‌المعارف اختراعات، حکایت‌های فلسفی، دایره‌المعارف پاسخ به کیست‌های من و فرهنگ اعلام کودک.

مترجم، پژوهشگر فلسفه و استاديار پژوهشکدۀ مطالعات بنيادين علم و فناوری است. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «زندگی 3:0، انسان بودن در عصر هوش مصنوعی» اثر مکس تگمارک، «فلسفۀ عشق» اثر اروینگ سینگر، «دوازده نظریه دربارۀ طبیعت بشر» اثر لزلی استیونسن، «فقط استدلال» اثر مایکل بروس و استیون باربن، «فلسفه زندگی» اثر کریستوفر همیلتون، «ساخت واقعیت اجتماعی» اثر جان سرل، «فلسفۀ ادبیات» اثر پیتر لامارک، «آرمانشهر، دلفین، رایانه»، «علم و شعر» هر دو از  مری میجلی و  «جهش اجتماعی» اثر ویلیام فون هیپل  در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

مینو مشیری (تهران) مترجم، نویسنده و پژوهشگر ادبی اهل ایران است. مشیری تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ژاندارک و تحصیلات متوسطه و دانشگاهی را در انگلستان گذراند و دارای فوق‌لیسانس در زبان و ادبیات فرانسه و فوق‌لیسانس در زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه اکستر است. او پس از بازگشت به ایران به ترجمهٔ کتاب‌های ادبی و تألیف و ترجمهٔ مقاله‌های گوناگون و همکاری با نشریات پرداخت. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «زن‍دگ‍ی‌ و زم‍ان‍ه‌ م‍ای‍ک‍ل‌ ک» اثر ج‍ی‌. ام‌. ک‍وت‍س‍ی‍ا و «ژاک قضا و قدری و اربابش» اثر دٌنی دیدرو در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

(متولد 1358) مترجم زبان و ادبيات آلمانی است. او در سال ۱۳۹۶ برای ترجمۀ رمان «مارش رادتسکی» (فرهنگ نشرنو) اثر یوزف روت برندۀ جایزۀ ابوالحسن نجفی شد. شماری از اشعار وی نیز به زبان‌های آلمانی و یونانی ترجمه شده است. از ایشان به جز «مارش رادتسکی»، کتاب‌های «عروسک کافکا» اثر گرت اشنایدر و «پرده‌خوان» اثر گرت هوفمان نیز در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

محمّد مختاری (۱ اردیبهشت ۱۳۲۱ – ۱۲ آذر ۱۳۷۷) شاعر، نویسنده، مترجم و منتقد چپ‌گرای ایرانی و از فعالان کانون نویسندگان ایران بود. مختاری در ۱ اردیبهشت ۱۳۲۱ در مشهد زاده شد. وی، چندین سال در بنیاد شاهنامه، فعالیت داشت. از اعضای کانون نویسندگان ایران و همچنین عضو هیئت دبیران آن بود. مختاری، آثاری در بررسی آثار شاعران معاصر از جمله نیما یوشیج و منوچهر آتشی دارد. وی از دوستان دیرین محمد بیابانی، شاعر، نویسنده، منتقد ادبی و اسطوره‌شناس اهل بوشهر نیز بود.محمد مختاری برای نخستین‌بار، شعرهای پل سلان، شاعر آلمانی را به فارسی ترجمه کرد و درباره‌اش نوشت.

(متولد ۱۳۰۲) شاعر و اديب عرفان‌پژوه، تاریخ‌نگار و حقوق‌دان، و عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی است. وی در طول زندگی خویش همواره مشغول تحقیق، تألیف و ترجمه بوده و آثار شاخصی از خود به یادگار گذاشته‌است که بی‌شک مهم‌ترین آن‌ها تحقیق در متون عرفانی، به‌ویژه چاپ انتقادی مقالات شمس تبریزی است. موحد در زمینۀ مسائل حقوقی نیز صاحب نظر بوده و دو کتاب «درس‌هایی از داوری‌های نفتی» و «نفت ما و مسائل حقوقی آن» به عنوان کتاب درسی در دوره کارشناسی ارشد حقوق تجارت به عنوان منبع درسی معرفی شده‌ است. از ایشان کتاب «شمس تبریزی» و ترجمۀ کتاب «انرژی و عدالت» اثر ایوان ایلیچ در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

محمد قائد شرفی یا م. قائد روزنامه‌نگار، نویسنده، مترجم و ویراستار ایرانی است. او متولد ۱۳۲۹ در شیراز است و تحصیلات خود را در رشتۀ کارشناسی روانشناسی در دانشگاه پهلوی شیراز از ۱۳۴۸ تا ۱۳۵۲ به پایان رسانده‌ است. او یکی از سه داور ایرانی برای بخش فارسی جایزۀ داستان واقعی در زمینۀ روزنامه‌نگاری را نیز بر عهده داشته است. وی سال‌ها به نوشتن در نشریاتی همچون جامعۀ سالم، آدینه، ماهنامۀ فیلم، ماهنامۀ زمان و ماهنامۀ صنعتِ حمل‌و‌نقل مشغول بوده است.

