براین کلِگ، به‌خاطر نوشته‌های علمی‌اش بسیار تحسین شده است. او جز تألیف کتاب برای نشریات علمی معتبر نظیر نِیچر و وال استریت ژورنال نیز مطلب می‌نویسد. کلِگ می‌کوشد روشن کند که چگونه شرکت‌ها کلان‌داده را به قصد سود بردن از سنجه‌های هوشمند به‌کار می‌گیرند، چگونه از تبلیغات بهره می‌برند تا اطلاعات شخصی شما را گرد آورند و اقتصاد مبتنی بر قراردادهای کاری کوتاه‌مدت را که در آن کارگران زیر سلطهٔ هوسبازانهٔ الگوریتم اداره می‌شوند، توسعه دهند.

نتفلیکس از کجا می‌داند که ما به چه می‌اندیشیم؟
روبات‌های فروش از کجا می‌دانند ما به چه چیزی نیاز داریم، در حالی که شاید ما خودمان ندانیم؟
چرا کشف «بوزون هیگز» رویدادی کلان داده‌ای است؟
آیا «کلان داده» می‌تواند به تحقق واقعی مردم‌سالاری کمک کند؟
چرا شرکت‌های بزرگ از اقتصاد مبتنی بر اشتغال موقت حمایت می‌کنند؟
چگونه «داده» به «اطلاعات» و «اطلاعات» به «دانش» تبدیل می‌شود؟

تامس آگدن، روان‌کاو و جستارنویس و رمان‌نویس امریکایی از چهره‌های تابناک و تراز اول رویکرد «روابط موضوعی» است.

تبار مفهوم روابط موضوعی مانند تمام مفاهیم اصلی روان‌کاوی به فروید بازمی‌گردد. نظریهٔ روابط موضوعی گستره‌ای است از نظریه و درمان که از روان‌کاوان کلاینی گرفته تا روان‌کاوان مستقل، هر یک به نوبهٔ خود به آن پرداخته‌اند. و در کل می‌توان مؤلفه‌های اصلی آن را در سه بخش خلاصه کرد: نخست، سپهر شخصی یا وجوه روانی آدم‌ها از «رابطه» ساخته می‌شود و در بستر ماتریسی از ارتباط تحول و تکامل می‌یابد. دوم اینکه نیاز به ارتباط حیاتی است و چیزی جای آن را نمی‌گیرد. و سرانجام آنکه، نظریه‌های روابط موضوعی با نظریه‌های بین شخصی یکی نیستند.

این کتاب یکی از متون مهم در زمینهٔ روابط موضوعی است و نیز کتابی جذاب و بدیع که هم تحلیلگران و هم خوانندگانِ غیر متخصص می‌توانند از آن بهرهٔ لازم ببرند.