مولفان و مترجمان
مخاطبان نشر نو در هفتۀ گذشته این مطالب را بیشتر پیشنهاد کردند.
در حال فیلتر نتایج...

احمد آلتان
احمد آلتان
احمد آلتان (متولد ۱۹۵۰ در ترکیه) نویسنده، روزنامهنگار و روشنفکر برجستهی ترک است که با آثار داستانی و نیز دیدگاههای اجتماعیـسیاسیاش، جایگاه مهمی در ادبیات معاصر ترکیه و جهان بهدست آورده است. او فرزند چَتین آلتان، نویسنده و روزنامهنگار سرشناس ترک، است و از همان دوران جوانی مسیر ادبی و روشنفکری پدر را ادامه داد.احمد آلتان در کنار فعالیتهای گستردهاش در روزنامهنگاری، به عنوان رماننویسی توانمند شناخته میشود که با نثر شاعرانه، شخصیتپردازیهای عمیق و روایتهای پرکشش توانسته است مخاطبان زیادی را جذب کند. آثار او اغلب ترکیبی از مسائل شخصی و اجتماعی هستند و با بیانی صریح به موضوعاتی چون آزادی، سرکوب سیاسی، عشق، تاریخ و هویت میپردازند.مهمترین آثاراز جمله مشهورترین آثار احمد آلتان میتوان به موارد زیر اشاره کرد:«من دیگر هرگز دنیا را نخواهم دید»
اثری خاطرهگونه و تأثیرگذار که در دوران زندان نوشته شد. آلتان در این کتاب، از تجربهی بازداشت، مقاومت، آزادی درونی و امید سخن میگوید. این اثر به زبانهای متعددی ترجمه شده و تحسین جهانی برانگیخته است.«پایان یک رویا»
رمانی تاریخیـعاشقانه که فضای سیاسی پرتنش امپراتوری عثمانی در پایان قرن نوزدهم را روایت میکند. این کتاب با نثری غنی و نگاهی انسانی به تاریخ، از موفقترین رمانهای اوست.«قتل در نیمهشب»
اثری رازآلود با درونمایههای فلسفی و روانشناختی که قدرت قلم آلتان را در خلق فضاهای تودرتو و پیچیده نشان میدهد.بازداشت و آزادی
در سال ۲۰۱۶، احمد آلتان به اتهام واهی مشارکت در کودتای نافرجام ترکیه بازداشت شد. اگرچه هیچ مدرک محکمی علیه او ارائه نشد، ولی سالها در زندان به سر برد. در طول این دوران، با نگارش کتابهایی چون «من دیگر هرگز دنیا را نخواهم دید» نشان داد که هیچ زندانی قادر به خاموشکردن صدای اندیشه نیست.آزادی احمد آلتان در سال ۲۰۲۱ با استقبال گسترده جامعه جهانی روبهرو شد. بسیاری از نویسندگان، نهادهای فرهنگی و سازمانهای حقوق بشری از او به عنوان نماد مقاومت فکری در برابر استبداد یاد کردند.میراث ادبی
احمد آلتان صدایی بیباک، روشنفکری صادق و نویسندهای متعهد است. آثار او، چه در قالب داستان و چه در قالب مقالات و یادداشتها، همواره با نگاهی تیزبین و زبان ادبی درخشان همراه بودهاند. او بهخوبی نشان داده است که ادبیات میتواند راهی برای اعتراض، آگاهیبخشی و حتی نجات انسان از تاریکیهای شخصی و اجتماعی باشد.
 
	 
	
