آگوستو بوآل

تئاتر سرکوب‌شدگان

آگوستو بوآل‌ یک تئوریسین بود از این جهت که برای تئاتر نظریه‌های کاربردی ارائه کرد. بوآل فرزند زمانۀ ‌خویش بود و چیزی را پیشنهاد داد که در عصر ما برگرفته از شرایط اجتماعی، سیاسی و اقتصادی قلمداد می‌شود و طوری نظریۀ خود را به عینیت متصل ساخت که امروزه روز برای همه قابل درک است. او در طی سال‌ها پیوسته به دنبال ارتباطی دو سویه بود چون هنرمند را از تماشاگر جدا نمی‌‌دانست، بلکه با اتصال این دو بستر تئاتر و زندگی را در هم می‌آمیخت تا آن‌چه به اجرا در می‌آمد را همچون تصویری از جریان زندگی نشان دهد. در اجراهای بوآل تماشاگر جزئی از تئاتر و زندگی بودند و می‌توانستند با پا پیش گذاشتن برای حل بحران به‌وجود آمده چاره‌اندیشی کنند.

این به واقع شیوه‌ای از اجرا بود که بعدها به تئاتر محرومان یا ستم‌دیده معروف شد. اما یکی از مهمترین نکاتی که این شیوۀ نمایشی را از دیگر شیوه‌ها متمایز می‌کرد‌، این بود که موضوع آن را آرزو، خواست و دلمشغولی مردم تشکیل می‌داد چنان‌که در نهایت وضعیت زندگی آنها را بر روی صحنه می‌برد. در این شکل از نمایش نه تنها تماشاگر قادر بود به وضوح سبک زندگی خود را ببیند که حتی می‌توانست اگر می‌خواست در بخش‌هایی از آن مداحله کند و ورق درام را برگرداند. از این رو هر تجربۀ تئاتری بوآل می‌توانست در نهایت یک پرفورمنس باشد. رخدادی که شاید دیگران آن را آغاز نمی‌کردند، اما اجازه داشتند پایانش را رقم بزنند.

آگوستو بوآل در ۱۶ مارس سال ۱۹۳۱ در برزیل متولد شد. او در دانشگاه کلمبیا در نیویورک تحصیل کرد و آنجا با جان گرسنر آشنا شد. گرسنر برشت و استانیسلاوسکی را به بوآل معرفی کرد. پس از رجعت از آمریکا بوآل در آرنا تئاتر برزیل شکل‌های نوینی از تئاتر را تجربه کرد که پیش از آن هرگز کسی در برزیل ندیده بود. از جمله روش استانیسلاوسکی را برای بازیگران به کار گرفت. او روش‌های نظری را با شرایط اجتماعی تطبیق داد.
بوآل در ۲ مه سال ۲۰۰۹ در ریودوژانیرو درگذشت.

تحریریۀ نشر نو