(متولد 1345) فرهنگ‌نویس و مؤلف فرهنگ ادبیات فارسی است. او از سال ۱۳۷۰ تا کنون به عنوان ویراستار و مؤلف کتاب‌های مرجع با فرهنگ نشرنو همکاری دارد. شریفی مؤلف کتاب «گفته‌ها و نکته‌ها از میان خوانده‌ها» است که توسط فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است. همچنین از ایشان «فرهنگ ادبیات فارسی» و «نردبان آسمان: گزارش مثنوی به نثر» نیز در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

دکتر محمدعلی مختاری اردکانی در فروردین ماه 1323در یک خانوادۀ مذهبی در اردکان دیده به جهان گشود.وی دوران ابتدایی را در دبستان فردوسی گذراند ودورۀ متوسطه را در رشتۀ طبیعب در دبیرستان ماندگار شرف ادامه داد. وی به مدت دو سال نیز در دبیرستان ایرانشهر یزد ادامۀ تحصیل داد وسپس راهی دانشگاه فردوسی مشهد شد و در سال 1345در رشتۀ زبان و ادبیات انگلیسی فارغ‌التحصیل گردید. آنگاه راهی دانشگاه تهران شد و در سال 1347 کارشناسی ارشد ادبیات انگلیسی را اخذکرد. وی پس از تحصیل در شهرهای دامغان و کرمان درمدرسۀ عالی مدیریت دانشگاه کرمان خدمت نمودند. دکتر مختاری در سال 1382به خاطر تألیفات و ترجه‌های متعدد به درجۀ استادیاری نائل آمدندــ‌که معادل دکترا می‌باشد.

محمدعلی صفریان (زادهٔ ۸ اردیبهشت ۱۳۰۸ - درگذشتهٔ مهر ۱۳۶۷) از مترجمان اهل ایران بود. او در هشتم اردیبهشت ماه سال ۱۳۰۸ خورشیدی در آبادان به دنیا آمد. در جوانی ازدواج کرد اما به تحصیل به‌خصوص زبان انگلیسی که به آن علاقه وافری داشت در دانشکده نفت آبادان ادامه داد و پس از اتمام تحصیلات در شرکت نفت مشغول به کار شد. در همین ایام، او که به زبان انگلیسی بالاخص به لهجۀ بریتانیایی تسلط خاص داشت، جهت تحصیل در رشتۀ خبرنگاری به انگلستان در شهر کاردیف اعزام شد و این دوره را با موفقیت به اتمام رساند و پس از بازگشت فعالیت‌های ادبی خود را در حوزه‌های نگارش و ترجمۀ کتب مختلف از زبان انگلیسی به فارسی آغاز کرد و سال‌ها با بزرگان حوزۀ ادب و ترجمه همچون نجف دریابندری، احمد شاملو، اسماعیل فصیح، جلال آل احمد، محمدعلی سپانلو، رضا سیدحسینی، فریدون مشیری، اخوان ثالث، طاهره صفارزاده، سیروس طاهباز، پوران صلح کل، فروغ فرخزاد، صفدر تقی‌زاده و… همکاری و تعامل ادبی و فنی داشته‌ است. محمد علی صفریان در اواسط دهۀ شصت خورشیدی به ایالات متحده مهاجرت کرد و در طی مدت اقامت خود در آمریکا به خاطر دوری از وطن با افسردگی شدید در مهرماه سال ۱۳۶۷ خورشیدی در همان کشور به دلیل سکته قلبی درگذشت و پیکرش برای تشیع به ایران بازگردانده شد و در امامزاده عبدالله تهران (ری) در کنار مادرش به خاک سپرده شد.

محمدجعفر پوینده (۱۷ خرداد ۱۳۳۳ – ۱۸ آذر ۱۳۷۷) مترجم، نویسنده و جامعه‌شناس ایرانی بود. پوینده از فعال‌ترین اعضای کانون نویسندگان ایران بود. وی تا پیش از مرگ در دفتر پژوهش‌های فرهنگی مشغول به کار بود. محمدجعفر پوینده از طرفداران جریان چپ در ایران بود، اما به ایده‌های سنتی مارکسیسم باور نداشت و هرگز به سازمان یا حزبی سیاسی نپیوست، هرچند یک مدافع پرکار دمکراسی، حقوق بشر و آزادی نامحدود اندیشه و بیان بود و اعلامیه جهانی حقوق بشر را به زبان پارسی برگرداند.

محمدجواد عبدالهی (متولد 1365) دانش‌آموختۀ دکتری تاریخ ایران دورۀ اسلامی از دانشگاه تهران است. او دورۀ کارشناسی (1387)،‌ کارشناسی ارشد (1390) و دکتری (1395) خود را در دانشگاه تهران گذرانده است. تاریخ اجتماعی کار در ایران،‌ مکتب آنال و تاریخنگاری مورخان اجتماعی بریتانیا از حوزه‌های مورد علاقۀ پژوهشی اوست. وی هم اکنون عضو هیأت علمی گروه تاریخ پژوهشکدۀ اسناد سازمان اسناد و کتابخانۀ ملی ایران است.

(همدان) (متولد 1347) نویسنده و مترجم ایرانی است. از او به عنوان منتقد ادبی و پژوهشگر تاکنون 5 کتاب و بیش از 30 مقالۀ ادبی در نشریه‌های گوناگون منتشر شده است. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «راهنمای توچپی فریبکار» اثر سالوادور دالی و «زبان سیاست» اثر ایدرینن بیرد در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

حمدرضا جعفری (متولد ۲۷ اسفند ۱۳۲۷ تهران)، مترجم، ویراستار، فرهنگ‌نویس، بنیانگذار نشرنو، فرزند عبدالرحیم جعفری، پیشتر در کنار پدر در سال‌های دهۀ پنجاه مدیر تولید نشر بود. کار نشر را از نشر امیرکبیر در سال‌های نوجوانی آغاز کرد. آن سال‌ها علاوه بر مدیر تولید به عنوان دستیار اجرایی و در دیگر مسئولیت‌ها نقش موثری در شکوفایی نشر امیرکبیر داشته است.

