بیونگ چول هان در این کتاب نشان می‌دهد که عشق -در معنایی قاطع که یک سنت دور و دراز تاریخی به آن اعطا کرده است- در معرض خطر است. ای بسا پیشاپیش مرده باشد – در هر حال، حالش هیچ تعریفی ندارد. از این رو عنوان کتاب احتضار اروس است.

اما ضربات چه کسی عشق حقیقی را چنین سخت فروکوفته است؟ خاطیان عبارتند از فردگراییِ امروز، تلاش برای تعیین ارزش بازاری همه چیز و مجموعه‌ای از منافع پولی که حالا بر تمام شئون مسلط است. در حقیقت، عشق از پذیرش تمام هنجارها و معیارهای جهان معاصر -جهان سرمایه‌داریِ جهانی‌شده- سر باز می‌زند، زیرا عشق صرفاً توافقی برای هم‌زیستی خوشایند میان دو فرد نیست؛ عشق فی‌الواقع تجربۀ رادیکالِ وجودِ دیگری است، چه بسا رادیکال‌ترین شکل آن.

نویسنده برای اثبات همین مطلب، قسمی پدیدارشناسی عشق حقیقی -شامل عشق جنسی- به دست می‌دهد و به جستجوی خطرات بیشماری می‌پردازد که با آن روبه‌روست. از یک سو، وصف چیزی است که در تجربۀ مطلقِ غیریت رخ می‌دهد؛ از سوی دیگر، به معنای صدور کیفرخواست، بر اساس سیاهه‌ای از بندهای مختلف، علیه هر آن چیزی است که ما را از این تجربه دور می‌سازد – و حتی مانع از آن است که ببینیم چنین چیزی اصلاً وجود دارد، و اینکه این وضع چه عواقبی به دنبال دارد.

این روزها کمتر دربارۀ شفقت و مهربانی می‌شنویم. ادیان تأکید می‌کنند که شفقت معیار معنویت حقیقی است اما برخی گمان می‌کنند که خود دین باعث همۀ جنگ‌ها بوده است. کلیسای کاتولیک سوءاستفادۀ جنسی کشیشان و در نتیجه مصائب زنان و کودکان را نادیده می‌گیرد. برخی رهبران دینی مانند سیاستمداران سکولار رفتار می‌کنند. در بیان عمومی خود کمتر از مهربانی و شفقت سخن می‌گویند و مناقشات فرهنگی و اعتقادی یا سیاسی را معیار و میزان دین حقیقی قلمداد می‌کنند.
با این حال کمتر زمانی مانند اکنون به صدای شفقت‌آمیز دین نیازمند بوده‌ایم. جهان به طرز خطرناکی دوقطبی شده است. نتیجۀ نامتوازن بودن نگران‌کنندۀ قدرت و ثروت، خواری، بیگانگی، رخوت و خشم فزاینده‌ای است که در قساوت تروریسم فوران می‌کند. ما درگیر جنگ‌هایی هستیم که نه قادریم به آن‌ها پایان بخشیم و نه می‌توانیم در آن‌ها پیروز شویم.
اما آیا مهر و شفقت از این توانایی برخوردار است که مشکلات به‌ظاهر حل‌ناشدنی زمانۀ ما را حل کند؟ آیا این فضیلت حتی در عصر تکنولوژی امکان‌پذیر است؟

«گو» بازی استراتژیکی‌ست که در آن بازیکنان می‌کوشند سنگ‌های سیاه یا سفید حریف را محاصره کنند. اصول گو ساده اما اجرای آن بس پیچیده است و گویای حساسیت ژاپنی. یاسوناری کاواباتا در این رمان/وقایع‌نامه مسابقهٔ استاد محترمِ شکست‌ناپذیری را با بازیکنی جوان و مترقی دستمایه کرده است تا لحظه‌ای را به تصویر بکشد که در آن سنت‌های صُلب ژاپن امپراتوریایی با هجوم سدهٔ بیستم مواجه می‌شوند. رقابت استاد و حریفش چند ماه به طول می‌انجامد و در خلالِ بازی تنش‌هایی پیش می‌آید که جز بازیکنان، خانواده و نزدیکان آنها را نیز در خود فرومی‌کشد و مسابقه را به دوئلی تبدیل می‌کند که سرانجامی ندارد جز مرگ یکی از بازیکنان.

استاد رمانی‌ست با جزئیات درخشان، هم آمیخته به تعلیق و هم آرام، مرثیه‌ای برای کل یک جامعه، تحریرشده با ایجازی شاعرانه و فراستی روان‌شناسانه، که جایزهٔ نوبل ادبیات را برای کاواباتا به ارمغان آورد.