“آن قدر خسته بودم که تنها آرزویم این بود که یک بار در عمرم بتوانم درست وحسابی بخوابم، فقط یک بار؛ اما این در حد یک آرزو باقی ماند…”

آب زیپو داستان زندگی زنی روستایی است به قلم خودش. او همیشه آرزو داشت ماجرای زندگی‏اش را بنویسد تا سرانجام در اواخر عمر اين كار را کرد و خاطراتش را در مدت دو هفته‌در دو دفترچه برای فرزندانش نوشت. حیرت‌انگیز است که آنا با این‌که تنها پنج سال به مدرسه رفته و چیزی جز کتاب مقدس نخوانده بود، توانسته به دور از احساسات و بدون متهم کردن دیگران یا برانگیختن حس دلسوزی نسبت به خود، شرایط سخت زندگی در روستا، تلخی فقر و گرمای عشق را اين‌چنين قوی به تصویر بکشد.

زندگی‌نوشت آنا در سال ۱۹۸۴منتشر شد و در سال ۱۹۸۹یوزف فیلزمایر با اقتباس از آن فیلمی ساخت. هم کتاب و هم فیلم با استقبال بسیار خوبی در سراسر جهان روبه‌رو شد.

آرمانشهر، دلفین، رایانه با زبان و ابزار مفهومی فلسفۀ جدید اما متأثر از نگاه و نوع دغدغۀ فیلسوفان بزرگ گذشته مسائل گوناگونی را طرح می‌كند. نویسنده می‌کوشد در اين كتاب  فلسفه را به متن زندگی بازگرداند. از نظر او فلسفه به جز ساختن ابـزارهـای مــنطقـی ظـریف و پیچیده، باید شهود و بینش نيز به دسـت دهد. از ایـن مـنظر فلسفه‌ورزی کـاری تـجمـلی و محض سرگرمی نیست، بلکه یک ضرورت است. در این کتاب از دشواری‌های اساسی پیرامون مفاهیم محوری نـظیر آزادی، شخصیت، جنسيت، اراده، هوش، خلاقیت و… سخن گفته می‌شود. این‌ها مسائلی جدی‌اند که صرف‌نظر از این‌که چه کسی به آن‌ها می‌پردازد، سرشتی فلسفی دارند.

ماتیاس چوکه متولد سال ۱۹۵۴ در برن، که با رمان ابرها نخستین بار به خوانندگان فارسی‏زبان معرفی می‏شود، علاوه بر نویسندگی دستی در تئاتر و سینما نیز دارد. او تاکنون یازده اثر روایی، هشت نمایشنامه و سه فیلم ساخته و جوایز متعددی در سویس و آلمان از آن خود کرده است. اغلب منتقدان ادبیات آلمانی‏زبان برآنند که چوکه با پشت سر نهادن تمامی نُرمها و مرزهای فرمال ِ سنتی ادبیات روایی، جامعهٔ امروز اروپا را زیر سؤال میبرد.

ابرها روایت شوخ وشنگ و در عین حال تلخ زندگی روزمرهٔ مردی‏ست در برلین امروز.