آنجلا کارتر (۱۹۴۰-۱۹۹۲)، نویسندهٔ بریتانیایی، یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های ادبیات پست‌مدرن و فمینیستی است که آثارش به خاطر بازآفرینی افسانه‌ها و داستان‌های عامیانه شهرت دارد. او در دانشگاه بریستول تحصیل کرد و در طول دوران فعالیتش آثار برجسته‌ای در قالب داستان کوتاه، رمان و مقالات به جا گذاشت. او غالباً به سبک رئالیسم جادویی و پیکارسک قلم می‌زد. استاد نویسندگی خلاق در دانشگاه شفیلد و دانشگاه براون بود و بارها در دانشگاه‌های امریکا و استرالیا تدریس کرد. جوایز معتبر نویسندگی زیادی را تصاحب کرد مثلاً جایزهٔ سامرست موآم و جان لِوِلین ریس.

کارتر در مجموعه داستان تالار خونین و داستان‌های دیگر، با نگاهی نو و جسورانه، مفاهیمی همچون هویت، سرکوب و آزادی را مورد کندوکاو قرار می‌دهد. او با روایت‌هایی پیچیده و تأثیرگذار، مخاطب را به دنیایی می‌برد که در آن قصه‌ها فراتر از روایت‌هایی ساده‌اند و بازتابی از آرزوها و ترس‌های انسانی به شمار می‌آیند.

در این کتاب، بیست‌ و شش داستان کوتاه از نویسندگانی که در نوشتن این قالب ادبی شهرت دارند گرد آمده است. هر یک از این داستان‌ها، تا حدود زیادی نمایانگر سبک و سیاق ویژۀ هر نویسنده است و از آنجا که بیشتر آنها از میان مجموعه‌های منتخب داستان‌های کوتاه به‌زبان بیگانه، انتخاب و ترجمه شده‌اند، نمونه‌های تقریباً کاملی از شکل‌های گوناگون داستان کوتاه در دو قرن اخیر به دست می‌دهند. شاید بتوان با مطالعۀ این داستان‌ها که به ترتیب تاریخ زندگی نویسندگانشان آمده‌اند، با سیر تکاملی و پیشرفت تاریخی و فنی داستان کوتاه از قرن نوزدهم تا به امروز آشنایی بهتر و بیشتری پیدا کرد.