(1325) مترجم، محقق، و نويسنده ايرانى است. تحصيلات ابتدايى و متوسطه را در تهران (دبيرستان دارالفنون) به پايان رساند (1345)، و در همان سال وارد دانشگاه تهران شد. از ایشان ترجمۀ کتاب «هنر در گذر زمان» اثر هلن گاردنر در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

م. طاهر نوکنده، مترجم، شاعر، منتقد، داستان‌نویس، استاد بازنشستۀ ادبیات ایتالیایی دانشگاه تهران و سردبیر مجلاتی مانند بیدار (چاپ کلن) است. او از دوران دبیرستان به شعر علاقه‌مند بود و سروده‌هایی هم داشت که گاه و بی‌گاه در مطبوعاتی چون «خوشه»، «کارنامه» و… منتشر می‌شد. از ایشان ترجمه کتاب «الف» بورخس (از اسپانیایی، ایتالیایی و انگلیسی)، «ابریشم» الکساندر باریکو (از ایتالیایی)، «هتلبان شب» لیلیانا کاوانی، «کشف جویس» کارلو کاسولا، «اتوره سر کار می‌رود» پپه فنولیو، «خانه لب دریا» ناتالیا گینزبورگ، «یک محاکمه» جووانی ورگا (همه از ایتالیایی) منتشر شده است. همچنین ایشان مجموعهٔ «این شماره با تاخیر» را تا کنون در هفت شماره منتشر کرده‌اند که یک جنگ ادبی آوانگارد است. کتاب‌های تالیفیِ «شوخی‌نگاره‌های فریدون جناب» و «طرح‌های سهراب سپهری» نیز از دیگر کارهای ایشان است.

مژده الفت، متولد ۱۷ شهریور ۱۳۴۵ در کرمانشاه، دانش‌آموختۀ رشته علوم آزمایشگاهی، داستان‌نویس، مترجم و مدرس زبان ترکی استانبولی است. خانم الفت کار ترجمه را از سال ۹۰ و با ترجمۀ داستان‌های کوتاه از زبان ترکی استانبولی که در نشریاتی چون «داستان همشهری»، «تجربه»، «زنان امروز»، «زنده‌رود»، «ویرگول» و «کرگدن» منتشر شدند آغاز کرد و اولین کتاب او با عنوان «طرز تهیه‌ی تنهایی در آشپزخانه‌ی عشق» اثر «یکتا کوپان» در سال ۹۴ منتشر شد. او در سال ۹۶ از طرف مؤسسه‌ فرهنگی یونس‌امره ترکیه، به عنوان یکی از مترجمان برگزیدۀ جایزۀ ترجمۀ ترکی استانبولی انتخاب شد. همچنین سال ۱۴۰۱، یکی از اعضای هیئت داوران جایزه علیشیر نوایی (ترجمه داستان از ترکی استانبولی به فارسی) بود که به همت دانشگاه علامۀ طباطبایی و کالج بیلین برگزار شد.

(متولد ۱۳۴۸، درگذشتهٔ ۱۳۹۶) نویسنده و مترجم ایرانی بود که درضمن دربارهٔ ادبیات کلاسیک فارسی تحقیق می‌کرد. از او مقالاتی در بعضی نشریات ادبی مثل کلک، کارنامه، سمرقند، بخارا، رودکی، نافه، شوکران، و گوهران منتشر شده ‌است. از ایشان ترجمۀ کتاب «مواجهه با مرگ» اثر برایان مگی در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(۱۳۲۰) مترجم ایرانی است. نخستین ترجمهٔ او در حوزه رمان، شوان‌ها، اثر اونوره دو بالزاک است که در سال ۱۳۷۲ در تهران به چاپ رسیده‌است. مفیدی از جمله مترجمانی است که به ترجمه ادبیات آمریکای لاتین پرداخته‌است. از ایشان ترجمۀ کتاب «فرشتۀ ظلمت» اثر ارنستو ساباتو در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

مصطفی رحیمی ۱۳۰۵ هـ. ش در نایین زاده‌شد. تحصیلات ابتدایی را در همان شهر به‌پایان رساند و برای تحصیل در دورۀ اول دبیرستان به یزد رفت. دوره دوم دبیرستان را در اصفهان گذراند و سپس به تهران رفت و در دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران به ادامه تحصیل پرداخت. ۱۳۳۷، به فرانسه رفت و در دانشگاه سوربن دورۀ دکتری حقوق گذراند. در پاریس با افکار ژان پل سارتر آشنا شد. در بازگشت به تهران وارد دادگستری شد. در دهۀ ۴۰ شمسی، به ترجمه پرداخت، و مدتی در دانشگاه تهران، ادبیات غرب درس می‌داد.

