توماس برنهارد اتریشی (۱۹۳۱-۱۹۸۹) از مهم‌ترین نویسندگان ادبیات آلمانی‌زبان به شمار می‌رود. ابتدا قار بود این مجموعه داستانک را محتمل-نامحتمل بنامد که می‌توان آن را توصیف دقیق صد و اندی داستانکِ مقلد صدا دانست که درونمایۀ اصلی آن مرگ است به‌طنز.

‌مکان اغلب داستان‌های این کتاب شهرهایی است در انریش که مورد نیش و کنایه‌های برنهارد قرار می‌گیرد اما او تنها به اتریش بسنده نمی‌کند و مکان برخی دیگر از این داستانک‌ها را در دیگر کشورها و از  جمله ایران برمی‌گزیند. جمله‌های طولانی و پیچ‌درپیچ از دیگر ویژگی‌های داستانک‌های این کتاب است.

• •        «درست فقط این است»؛ این آغاز و پایان یک استدلال خوب برای ساختارگریان حقوقی است که فقط یک پاسخ جامع را بهترین می‌دانند.
  •        اما در نظر صورت‌گرایان حقوقی «درست این است»؛ این از آن روست که فورمالیست‌ها به یاری روح‌القوانین گاه در یک مورد خاص از انحصارِ کلیت‌ها بیرون می‌آیند.
  •        نزد خطابیان حقوقی همچون دورکین،  «درست فقط آن است»؛ برای آنان پاسخ آنقدرها هم که ساختارگرایان و فورمالیست‌ها می‌گویند دم دست نیست، و اگرچه فقط یک پاسخْ بهترین است، باید آن را نه از قشر که از اعماق دریافت.
  •        گروهی دیگر از خطابیان همچون پرلمان برآنند که: «درست آن است»؛ اینان نیز گرچه به آن سوی ظاهر عبور می‌کنند، اما لزوماً فقط یک تأویل را از میان تفاسیر درست نمی‌شمرند.
  •        جدلیان حقوقی می‌گویند: «درست یا این است یا آن»؛ بیش از دو پاسخ وجود ندارد و اگر این درست باشد آن درست نیست، و اگر آن درست باشد دیگر این را نباید درست پنداشت.
  •        پلورالیست‌ها و دیالکتیسین‌های حقوقی ظاهراً با تحملی بیشتر معتقدند که «درست هم این است و هم آن» و، بدینسان بر خلاف جدلیان، بین دو پاسخ متعارض جمع می‌کنند.

  پروژۀ حیرانی حقوقی اما نه جمع که حذف است، و در آن «درست نه این است و نه آن».

موج سوم

موج سوم چیزی بیش از شهود نسبت به آینده است. تجزیه و تحلیلی است بسیار درخشان از نیروهایی که تمدن ما را تشکیل داده و بر جهان ما موثرند. این کتاب بینش ما را نسبت به خود و جهان اطراف‌مان دگرگون خواهد ساخت. جامع‌نگری نویسنده ترکیبی تکان‌دهنده از موضوعاتی همچون اقتصاد دورانی، شخصیت آینده، فرهنگ الکترونیک، خانواده هسته‌ای، زوال حکومت ملی و انتقال از نظام سیاسی فعلی به دموکراسی آینده ارائه می‌دهد که حتی بنیادی‌ترین فرضیات ما را نیز متزلزل می‌سازد.

میانسالی دوره‌ای کلیدی در زندگی است، دورهٔ ارزیابیِ مجدد و اساسیِ کل زندگی. برای انسانِ میانسال، از جهتی وقت رو به پایان است و مرگ نزدیک، و از جهتی دیگر زندگی متوقف شده است. میانسالی دورهٔ شک و تردید به همه‌چیز است، به خود، به خانواده، به گذشته، به آینده، به زندگی…

کریستوفر همیلتنِ چهل‌وچندساله در این کتاب احساسات و تجربیاتِ دوران میانسالی در دنیای معاصر را بررسی می‌کند و در پی توصیف و تحلیلشان است. او با اتکا به تجربیات شخصی خود و با استفاده از طیف گسترده‌ای از منابع، از شوپنهائر و نیچه و هایدگر گرفته تا تالستوی و داستایفسکی و کنراد، می‌کوشد جنبه‌های مختلف این دورهٔ حساس از زندگی را بررسی کند.