روتخر برخمان در سال ۱۹۸۸ در شهر رن‌سبرگ هلند به دنیا آمد. او در دانشگاه اوترخت به تحصیل در رشته‌ی تاریخ پرداخت و سپس با تمرکز بر اندیشه‌های اجتماعی و سیاسی، مسیری متفاوت از بسیاری از مورخان سنتی را در پیش گرفت. برخمان از همان آغاز به‌جای پرداختن به تاریخ صرفاً توصیفی، علاقه‌مند بود تا تاریخ را به‌عنوان ابزاری برای نقد اکنون و تصور آینده‌ای دیگر به کار گیرد. نگاه او بیش از آن‌که در گذشته متوقف بماند، رو به جلو دارد؛ تاریخی که نه‌فقط از شکست‌ها، بلکه از لحظه‌های همکاری، همبستگی و تغییر سخن می‌گوید.

تجربه‌ی زیستن در هلند – کشوری با سنت‌های نیرومند رفاه اجتماعی – در شکل‌گیری دیدگاه او مؤثر بود، اما برخمان همواره نگاهش را جهانی نگه داشته است. او به‌خوبی از منابع متنوع علمی، از روان‌شناسی و جامعه‌شناسی گرفته تا فلسفه‌ی سیاسی بهره می‌گیرد تا ایده‌هایی بسازد که هم جسورانه‌اند و هم عمیقاً انسانی.

کتاب آرمان‌شهری برای واقع‌گرایان، تجسم یک فردای ممکن

یکی از مهم‌ترین آثار روتخر برخمان کتاب «آرمان‌شهری برای واقع‌گرایان» (Utopia for Realists) است که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد. برخمان در این اثر به ما یادآوری می‌کند که بسیاری از آنچه امروزه بدیهی می‌دانیم – از رأی زنان گرفته تا تعطیلات آخر هفته – زمانی آرمان‌شهری تلقی می‌شدند. پس چرا رؤیای جهانی عادلانه‌تر و انسانی‌تر، امروز دست‌نیافتنی به‌نظر برسد؟ این کتاب بر پایه‌ی پژوهش‌های گسترده نوشته شده و با زبانی روشن، ایده‌هایی چون درآمد پایه‌ی همگانی، هفته‌ی کاری کوتاه‌تر و مرزهای بازتر جهانی را مطرح می‌کند.

برخمان با مثال‌هایی واقعی از آزمایش‌های اجتماعی، نشان می‌دهد که برخی از این ایده‌ها نه‌تنها عملی‌اند، بلکه در برخی نقاط جهان در حال اجرا هستند. کتاب، خواننده را دعوت می‌کند که آینده را صرفاً تحمل نکند، بلکه آن را تصور، طراحی و مطالبه کند. در دنیایی که گاه نوآوری‌های اجتماعی از تصور بازمی‌مانند، برخمان یادآور می‌شود که آرمان‌گرایی واقعی، همان واقع‌بینیِ خلاق است.

تاریخ امید، دفاعی از طبیعت نیک انسان

در کتاب تأثیرگذار «تاریخ امید» (Humankind: A Hopeful History) روتخر برخمان روایتی متفاوت از طبیعت انسان ارائه می‌دهد. او با کنار گذاشتن بدبینی رایج، بر پایه‌ی شواهد تاریخی، زیست‌شناسی تکاملی، و آزمایش‌های روان‌شناسی اجتماعی، استدلال می‌کند که انسان در اصل موجودی نیک‌خواه، همکار و سازگار است. برخلاف تصویر تیره‌ای که رسانه‌ها و برخی فلسفه‌ها از انسان ساخته‌اند، برخمان نشان می‌دهد که در بحران‌ها و لحظات دشوار، افراد معمولاً رفتارهای اخلاقی و نوع‌دوستانه از خود نشان می‌دهند.

او برای اثبات دیدگاهش، روایت‌های مشهور مانند «ارباب حلقه‌ها» یا آزمایش زندان استنفورد را بازخوانی می‌کند و خطاهای روش‌شناسی یا اغراق در نتایج آن‌ها را نشان می‌دهد. برخمان از خواننده می‌خواهد نگاهش به دیگران را با مهربانی، درک و اعتماد بیشتری همراه کند. «تاریخ امید» دفاعی پرشور و علمی از ظرفیت‌های اخلاقی انسان است؛ کتابی که می‌کوشد بنیادهای جدیدی برای نگاهی سالم‌تر به جامعه و سیاست بنا کند.

تأثیر، جنجال و انتشار در نشر نو

روتخر برخمان، تنها نویسنده‌ی کتاب نیست؛ او صدایی فعال و حاضر در فضای عمومی‌ست. سخنرانی جنجالی‌اش در مجمع جهانی اقتصاد در داووس، که طی آن میلیاردرها را به دلیل فرار مالیاتی به چالش کشید، توجه جهانیان را به خود جلب کرد. حضورهای او در شبکه‌های بزرگی چون CNN و مصاحبه‌ی پرحاشیه‌اش با تاکر کارلسون، برخمان را به یکی از نمادهای نویسندگانی بدل کرده که نمی‌خواهند صرفاً در کتابخانه بمانند، بلکه وارد عرصه‌ی تغییر اجتماعی می‌شوند.

او نماینده‌ی نسلی‌ست که می‌خواهد با ابزار اندیشه، رسانه و شهامت، جهان را جابه‌جا کند. نوشته‌هایش همزمان هم جذاب‌اند، هم مستند و هم جسورانه. او جسارتی متعادل دارد؛ نه از جنس هیجان‌های زودگذر، بلکه از جنس ایده‌هایی که ریشه در داده دارند.

نشر نو با انتشار کتاب «تاریخ امید» فرصتی ارزشمند برای مخاطبان فارسی‌زبان فراهم کرده تا با یکی از صداهای نوگرای اندیشه‌ی اجتماعی معاصر آشنا شوند؛ صدایی که از امید می‌گوید، اما نه به‌عنوان خیال‌پردازی، بلکه به‌مثابه راهبردی برای ساختن آینده.