شخصیت اصلی بریزبن، گلِب، نوازنده‌ای است که در جوانی به زبان‌شناسی رو می‌آورد و شیفتۀ مفهوم چندصدایی باختین می‌شود اما سرانجام مفهوم چندصدایی را در موسیقی بازمی‌یابد. آرمان‌شهری که بناست این چندصدایی‌ها در آن یکی شوند، بریزبن، چندان دور است که انگار هم راوی و هم گلِب ترجیح می‌دهند نادیده‌اش بگیرند و بی هیچ حسرتی به همین چندصداییِ زیبا قناعت کنند. در بریزبن گذشته و حال در هم بُر می‌خورند، اما با هم یکی نمی‌شوند. گذشته همواره گذشته می‌ماند و حالِ جاری سطر به سطر به گذشته تبدیل می‌شود و هیچ‌کدام از شخصیت‌ها به فهم خاص خود از زندگی و جهان دست نمی‌یابند مگر آنکه به فهم خود از جهان از منظر فهم «دیگری» از جهان بنگرند.

به‌ دور از مردم شوریده نخستین اثری بود که تامس هاردی را در مقام نویسندۀ رمان مشهور و محبوب همگان کرد. هنگامی که بت‌شبای زیبا وارث مزرعه‌ای می‌شود، عشق و علاقه سه خواستگار متفاوت را به جانب خویش می‌کشد: نخست گابریل، که مردی بی‌آلایش و ساده است؛ دوم گروهبان فرانسیس جوان، و بالاخره آقای بالدوود مزرعه‌دار، مردی میانسال و مورد احترام. انتخاب بت‌شبا و تراژدی ناشی از آن، جان‌مایۀ یکی از پرخواننده‌ترین و بحث‌برانگیزترین رمــان‌هـای کـلاسـیـک شـده اسـت.

پاریس ۱۹۱۹

در سال ۱۹۱۹ بعد از پایان «جنگی برای پایان دادن به همهٔ جنگ‌ها»، سه مرد قدرتمند جهان -وودرو ویلسون رئیس‌جمهور امریکا، دیوید لوید جورج نخست‌وزیر بریتانیا، و ژرژ کلمانسو نخست‌وزیر فرانسه- شش ماه در پاریس برای برقراری صلحی پایدار با یکدیگر گفتگو کردند.

مارگارت مک‌میلان در این اثر برجسته، تاریخِ رواییِ ژرف‌اندیشانه و هیجان‌انگیزی از آن روزهای سرنوشت‌ساز ارائه می‌دهد -روزهایی که به پیدایش کشورهای جدیدی همچون عراق و یوگسلاوی و فلسطین از ویرانه‌های امپراتوری‌های ورشکسته و ترسیم دوبارهٔ مرزهای دنیای مدرن انجامید و بذرهای جنگ جهانی دوم و فجایع آن را در خود پرورد، فجایعی که تا امروز نیز ادامه دارد.

مارگارت مک‌میلان تاریخ‌نگار کانادایی، استاد دانشگاه آکسفورد و کالج ترینیتی و دانشگاه تورنتو، و کارشناس روابط بین‌الملل است. تخصصش در حوزهٔ امپراتوری بریتانیا در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم است. او نوهٔ دیوید لوید جورج، یکی از بازیگران اصلی سیاست جهانی قبل و بعد از جنگ جهانی اول، است.