با جاودانگی انسان موجودی است که بودگی خود را در جاودانگی جستجو می‌کند این تمایل همیشگی به ابدیت در بشر از ابتدای تاریخ تا به امروز بوده. شاید آرزوی جاودانگی از طمع و آزی باشد که دائماً به آنها چنگ انداخته و هر قدر بیشتر داشته بیشتر خواسته. شاید از این خیال سر برآورده که با عمر دراز با تلاش و ثروتی ابدی میتواند با رنج ونابه‌سامانی‌های این جهان بجنگد. اگر بشر با همه محدودیت‌های فیزیکی و جسمی در دریایی از زمان و ثانیه‌ها غرق شود، و مرگ جایی در زندگی جسمی او نداشته باشد چه بر سر او خواهد

مرگ در پیش رو همه می‌میرند… شاید این روزها بیش از همیشه به این واقعیت نزدیکیم که همه می‌میرند. مرگ در یک‌قدمی ماست و نَفَس به نفَس تعقیبمان می‌کند. درست در همین روزهاست که هر چیز ساده‌ای در گذشته خواستنی و ارزشمند جلوه می‌کند؛ انگار آنقدر مهم بوده‌‌اند که پای زندگی بدون آنها لنگ می‌زند. به‌قول شاهرخ مسکوب: «مرگ هرچند به‌اندازهٔ زندگی طبیعی و عادی‌ست، ولی با این‌همه پدیدهٔ عجیبی‌ست، همه‌چیز را دگرگون می‌کند و از همه بیشتر عادی بودن زندگی را». انگار پسِ پشتِ مرگ است که زندگی معنا می‌یابد. حالا اگر نامیرا باشیم چطور؟ اگر زندگی جاودانه داشته

گلوله‌های اخبار «امروز من پاک هستم. از سال ۲۰۱۰ من کاملاً بدون اخبار زندگی کرده‌ام و می‌توانم اثرات این آزادی را به طور دست اوّل بفهمم و احساس کنم و گزارش دهم: بهبود کیفیّت زندگی، تفکر شفاف‌تر، بینش باارزش‌تر و زمان بسیار بیش‌تر… اخبار را ترک کنید. این کار زندگی شما را بهتر می‌کند. و به من اعتماد کنید: چیز مهمی را از دست نمی‌دهید.» این بخشی از تجربۀ زیستۀ رولف دوبلیِ سویسی در آغاز کتاب «دیگر اخبار نخوانید» است. کتابی علیه اخبار و ضد داده‌هایی که می‌توان نام‌شان را اطلاعاتِ فست‌فودی گذاشت. نخستین پیشنهاد آن است که باید به خوانشِ

راهنمای فلسفی زیستن به نظر من هر کسی، دست‌کم به دو دلیل ساده، باید کمی فلسفه بخواند: نخست این‌که بدون فسفه نمی‌توانیم معنای دنیایی را که در آن زندگی می‌کنیم بفهمیم. فلسفه بهترین آموزش زندگی است و حتی از تاریخ و علوم انسانی نیز بهتر است. چرا؟ خیلی ساده است. چون همهٔ اندیشه‌ها و باورها و ارزش‌های ما، خواه بدانیم خواه ندانیم،‌ در درون الگوهایی از جهان قرار گرفته و معنا یافته‌اند که در طول تاریخ فکری بشر ایجاد شده‌اند و بنابراین درک گستره و منطق و پیامدهای آن‌ها نیازمند درک این الگوهاست. دوم این‌که آشنایی با متون اصلی فلسفه،

