ژان ژاک شوالیه، استاد مسلم اندیشه‌های سیاسی، در این کتاب، که محل برخورد دو رشتۀ اندیشه‌های سیاسی و تاریخ سیاسی است، بررسی درخشانی از ۱۶ اثر بزرگ سیاسی چهار سدۀ گذشته به‌دست می‌دهد و به توصیف و توجیه و ستایش یا انتقاد از دولت و سازمان جامعه و بیش از همه ساز و کار قدرت در این آثار می‌پردازد و کیفیت و وزن هر یک از این آثار سیاسی برگزیده را به خواننده بازمی‌نماید.

در این کتاب، که در فاصلۀ سال‌های ۱۹۴۸ تا ۲۰۱۴ به هشت زبان ترجمه شد و تا کنون بیش از ۲۵۰ بار به چاپ رسیده است، نویسنده با تأکید بر حال و هوا و دورۀ تاریخی هر اثر، به کمک نقل‌قول‌های طولانی، به شکلی جذاب آن را به خواننده معرفی می‌کند و درون‌مایۀ هر اثر را به او نشان می‌دهد. او آثاری را برگزیده است که در دورۀ مورد نظر طنینی خاص داشته‌ و بر اذهان اثر گذاشته‌اند و پاسخگوی دل‌مشغولی‌ها و اشتیاق‌ها یا امید‌های آن دوران بوده‌اند.

ایو گوشه، شاگرد شوالیه هم با نیت به‌روز کردن این کتاب و با پیروی از سبک استاد خود، سه فصل به این کتاب افزوده است که نظرات سه اندیشمند سیاسی و پرآوازۀ معاصر (هایک و رالز و هابرماس) را در بر می‌گیرد.

خون ديگران بلافاصله پس از انتشار با سیلی از واكنش‌های ستايش‌آميز روبه‌رو شد و در ميان آثار سيمون دو بووار جايگاهى چشمگير يافت. اما اين باعث نشد كه نويسنده سال‌ها بعد آن را به نقد نكشد و همچون بسيارى از نويسندگان به نوشتۀ پيشينِ خود كم‌اعتنايى نكند. البته كسانی هم بودند كه نه ستايش‌هاى شورمندانه را گواه شاهكار بودن اين رمان گرفتند و نه خودانتقادىِ نويسنده را شاهد ضعف اثر؛ همان کسانی كه سبک رمان و شيوۀ روايت و قدرتِ ايده‌هايش را همان قدر برجسته دانستند كه اثرگذارى‌اش را بر نسلى از خوانندگان دورانِ پس از جنگ. نمى‌دانيم كه دو بووار شخصيت‌هاى خون ديگران و درونمايۀ فلسفى‌اش ــ نسبت مسئوليت و آزادى ــ را هيچ‌گاه فراموش كرد يا نه، اما پس از گذشتِ نيم قرن از انتشار اين رمان به‌خوبى مى‌دانيم كه ادبيات فرانسه اين را همواره به ياد داشته است.