(متولد ۱۳۲۰ نهاوند، درگذشته ۱۳۹۹) مترجم و نویسنده اهل ایران بود. از آثار به‌جامانده از ایشان می‌توان به ترجمۀ «انگل» اثر ماکسیم گورگی، «همزاد» اثر فئودور داستایفسکی، «مرگ و دختر جوان» اثر آریل دورفمن، «جاودانگی» اثر میلان کوندرا، «خانه ارواح» اثر ایزابل آلنده، «فرزندان سانچز» اثر اسکار لوئیس و «شوک آینده» اثر الوین تافلر (فرهنگ نشرنو) اشاره کرد.
شوک آینده
آینده برای بشر امروز در موارد بسیاری دیگر تداوم گذشته نیست. گسست‌های پی‌درپی و گسترده، پیوند انسان معاصر را با گذشته‌اش گسیخته و از حد ظرفیت آدمی برای تحمل تغییرات فراتر می‌رود. تافلر معتقد است بشر دچار بیماری تغییر شده چراکه نمی‌تواند خود را با سرعت تغییر محیط پیرامونش تطبیق دهد. گرچه پاره‌ای ازین تغییرات گریزناپذیرند اما بخشی از آنها هدایت‌نشده و بیهوده‌اند. تافلر رسالت انسان و جامعۀ معاصر را شناخت و هدایت تغییرات برای حفاظت بشر در برابر شوک آینده می‌داند و می‌پرسد که در این دنیای ناپایدارِ پدیده‌های گذرا، کدام ستون محکم می‌تواند ما را در بـرابـر سـیلاب آینده حـفظ کند؟