(متولد ۱۳۱۱، درگذشتهٔ ۱۳۹۸) استاد دانشگاه، مصحح متون، و شاعر برجستهٔ معاصر ایران بود. او سال‌های زیادی به‌عنوان استاد تمام رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران به‌خدمت مشغول بود. از ایشان کتاب «نسخۀ اقدم» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

دریابندری (متولد ۱۳۰۸-درگذشته ۱۳۹۹) مترجم و نویسنده ایرانی بود. ترجمۀ کتاب‌های «وداع با اسلحه» و «پیرمرد و دریا» نوشتۀ ارنست همینگوی، از جمله ترجمه‌های شناخته شدۀ دریابندری است. از ایشان کتاب «درد بی‌خویشتنی: بررسی مفهوم الیناسیون در فلسفۀ غرب» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

نجیب مایل هروی (زادهٔ ۱۳۲۹ در هرات) محقق عرفان و ادبیات فارسی و اهل هرات افغانستان است که از سال ۱۳۵۰ ساکن ایران است وی با نهادهای مختلفی چون کتابخانه مجلس، بنیاد موقوفات محمود افشار و دائرةالمعارف بزرگ اسلامی همکاری دارد.مایل هروی همچنین جایزه ادبی - تاریخی بنیاد محمود افشار یزدی را در مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی دریافت کرده‌است. این جایزه که برای یک عمر دستاورد برای خدمت به تاریخ و زبان فارسی اهدا می‌گردد، با حضور سیدجعفر شهیدی، سیدمصطفی محقق داماد، سیدمحمدعلی ابهری و سیدکاظم بجنوردی به مایل هروی اهدا شد. مایل هروی در سال ۱۳۸۶ برنده جایزه ادبی - تاریخی بنیاد محمود افشار یزدی از مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی شد. این جایزه برای یک عمر دستاورد برای خدمت به تاریخ و زبان فارسی به مایل هروی اهدا شد و همچنین این برگ‌های پیر به‌عنوان اثر برگزیدهٔ همایش حامیان نسخ خطی کتابخانهٔ مجلس شورای اسلامی شناخته شده‌ است.

نرگس انتخابی (زادۀ ۱۳۳۹ در تهران) نویسنده و مترجم ایرانی است. او دارای کارشناسی ارشد زبان آلمانی از دانشگاه هامبورگ آلمان است و در دانشگاه تهران و دانشگاه شهید بهشتی به تدریس زبان‌های انگلیسی و آلمانی می‌پردازد. او یکی از نویسندگان فرهنگ معاصر هزاره (انگلیسی ـ فارسی) (نویسندۀ اصلی: علی‌محمد حق‌شناس) است که در دورۀ بیستم انتخاب کتاب سال به‌عنوان کتاب سال برگزیده شد.

ناصر ایرانی با نام کامل ناصر نظیف‌پور ایرانی (متولد ۱۳۱۶، درگذشته ۱۳۹۷) نویسنده، مترجم و نمایش‌نامه‌نویس ایرانی بود. از پرآوازه‌ترین نمایشنامه‌های او می‌توان به «ما را مس کنید» و سه نمایش‌نامهٔ «کسالت‌بار»، «قتل»، «در پایان»، و «حُفره» اشاره کرد. از ایشان کتاب «هنر رمان» (دربارهٔ نقد، فنون و شیوه‌های داستان و رمان‌نویسی) در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

(متولد 1336) نویسنده، طنزنویس و مترجم ایرانی است. کتاب‌های «کارت‌پستالی به همینگوی» اثر پیتر بیکسل، «یاکوب فون گونتن» اثر روبرت والرز، «ارتش تک‌نفره» اثر موآسیر اسکیلر، «ابرها بزرگ بودند و سفید بودند و در گذر» اثر ماتیاس چوکه و «چنان ناکام که خیلی از آرزو» اثر پیتر هاندکه از ایشان در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

(متولد ۱۳۵۴) کارگردان و مستندساز اهل ایران است. از ایشان کتاب «آیه‌های آه» (ناگفته‌هایی از زندگی و کار فروغ فرخزاد) در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

(متولد ۱۳۲۲) فلسفه‌دان، استاد دانشگاه تهران، مصحح متون، نویسنده، عرفان پژوه و بنیادگذار و رئیس پیشین مرکز نشر دانشگاهی است. نصرالله پورجوادی هم‌اکنون عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی است. پورجوادی پژوهشگر و نویسندۀ پُرکاری است و نوشته‌های وی را ناشران معتبر منتشر می‌کنند. مقاله‌های او در مجله‌های معتبر به چاپ می‌رسد. از ایشان کتاب «کرشمۀ عشق: مقالاتی در عرفان نوحلاجی ایران» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

ناتالینا ایوانووا، متولد 17 مه 1945، اهل مسکو، روسیه است. استاد رشتۀ تاریخ و تمدن ایران در دانشگاه صوفیه بلغارستان است. یک فرزند به نام ماریا ریباکووا دارد. وی در سفری که به ایران داشت کتابی تحت عنوان «ایران‌نامه» را نوشت و به چاپ رساند که توضیحاتی درباره فرهنگ و تاریخ ایران است.

نیاز اسماعیل پور (زاده ۱۲ خرداد ۱۳۵۶، رشت) فیلم‌نامه‌نویس، نمایش‌نامه‌نویس، مترجم و شاعر ایرانی است. او دانش‌آموختۀ مهندسی مکانیک از دانشکده فنی دانشگاه گیلان و کارشناسی ارشد روان‌شناسی از دانشگاه الزهرا است.

