«کوتاه‌ترین فاصله میان دو لحظه» عبارتی بود که روبرت موزیل زمانی برای توصیف اولین رمانش «پریشانی‌های ترلس جوان» به کار برد، نویسنده‌ای که زمانی حتی اعلام کرد که رمانش را در فاصلۀ زمانی استراحت و ناهار خود، وقتی مهندس یک شرکت بود، نوشته است. آیا این ادعا تواضعی ادیبانه بود یا محض جلب توجه خوانندگان ابراز می‌شد؟ ـــ رازی است که هرگز کسی نمی‌تواند از آن پرده بردارد.