خانۀ پوشالی کلان داده چیست و چگونه زندگی ما را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد؟ وجوه تاریک و منفی کلان‌داده چیست؟ چگونه می‌توان از مضرات کلان‌داده رها شد؟ این‌ها سؤالاتی است که کتاب حاضر قصد دارد به آن‌ها پاسخ دهد. به‌طور عمومی با پیشرفت تکنولوژی و ایجاد ابزار تکنولوژیک جدید، ابتدا این پرسش پیش می‌آید که این تکنولوژی به ‌نفع ما خواهد بود یا به ضرر ما؟ به‌ بیان‌ بهتر، منافع این تکنولوژی جدید بر مضراتش غلبه دارد یا خیر؟ کلان‌داده نیز از این قاعده مستثنا نیست. در سال‌های اخیر و با شروع انقلاب صنعتی چهارم، تکنولوژی‌های بسیار زیادی به دنیای ما وارد شده

تردید در حافظه «چقدر پیش می‌آید که داستان زندگی خود را تعریف کنیم؟ چقدر آن را اصلاح می‌کنیم و تغییر می‌دهیم؟ زیرکانه برش‌هایی از آن را نمایش می‌دهیم و بخش‌های دیگری از آن را تزیین می‌کنیم؟ و با گذشت زمان تعداد کسانی که از گذشته همراه ما باقی مانده‌اند، کمتر و کمتر می‌شود و دیگر کسی نیست که به ما یادآوری کند آنچه به عنوان داستان زندگی خود می‌گوییم بیشتر داستان‌مان است تا زندگی‌مان.» درک یک پایان: درکی که دیگر حتی فرصتی برای اختراع مجدد گذشته و ساختن روایت‌های تازه از آنچه روی داده نداری. مردی به نام تونی وبستر،

درک ساختمان خاطره کی‌یرکگور فیلسوف دانمارکی می گوید: «زندگی را فقط رو به عقب می‌توان فهمید، اما رو به جلو باید زیست.» تونی وبستر، شخصیت اصلی کتاب «درک یک پایان»، که اکنون مردی‌ست پا به سن گذاشته، بر اثر دریافت وصیتنامهٔ دوستی قدیمی در پی فهم و ادراک رو به عقب زندگی‌اش برمی‌آید و خاطرات گذشته را بازخوانی می‌کند. در آغاز به نظر می‌رسد که چالشی پیش رو نیست و داستان زندگی را می‌توان با به یاد آوردن خاطرات در قالبی منسجم روایت کرد اما هرچقدر که داستان جلو می‌رود تونی متوجه می شود که «آنچه در حافظه می‌ماند همیشه

بی‌عدالتی داعیه‌داران عدالت «محاکمۀ خوک» روایتی کافکایی از بی‌عدالتی داعیه‌داران عدالت! به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، داستان «محاکمۀ خوک» از روزی شروع می‌شود که یک خوک در گشت و گذار روزانه‌اش کودکی را به قتل می‌رساند و از محل جنایت دور می‌شود. با سر و صدای مادر نوزاد، مردان روستا خوک را زیر درختی خوابیده می‌یابند در حالی که خون داغ از دهانش جاری است. قاتل دستگیر و به دست دادگستری سپرده می‌شود تا دادگاه عدالت را جاری کند. داستان اصلی از همین جا آغاز می‌شود که خوک چطور باید از خودش دفاع کند؟ رفتار انسان‌ها در برابر موجودی که زبان

تهی شدن از انسانیت تهی شدن از انسانیت بزرگترین رنج آدمی‌ست. اندرو بروک میلر، رمان‌نویس پرکار انگلیسی که در کشورهای مختلفی از جمله اسپانیا، ژاپن، ایرلند و فرانسه نیز زندگی کرده است، رسالۀ دکتری‌اش را در مورد نویسندگی خلاق و نقد ادبی در دانشگاه لانکستر نوشته است. اولین کتاب او، رمان «درد نهفته»، که در سال ۱۹۹۷ در انگلستان منتشر شده، جوایز ادبی مهمی دریافت کرده است؛ جایزۀ یادبود جیمز تیت بلک در زمینۀ ادبیات داستانی، جایزۀ جهانی ادبیات دوبلین و جایزۀ ادبی گرینزانه کاوور ایتالیا. این کتاب همچنین عنوان کتاب برگزیدۀ نیویورک تایمز را در سال ۱۹۹۷ به دست آورده