(متولد ۱۳۱۶) کارگردان، نویسنده، نگارگر کتاب کودک، فیلم‌ساز انیمیشن است، و با عنوان پدر انیمیشن ایران شناخته می‌شود. او در سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ رئیس آسیفای بین‌المللی (انجمن بین‌المللی فیلم‌های انیمیشن) بوده ‌است. از ایشان کتاب «امیر ارسلان» در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

(متولد ۱۲۹۲، درگذشته ۱۳۶۹) از اهالی ناتل نور مازندران، ادیب، سیاست‌مدار، زبان‌شناس، نویسنده و شاعر معاصر ایرانی بود. یکی از آثار مهمّ و ماندگار خانلری، «تاریخ زبان فارسی» است که تاکنون تنها کتاب مرجع در این زمینه به حساب می‌آید. این اثر توسط فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۵۷) مترجم، ویراستار و مقاله‌نویس ایرانی است. او از اوایل دهۀ ۸۰ با نمونه‌خوانی و نسخه‌پردازی در انتشارات کتاب خورشید، کار آماده سازی و تولید کتاب را شروع کرد و سپس از سال ۱۳۸۵ در سمت ویراستار با انتشارات هرمس، نشرنو، نشر ماه ریز و نشر مشکی همکاری کرد. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «وقایع کلاغیه» (سه جلد) اثر کلم مارتینی، «چهل و دو اندیشۀ ناب» و «زندگی خوب» اثر مارک ورنون، «استبداد» اثر تیموتی اسنایدر و «زندگی و مرگ شهردار کاستربریج» اثر تامس هاردی در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۳۹)، پژوهشگر و مترجم آثار تاریخی و هنری است.او فارغ‌التحصیل رشتۀ کارگردانی سینما از کشور فرانسه است و جدیدترین ترجمۀ عهد جدید را به فارسی انجام داده ‌است. «کتاب‌هایی از عهد عتیق» که مجموعه کتب قانونی ثانی عهد عتیق است از دیگر ترجمه‌های او است. او نخستین مترجم آثار کریستیان بوبن به زبان فارسی است. کتاب «رفیق اعلی» از این نویسنده در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است. از ایشان همچنین کتاب «شادی در آسمان» اثر شارل فردینان رامو در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

رضا فرخ‌فال زادۀ سال ۱۳۲۸ دانش‌آموختۀ دانشگاه ملی شیراز و دانشگاه کنکوردیا در مونترال است. او همچنین در دانشگاه‌های مک گیل مونترال و دانشگاه ایالتی ویسکانسن زبان فارسی تدریس کرده و اکنون نیز در دانشگاه ایالتی کلرادو به تدریس زبان و ادبیات فارسی مشغول است. فعالیت ادبی فرخ فال با انتشار داستانهایش در جُنگ اصفهان و در اواخر دهۀ چهل خورشیدی آغاز شد. جُنگ اصفهان مجلۀ ادبی معتبری بود که به کوشش زنده یاد هوشنگ گلشیری اداره می‌شد و نشریۀ بسیار معتبری بود. آه استانبول، مجموعه داستان رضا فرخ‌فال از جمله مجموعۀ داستان‌های درخشان تاریخ ادبیات فارسی است. رضا فرخ‌فال همچنین سالها به عنوان ویراستار با بنگاه‌های انتشاراتی گوناگون همکاری داشته است، او همچنین به همراه زنده یاد کریم امامی از پایه‌گذاران نخستین انجمن ویراستاران در ایران بوده است.

رضا پاکروان جهانگرد مشهور ایرانی‌ است. پاکروان اولین کسی است که در تاریخ مدرن قارهٔ آفریقا را از غرب تا شرق طی کرد. او صاحب رکورد گینس عبور از «صحرای بزرگ» در کمترین زمان و سفر از شمالی‌ترین نقطهٔ اروپا تا جنوبی‌ترین نقطهٔ آفریقا با دوچرخه است. از او کتاب «از کاپ تا کیپ؛ سفر به آخر دنیا» در نشرنو منتشر شده است.رضا پاکروان که به نقاط زیادی در جهان سفر کرده و مستندهایش در شبکه‌های تلویزیونی معتبر جهان به نمایش درمی‌آید، در این کتاب می‌کوشد روایتی صریح و بی‌پیرایه و دست‌اول از کشورهای آفریقایی ارائه کند. انگار که دوربین‌به‌دست مخاطب را به تماشای تک‌تک مناظر زشت و زیبایی می‌برد که خود دیده و زیسته است. به‌علاوه، با روایت پرکششِ خود توانسته است «جغرافیای درون» خودش را نیز در کنار «جغرافیای بیرون» روایت کند. روایت او نه روایتی صرفاً «توریستی»، که روایتی‌ است تمام‌عیار از خلقیات پنهان و پیدای مردمی که در سفر دیده و همنشین‌شان شده است.

رضا رضازادهٔ لنگرودی (زادهٔ ۱۳۲۹ در لنگرود) تاریخ‌نگار ایرانی است. او مدیرگروه تاریخ در دانشنامهٔ جهان اسلام و بنیاد دائرةالمعارف اسلامی است. تخصص ویژه او پژوهش در دورهٔ ایلخانان و متخصص تاریخ‌نگاری ترکمانان است. در این باره با دو گرایش تاریخ روایی و تاریخ تحلیلی تألیف کرده‌ است. در کنار این گرایش، رضازادهٔ لنگرودی سال‌هاست که بر جنبش‌های اجتماعی در ایران پس از اسلام تمرکز کرده و اثر مستقلی نیز با همین عنوان نوشته‌ است.

