آیین پاسداشت دهمین سالروز درگذشت عبدالرحیم جعفری بنیادگذار و صاحب برحق مؤسسهٔ انتشارات امیرکبیر سه‌شنبه، هشتم مهر، ساعت ۱۶ در مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی به‌نشانی میدان باهنر (نیاوران)، خیابان پورابتهاج، نرسیده به سه‌راه آجودانیه، شمارۀ ۲۱۰، مرکز همایش‌های بین‌المللی رایزن، تالار رسول اکرم (ص) تشکیل می‌شود.
موضوع پیدایش حیات روی زمین یکی از جالب‌ترین و در عین حال دشوارترین مسأله‌های علمی است. اما این مسأله را فرازمینی‌ها یا ربات‌ها یا هوش مصنوعی برای ما حل نکرده‌اند، بلکه دانشمندان بودند که این ادیسه علمی را نوشته‌اند. در صد سال گذشته تعدادی از نابغه‌ترین دانشمندان جهان برای حل این مسأله به اشکال مختلف خارج از کادر فکر کرده‌اند و اکنون به نظر می‌رسد که به پاسخ نهایی بسیار نزدیک شده‌ایم.
برای استاد فلسفی، مثل بسیاری از بزرگان دیگر، حقوق «ساختار عقلانی واقعیت» است. یعنی هم از واقعیت پدید آمده و بر آن اثر می‌گذارد و هم اسیر و بندۀ محض امور و پدیده‌های منفرد نیست، زیرا حقوقْ نظام عقلانی واقعیت را آشکار می‌کند. برای فهم این نظام، که در آن واقعیت، آرمانها و ارزشها، اصول عقلی و … جلوه پیدا می‌کند، چاره‌ای جز استخدام عقل نیست و برای همین هم کتاب ارزشمند ایشان در باب روش‌شناسی «سیر عقل در منظومۀ حقوق بین‌الملل» نام گرفته است.
زدلاچک «اقتصاد را نه‌فقط پژوهش ریاضی بلکه درواقع پدیده‌ای فرهنگی و محصول تمدن می‌داند: اقتصاد که کار خود را از فلسفه آغاز کرد با تاریخ و افسانه و دین و اخلاق درهم‌تنیده است.» پس چاره‌ای نیست جز آن‌که به متااقتصاد بازگردیم و به سؤالاتی بنیادین برسیم: آیا اقتصاد خیر و شر وجود دارد؟ فایده اقتصاد چیست؟ آیا خیر به لحاظ اقتصادی صرفه دارد؟ یا خیر در بیرون از حساب اقتصاد وجود دارد؟ آیا خودخواهی در ذات بشر است؟ آیا اگر خودخواهی به خیر عمومی منجر شود موجه است؟
ترکه‌مرد رمانی است درباره یک قتل و یک خانواده از هم‌پاشیده؛ اما آنچه آن را از سایر آثار دشیل همت متمایز می‌سازد، حضور یک زوج کارآگاه ـــ‌نیک و نورا چارلز‌ـــ است که سبک زندگی، زبان و روابطشان، به جای آن‌که در تاریکی و خشونت غوطه‌ور باشد، رنگی از شوخ‌طبعی دارد. در میان نویسندگان مکتب نوآر آمریکایی، دَشیل هَمِت جایگاه ویژه‌ای دارد. او نه‌تنها یکی از بنیان‌گذاران روایت «کارآگاه سخت‌جان» بود، بلکه با نثر خشک و دقیقش، سبکی به ادبیات جنایی بخشید که هم ادبی و هم پرمخاطب بود.
کتاب ریکمن تصویری روشن، مستند و به‌روز از آینشتاین به‌عنوان فیلسوف–دانشمند ارائه می‌دهد و تفسیرهایی دقیق از فلسفه علم او ارائه می‌کند. با وجود داشتن خط زمانی و مروری زندگینامه‌ای، تمرکز اصلی کتاب بر فلسفه علم است و دیگر جنبه‌های مهم شخصیت فکری آینشتاین، از جمله دیدگاه‌های سیاسی و نقش فرهنگی–اجتماعی او، نادیده گرفته شده‌اند. اگرچه واژه‌نامه‌ای از اصطلاحات فنی برای خوانندگان غیرمتخصص فراهم شده و نویسنده تلاش کرده مفاهیم فیزیکی را توضیح دهد.این کتاب برای علاقه‌مندان جدی به فلسفه علم آینشتاین نقطه شروع مناسبی و تحلیلی مستند و روشن از اندیشه‌های او به شمار می‌رود.
سجویک در اصل مورخ دین است و در دانشگاه آکسفورد تاریخ خوانده است. عربی را بسیار خوب می‌داند و مدت‌های مدید استاد دانشگاه آمریکایی قاهره بوده و با فرهنگ دینی و صوفیانهٔ شمال آفریقا آشنایی کامل دارد. زندگی‌نامهٔ شیخ محمد عبده به قلم او به نظرم از بهترین نوشته‌ها دربارهٔ عبده محسوب می‌شود. به دلیل وسواس‌هایی که در تاریخ‌نگاری دارد، کار او درباره سنت‌گرایی هم اثری فوق‌العاده جالب و خواندنی از ستیز با جهان مدرن ساخته است، چون بر حجم عظیمی از مطالعه، مصاحبه و سندپژوهی استوار شده است و درعین‌حال فوق‌العاده بی‌طرفانه و آکادمیک نوشته شده است. لحن کتاب هم روایی و شیرین است و مانند یک رمان نگاشته شده است.
کریستیان مورگن‌اشترن، نویسنده و منتقد سویسی که والزر را به ناشر معرفی کرد، و حمایت او از این نویسنده راه او را به دنیای نشر باز کرد، والزر را یک نابغۀ واقعی و اصیل می‌دانست، ضمن آن که به شیوۀ کار او انتقاداتی داشت و به‌ویژه از همین جملۀ اول «بچه‌های تانر» ناراضی بود. او در نامه‌ای خطاب به والزر نوشت: «آغاز کار شما، که از حوزۀ خصوصی دست‌نویسی به عرصۀ عمومی چاپ منتقل شده، تأثیر بدی بر من گذشت.»
مصاحبه با بهزاد کریمی ــــ در ایران ما هیچ‌گاه نتوانسته‌ایم مکتب‌های تاریخ‌نگاری مشخصی داشته باشیم. به این معنا که دهه‌ها حول محور یک یا چند شخصیت دانشگاهی با مد نظر قرار دادن ایده‌هایی روشن و متمایز، آثار تاریخ‌نگارانه تولید شود. سال‌هاست بیشتر مباحثی را که در این زمینه مطرح می‌شود افراد مشخصی مطرح می‌کنند که اصلاً نماینده‌ی مکتب خاصی نیستند و صرفاً بر اساس علاقه و ذوق شخصی این مباحث را دنبال کرده‌اند. پس باید نگاه واقع‌بینانه‌تری به میدان طرح این مباحث در ایران داشته باشیم. ضمن اینکه باید پرسید چقدر این مباحث در پیکره‌ی تاریخ دانشگاهی یا حرفه‌ای کشور تأثیرگذار بوده یا بازتاب داشته است؟
