روبرت والزر این روایت بی‌پرده را به تشویق برونو کاسیررِ ناشر، پسرعموی ارنست کاسیررِ فیلسوف نوشت. یک‌نفس و بی‌قلم‌خوردگی، در هجده فصلِ دقیقاً یک‌اندازه. داستان سیمون تانر، نویسندهٔ خودخواندهٔ خیال‌پرستی که مدام بی‌اینکه خطایی مرتکب شود که باعث شود عذرش را بخواهند شغل‌های بی‌اهمیتِ خودش را ترک می‌کند. موجودی پوچ و بی‌قید و بند؛ هزارپیشه‌ای سودایی؛ انگار هجو نانویسندگان ورّاج ابن‌الوقتی که از اضطرابی عمیق رنج می‌کشند و چنان در خودستایی و خودپرستی غرق‌اند که شهودهای من‌درآوردیِ نانوشته‌شان بخار می‌شود و به هوا می‌رود، و آنچه هم که از ایشان بر کاغذ نقش می‌بندد چیزی نیست جز مُشتی یاوهٔ بی‌سر و ته. اما «این علاف تن‌پرور مدرن با جامه‌دان سبُکش»، به قول کافکا، خود مانند شخصیتی داستانی که نمی‌تواند شهودهای نافذش را دربارهٔ جهان و مافیها تبدیل به اثر ادبی کند، موجودی است بسیار اغواگر که «جهان را می‌پوید» و سرانجام دستاوردی از او بر جا نمی‌ماند، جز «لذت خواننده».

و شگفتا که آنچه والزر دربارهٔ خود گفته، دربارهٔ سیمون هم صادق است: «حتی فکر اینکه بتوانم در زندگی اندک کامیابی‌ای داشته باشم، می‌ترسانَدم.» فرق والزر با شخصیت داستانش این است که او داستان لطیفی می‌آفریند دربارهٔ خواست ناکامیابی، و این‌گونه کامیاب می‌شود. اکنون با بچه‌های تانر سه‌گانهٔ مشهور والزر در اختیار خوانندهٔ فارسی‌زبان است.

فلسفهٔ سیاسی دربارهٔ جوامع سیاسی است؛ دربارهٔ اینکه جوامع سیاسی چه هستند و چگونه باید باشند و کدام صورت‌هایشان توجیه‌پذیرند. این کتاب سیر تفکرات و تأملات انسان در مورد چگونگی ادارهٔ جامعه‌اش را از آغاز تا به امروز بازمی‌گوید و در نهایت زمینه را آماده می‌کند تا بیندیشیم که در آینده چه امکاناتی برای بهبود ساماندهی امور جامعه وجود دارد. جین همپتن اهمیت و تأثیر مفاهیمِ به‌ظاهر انتزاعی فلسفهٔ سیاسی را بر چگونه زیستن ما و بر رفاه و سعادت تک‌تک افراد بشر نشان می‌دهد، ضمن اینکه بیشتر مسائل را گشوده می‌گذارد تا خواننده با تکیه بر تجربیات خویش در یک جامعهٔ سیاسی خاص به داوری بنشیند و مسائل خاص جامعه‌اش را با این مفاهیم بسنجد و اگر توانست راه‌حلی بجوید.

جین همپتن یکی از فیسوفان سیاسی مطرح معاصر است. او که استاد فلسفهٔ دانشگاه آریزونا بود، در سال ۱۹۹۶ به‌طور ناگهانی در ۴۱ سالگی درگذشت. از او کتاب‌ها و مقالات ارزشمندی در زمینهٔ فلسفهٔ سیاسی به‌خصوص مسألهٔ «قرارداد اجتماعی» و «رضایت» برجای مانده است، ازجمله کتاب هابز و قرارداد اجتماعی و نیز مقالاتی دربارهٔ تاریخ اندیشه‌های سیاسی، اخلاق، فلسفهٔ حقوق، نظریهٔ انتخاب عقلانی و نظریات فمینیستی.