روبرت صافاریان (زادهٔ ۱۳۳۳ در تهران)، فارغ‌التحصیل رشته کارگردانی است. وی عضو هیأت داوران انجمن مستندسازان در سال ۱۳۷۶، هیأت انتخاب دومین جشنواره مستند کیش ۱۳۷۹، هیأت انتخاب سومین جشنواره مستند کیش ۱۳۸۰، هیأت داوری چهارمین جشنواره مستند کیش ۱۳۸۱، هیأت انتخاب بیستمین و بیست‌ویکمین دوره‌های جشنواره فیلم کوتاه تهران و هیأت تحریریۀ نشریه ادبی هنری ارمنی زبان هاندس بوده‌است. صافاریان مسئول بخش «سینمای مستند در جهان» نشریه سینما-حقیقت (تخصصی سینمای مستند) بوده و مدرس «تحلیل فیلم» در مؤسسه آموزش عالی سوره (اصفهان)، ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۲ بوده‌است. همچنین نگارش و ترجمه ده‌ها نقد و مقاله دربارهٔ سینما و سینمای مستند در نشریات سینمایی کشور از جمله ماهنامه سینمایی فیلم و شرکت در برنامه‌های سینمایی رادیو و تلویزیون به عنوان منتقد فیلم و کارشناس سینمای مستند از دیگر فعالیت‌های او است.

صَدرالدین عَینی (۲۶ فروردین ۱۲۵۷ بخارای ازبکستان - ۲۴ تیر ۱۳۳۳ دوشنبهٔ تاجیکستان) از بزرگ‌ترین نویسندگان و ادیبان زبان فارسی تاجیکی در آغاز سدهٔ بیستم میلادی و نخستین رئیس آکادمی علوم تاجیکستان (۱۹۵۱ تا ۱۹۵۴ میلادی) بوده‌است. صدرالدین عینی در روستای ساکتری در امارت بخارا که در آن زمان تحت‌الحمایهٔ روسیه بود به دنیا آمد. پدر و مادر صدرالدین در ۱۸۸۹ درگذشتند و او در ۱۸۹۰ به بخارا آمد. فرزندش عینی کمال خاورشناس برجستهٔ تاجیک‌تبار ازبکستانی است. پدرش سید مراد خواجه، از پیشه‌وران روستا، تأثیر زیادی در رشد فرهنگی صدرالدین داشت. به پاس خدمت‌های بزرگی که صدرالدین عینی به ویژه در ده ساله اول، برای برقراری حقوق ملت تاجیک انجام داد، پس از استقلال، تاجیکان او را به عنوان شایسته «اولین قهرمان ملی» مشرف کردند.

مترجم زبان و ادبیات آلمانی است. از آثار ایشان می‌توان به ترجمۀ کتاب‌های «دیوان غربی شرقی»، «خویشاوندی‌های اختیاری» و «تفنن‌ و سرگرمی‌های مهاجران آلمانی» اثر یوهان ولفگانگ فون گوته اشاره کرد. همچنین از ایشان ترجمۀ کتاب «اشتیاق: گوته در سلوک خلاقیت» اثر راینر م. هولم. هودلا در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

مترجم زبان و ادبیات روسی است. از ایشان ترجمۀ رمان یادداشت‌هایی از خانۀ مردگان اثر فئودور داستایفسکی در فرهنگ نشرنو منتشر شده است.

صفدر تقی‌زاده (زادهٔ ۲۷ تیر ۱۳۱۱ در آبادان – درگذشتهٔ ۲۳ مرداد ۱۴۰۰[۱] در ایالات متحده آمریکا) نویسنده، مترجم و منتقد شناخته‌شده ایرانی بود. در دوران دبیرستان با هنر و ادب ایرانی آشنا شد. این علاقه موجب شد تا تحصیلات خود را تا سطح کارشناسی ارشد ادبیات انگلیسی در دانشگاه تهران ادامه دهد. مدتی در دانشگاه صنعت نفت آبادان زیر نظر استادان انگلیسی به تحصیل پرداخت. تحصیل در دانشکده نفت موجب پیشرفت دانش زبان انگلیسی وی شد.او در سال ۱۳۱۱ در آبان متولد شد و در فضای سیاسی، اجتماعی و فرهنگی شکوفای این شهر در اواخر دهه ۲۰ و اوایل دهه ۳۰ پرورش یافته‌است. تقی‌زاده در مدرسه فرهنگ و دبیرستان رازی و آموزشگاه فنی آبادان (که بعدتر دانشگاه صنعت نفت شد) درس خواند و زبان انگلیسی را همان‌جا آموخت. او کار ترجمه را از دورا دانشجویی با همراهی محمدعلی صفریان آغاز کرد. صفدر تقی‌زاده شماری از آثارش را با همکاری محمدعلی صفریان به نگارش درآورده بود. در این باره وی می‌گوید: «به این صورت بود که دو سه صفحه را بنده ترجمه می‌کردم و دو سه صفحه را صفریان. بعد هر کدام ترجمه دیگری را می‌برد و می‌خواند و نکاتی که به نظرش می‌رسید یادداشت می‌کرد. بعد این نکات را با هم مرور می‌کردیم و باز مطلب را از نو می‌خواندیم و پاک‌نویس‌اش می‌کردیم. کار وقت‌گیری بود، اما ترجمه نسبتاً دقیق و رضایت‌بخش از آب درمی‌آمد».صفدر تقی‌زاده علاوه بر ترجمه انگلیسی به فارسی و ترجمه فارسی به انگلیسی، سال‌ها به آموزش زبان انگلیسی پرداخت. وی در دانشگاه‌های تهران، علامه طباطبایی و شهید بهشتی آموزش زبان انگلیسی تخصصی را بر عهده داشت. تقی‌زاده عضو هیئت داوران جایزه ادبی مجله گردون، جایزه ادبی پکا، جایزه ادبی گلشیری، و جایزه ادبی یلدا بود ولی هرگز ترجمه را رها نکرد. اگر ادبیات وجود نداشت نوشته دوریس لسینگ و شعر جهان نوشته سی. کی. ویلیامز نمونه‌ای از ترجمه انگلیسی به فارسی تقی‌زاده بودند.صفدر تقی‌زاده داستان‌های زیادی نوشته و کارشناس نقد داستان بود. وی نویسنده مقاله‌های زیادی در مجله‌های آدینه و سفر بود. او در بیست سال پایانی زندگی خود کم‌کار شده بود.صفدر تقی‌زاده از دوستان نزدیک نجف دریابندری و ناصر تقوایی بود.صفدر تقی‌زاده چندروزی بود که به دلیل بیماری در یکی‌از بیمارستان‌های آمریکا بستری بود، که سرانجام در ۲۳ مرداد ۱۴۰۰ در آمریکا درگذشت. گفته شده‌است که خاکسپاری او در همان‌جا برگزار می‌شود.

