دختری گمشده و شاهدی دچار عذاب وجدان.

دروغ‌هایی درهم‌تنیده‌.

و کسی که چشم از شاهد برنمی‌دارد.

 اِلا لانگفیلد در قطار متوجه می‌شود دو مرد جوانِ جذاب گرمِ خوش‌وبش با دو دختر نوجوان هستند و ماجرا از آنجا برایش مهم می‌شود که بو می‌برد آن دو مرد تازه از زندان آزاد شده‌اند. غریزهٔ مادری اِلا می‌جوشد و تصمیم می گیرد دنبال کمک برود اما اتفاقی می‌افتد که اورا از تصمیمش منصرف می‌کند. صبح روز بعد، اولین چیزی که اِلا می‌بیند تصویر تمام‌رخ یکی از آن دو دختر توی قاب تلویزیون است: آنا بالارد ناپدید شده.

 بعد از یک سال، آنا هنوز پیدا نشده است. اِلا همچنان دچار عذاب وجدان است ‌که چرا به او کمک نکرده. یک نفر برایش نامه‌های تهدیدآمیز می‌فرستد ــ نامه‌هایی که او را تا سرحدّ جنون می‌ترسانند.

پتر هاندکه نویسنده‌ای است با مواضعی نامتعارف که سخنان و رفتارهایش همیشه بحث‌انگیز بوده و همین سخنان و رفتارها بررسی آثار او را به داوری دربارهٔ شخصیت و کنش‌هایش پیوند زده است. او برعکس نویسندگانی که سال‌ها پس از تجربهٔ فقدان دربارهٔ آن می‌نویسند، نوشتن این رمان را هفت هفته پس از فقدان مادرش آغاز کرد… پیش از آنکه «زبانش بند بیاید» و دیگر نتواند از او بنویسد. چنان ناکام که خالی از آرزو نه قضاوتی‌ست، نه یادبودی برای مادری، نه تصویری به‌کمال که نویسنده، و خواننده، بتوانند پس از به پایان رساندنش نفس راحتی بکشند، بلکه وصف زخمی‌ست باز و هولناک.

هاندکه خواستار برچیدن جایزهٔ نوبل شده بود اما طرفه آنکه بعدها جایزهٔ نوبل به او تعلق گرفت. کسانی هاندکه را امتداد کافکا و روبرت موزیل دانسته‌اند و کسانی نیز او را با هاینریش بل مقایسه کرده‌اند. به هر تعبیر، این رمان را یکی از مهم‌ترین آثاری دانسته‌اند که در زمانهٔ ما به زبان آلمانی نوشته شده است.

متأسفانه در زمان ما اوضاع به گونه‌ای است که حتی بسیاری از افراد روشنفکر و اهل مطالعه و ادب نیز به کلی با موسیقی ملی خود بیگانه‌اند. اما نباید فراموش کرد که در روزگاری نه‌چندان دور اساتید بزرگ و ارجمندی این موسیقی را به بهترین وجهی اجرا نموده و چراغ آن را روشن نگاه داشته‌اند.

چهره‌های موسیقی ایران معاصر (در یک مجموعه‌ٔ چند جلدی) به بررسی سبک آثار و احوال آنان پرداخته و کوشیده است تا این انفصال فرهنگی و جدایی جوانان را از میراث فرهنگی خود برطرف نموده، و قدمی در جهت قدرشناسی و ارج نهادن به هنر والا و جاودان آنان باشد. ترتیب شخصیت‌های متن بر اساس تاریخ تولد آنهاست. آقا علی‌اکبر فراهانی سرسلسلهٔ خاندان موسیقی و ردیف موسیقی ایران در محدودۀ یک و نیم قرن اخیر مبنا قرار گرفته و شخصیت‌هایی که پس از او در نظر گرفته شده‌اند به نحوی در پیشرفت موسیقی ایران تأثیرگذار بوده‌اند: موسیقی‌دان، موسیقی‌شناس، نوازنده، خواننده، ترانه‌سرا، سازندۀ ساز، کارشناس موسیقی، رهبر ارکستر.

متأسفانه در زمان ما اوضاع به گونه‌ای است که حتی بسیاری از افراد روشنفکر و اهل مطالعه و ادب نیز به کلی با موسیقی ملی خود بیگانه‌اند. اما نباید فراموش کرد که در روزگاری نه‌چندان دور اساتید بزرگ و ارجمندی این موسیقی را به بهترین وجهی اجرا نموده و چراغ آن را روشن نگاه داشته‌اند.
چهره‌های موسیقی ایران معاصر (در یک مجموعه‌ٔ چند جلدی) به بررسی سبک آثار و احوال آنان پرداخته و کوشیده است تا این انفصال فرهنگی و جدایی جوانان را از میراث فرهنگی خود برطرف نموده، و قدمی در جهت قدرشناسی و ارج نهادن به هنر والا و جاودان آنان باشد. ترتیب شخصیت‌های متن بر اساس تاریخ تولد آنهاست. آقا علی‌اکبر فراهانی سرسلسلهٔ خاندان موسیقی و ردیف موسیقی ایران در محدودۀ یک و نیم قرن اخیر مبنا قرار گرفته و شخصیت‌هایی که پس از او در نظر گرفته شده‌اند به نحوی در پیشرفت موسیقی ایران تأثیرگذار بوده‌اند: موسیقی‌دان، موسیقی‌شناس، نوازنده، خواننده، ترانه‌سرا، سازندۀ ساز، کارشناس موسیقی، رهبر ارکستر.