سعید پورعظیمی روز هجدهم شهریور ۱۳۶۴ در همدان به‌ دنیا آمد. دوره‌های تحصیلی ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان را در همدان گذراند و در سال ۱۳۸۷ از دانشگاه بوعلی سینا مدرک کارشناسی ادبیات فارسی گرفت. دورهٔ کارشناسی ارشد را سال ۱۳۸۷ در دانشگاه خوارزمی تهران آغاز کرد و در سال ۱۳۹۰ از پایان‌نامهٔ خود با عنوان «ابهام و معنی‌گریزی در غزلیات شمس» دفاع کرد و دورهٔ دکتری زبان و ادبیات فارسی را در سال ۱۳۹۱ در دانشگاه خوارزمی تهران با نوشتن رسالهٔ «تصحیح دیوان عارف قزوینی و تحقیق در احوال وی» با راهنمایی دکتر تقی پورنامداریان و دکتر مسعود جعفری جزی به‌پایان برد. بیست و چهارم دی ماه سال ۱۳۹۸ رسالهٔ او به عنوان برترین رسالهٔ دکتری ایران در رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی در سال ۱۳۹۷ برگزیدهٔ نهمین دورهٔ جایزهٔ دکتر فتح‌الله مجتبایی شد. پژوهش‌های سعید پورعظیمی بیشتر در قلمروهای شعر مشروطه، شعر نو (فارسی) و مولانا‌پژوهی است.

سعید سعیدپور متولد سال ۱۳۳۵، نویسنده و مترجم ایرانی است.

سعیدرضا اتحادی کارشناس ارشد روابط بین‌الملل دانشگاه اینها کرۀ جنوبی و متولد سال 1362 می‌باشد.

(متولد 1339) مترجم ایرانی است. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «تشریفات» اثر سیس نوتبوم و «خانم اسمیلا و حس برف» اثر پیتر هوگ در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

سیدعلی نصر (۱۲۷۴ تهران – ۱۳۴۰ تهران)، نمایشنامه‌نویس، نویسنده، مترجم و دولتمرد و دیپلمات و از بنیانگذاران هنر نمایش در ایران است. او «پدر تئاتر ایران» نام گرفته و بنیانگذار نخستین هنرستان هنرپیشگی در ایران است.

شبنم سعادت، مترجم ایرانی مقیم انگلیس، در کنار تحصیل در رشتۀ مطالعات ترجمه، به کار ترجمه هم مشغول است. حضور مستقیم در فضای ادبی انگلیسی‌ْ زبان به وی اجازه داده همیشه جلوتر از دیگر مترجمان مقیم کشور، به انتخاب و ترجمه دست بزند. او اول از دیگر مترجمان «نماد گمشده» نوشتۀ دن براون را به بازار فرستاد و همین‌طور نخستین مترجم رمان «خدمتکار» نوشتۀ کاترین استاکت بود؛ رمانی که فیلمی محبوب با همین نام از رویش ساخته شد. همچنین در زمانی که هنوز در ایران کسی با نام مجموعه Hunger Games آشنا نبود، وی ترجمۀ جلد اول این مجموعه را با عنوان «عطش مبارزه: کتاب اول» به بازار فرستاد و یک سال بعد همزمان با نمایشگاه کتاب تهران و اکران فیلم جلد اول مجموعه، جلد دوم را با نام «اشتعال» عرضه کرد.به جز این، وی «قدرت» نوشته راندا برن را ترجمه کرده است.

شهاب‌الدین عباسی متولد سال 1345، نویسنده و مترجم ایرانی می‌باشد.

(متولد ۱۳۲۷) روانشناس، نظریه‌پرداز شاخص‌های کیفیت زندگی و استاد پیشگام روابط عمومی الکترونیک است. او از سال ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۶ عضو کمیته فرهنگی-اجتماعی معاونت برنامه‌ریزی و کارشناس واحد سنجش افکار و مدیر ارزشیابی کیفی، سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران بود. پس از انقلاب و با ورود به دستگاه‌های اجرایی، به‌مدت نه سال سرپرستی مرکز بررسی‌های اقتصادی صنایع و معادن ایران را بر عهده گرفت و هم‌زمان مشاور رئیس اتاق بازرگانی نیز بود. از ایشان علاوه بر چاپ مقاله در نشریات داخلی و خارجی این عناوین نیز در مقام مترجم به چاپ رسیده است.

(متولد 1331) مترجم ایرانی است.  او اگرچه فارغ‌التحصیل رشتۀ حقوق از دانشگاه شهید بهشتی است اما بیشتر عمر خود را صرف ترجمه کرده است. بخش عمدۀ ترجمه‌های او به کتاب کودک و نوجوان  اختصاص دارد و بیشتر از 40 اثر در این زمینه توسط او ترجمه شده است.

سیامند زندی مترجم پرکار ساکن ونکوور کانادا است. «فرقه‏ی خودخواهان» و «سهم ديگری» اثر اريک امانوئل اشميت و «سنگ صبور» اثر عتيق رحيمی از جمله آثار ترجمۀ مشهور او است. همچنین از ایشان کتاب «زنی در برلين» در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

متولد ۱۳۳۵، مترجم، پژوهشگر و نویسنده. دارای لیسانس زبان و ادبیات روسی از دانشگاه تهران. کتاب‌هایی عمدتاً از نویسندگان معاصر روس برای کودکان و نوجوانان ترجمه کرده‌است. تدوین ادبستان (فرهنگ ادبیات کودک و نوجوان) از کارهای پژوهشی اوست. این فرهنگ‌نامه توسط فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده ‌است.

سمی (متولد ۱۳۴۹) مترجم اهل ایران است. تحصیلات متوسطه را در قائم‌شهر گذراند و سپس به ترتیب در دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه تهران در رشتهٔ زبان و ادبیات انگلیسی به تحصیل پرداخت. سمی آثار مختلفی را از نویسندگانی چون جان بارت، کازوئو ایشی‌گورو، نیل دونالد وارش، دان ناردو، مارگارت اتوود و جان آپدایک ترجمه کرده‌ است. از ایشان ترجمۀ کتاب «فقط یک داستان» اثر جولین بارنز در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

تهمینه زاردشت متولد ۱۳۵۶ فعاليت ادبی خود را از دهۀ ۷۰ با نوشتن داستان کوتاه آغاز کرده است. کارشناس مترجمی زبان انگلیسی و کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی است. حاصل نزديک به دو دهه فعاليت ادبی و مترجمی او در مجلات ادبی و اینترنتی مانند گلستانه، شوکران، اثر و... منتشر شده است. از این نویسنده و مترجم کتاب «روان‌شناسی سلبریتی» در نشرنو منتشر شده است.

وازریک در-ساهاکیان (متولد ۱۳۲۷ در تهران)، از مترجمان حوزه سینما و تئاتر ارمنی‌تبار اهل ایران است. وی در سال ۱۳۵۰ وارد مدرسه عالی سینما و تلویزیون شده و در زمینه فیلمبرداری تحصیل کرد.

ویدا سامعی فارغ‌التحصیل رشتۀ روزنامه‌نگاری است، او تحصیلات تکمیلی خود را در دانشگاه سوربن و پانتئون آسایِ پاریس ادامه داد. سامعی سال‌ها برای رادیو فرانسه، یورونیوز و مطبوعات فرانسوی دربارۀ وضعیت پناهجویان و مهاجران و زنان، گزارش‌های تحقیقی نوشته است. همچنین در خلال سفرهایی به کشورهای افغانستان، لبنان، سوریه و... به ترسیم لایه‌های اجتماعیِ دیده‌نشدۀ این سرزمین‌ها پرداخته است. سامعی چند سالی است که از روزنامه‌نگاری فاصله گرفته و در کارگاه سفالگری‌اش در فرانسه، روزهایش را به ترجمه و ساخت سفالینه‌ها می‌گذراند. از او ترجمه‌های بسیاری همچون رمان‌های«ریش‌آبی» و «جنایت کنت‌نوویل» در ایران منتشر شده است.

یاسر پوراسماعیل اخلاق‌پژوه، مدرس فلسفه و پژوهشگر در پژوهشگاه علوم بنیادی است. ایشان دارای دکتری فلسفه است و عمده مطالعاتش در فلسفه ذهن و معرفت‌شناسی است و در اخلاق نیز بیشتر به معرفت‌شناسی اخلاق می‌پردازد. ترجمۀ کتاب «فضیلت‌های اجتماعی به روایت مدرسۀ دوباتن» از جمله آثار منتشرشده از ایشان است. آقای پوراسماعیل همچنین در پروژۀ ترجمۀ مقالات استنفورد مشارکت داشته‌اند و مدخل‌های «شهود»، «متافیزیک»، «این‌همانی شخصی» و «فیزیکالیسم» با ترجمۀ ایشان به چاپ رسیده است.

یوریک کریم‌مسیحی، نویسنده و عکاس و منتقد هنری، در سال ۱۳۴۳ در تهران متولد شد. کریم‌مسیحی در اسفند ۱۳۹۳ گواهینامه درجۀ دو (معادل کارشناسی ارشد) از شورای عالی انقلاب فرهنگی گرفت. او در حوزه‌های گوناگون هنری از جمله داستان‌نویسی، عکاسی و طراحی گرافیک فعالیت کرده و صاحب آثاری است. طبقۀ همکف، نَفَسِ عمیق، صد میدان از جمله آثار داستانی کریم‌مسیحی است و کتاب‌های شب سپيده می‌زند، در جهت عکس، عکس و دیدن عکس، نگاهم کن! خیالم کن! و اول شخص مفرد مجموعه جستارهای اوست.

ضیاء صدقی در سال ۱۳۱۵ متولد شد. در جوانی همزمان با آغاز فعالیت جبههٔ ملی دوم از اعضای مؤثر «جامعهٔ سوسیالیست‌های نهضت ملی ایران» شد. بعد از انقلاب ۵۷ از ایران خارج شد و در امریکا به تحصیل فلسفه پرداخت. چند سال بعد به‌عنوان یکی از مصاحبه‌کنندگان و پژوهشگران اصلی پروژهٔ تاريخ شفاهى ايران با دکتر حبیب لاجوردی همکاری کرد. او در سال ۱۳۷۶ به زندگی خود پایان داد.