موزهٔ تسلیم بی قید و شرط نه روایتی منسجم و یکپارچه، که روایتی است چهل‌تکه از ژانرهای ادبی گوناگون در ساختاری پست‌مدرنیستی؛ زندگی‌نامه است، خیال‌پردازی محض است، مستند است و توأمان سوررئالیستی.

دوبراوکا اوگرشیچ به تبعید، هنر و تاریخ، پیری و مرگ، حافظه و فراموشی پرداخته است. خرده‌روایت‌ها از لابه‌لای خاطرات دوستان و بستگان پناهندگانی بیرون کشیده می‌شود که در برزخی میان میهن ویران و غربت‌نشینی سرگردان‌اند. راوی با نقل‌قول‌هایی از نویسندگان، نقاشان، مجسمه‌سازان و هنرمندان سرشناس دوران گذشته و معاصر تصویری وسیع‌تر و ژرف‌تر از وضعیت می‌سازد. روایت اوگرشیچ گرچه به‌ظاهر پاره‌پاره و ازهم‌گسیخته است، اما در پایان داستان این تکه‌ها مجموعاً روی دیگری از اختناق و تبعید و جدایی را نمایان می‌کنند.

ناگهان هوس رمانی است غنی از استعاره و انباشته از جادو. قهرمان داستان، خوبیلوی تلگرافچی است که با این عطیه به دنیا آمده که می‌تواند احساسات حقیقی و نهانی دیگران را بشنود. زندگی او تا همیشه دستخوش دگرگونی می‌شود. به لوچا، دختر زیبای خانواده‌ای ثروتمند، دل می‌بازد؛ دختر پول را لازمهٔ سعادت می‌داند اما خوبیلوی ندار عشق و تمنا را. بااین‌حال، اشتیاقشان به هم سبب می‌شود زندگی شادمانه‌ای را کنار یکدیگر بسازند، تا آنکه رخدادی هولناک به‌تلخی جدایشان می‌کند. سال‌ها بعد، هنگام مرگ خوبیلو، دخترش پرده از راز قهر او و همسرش برمی‌گیرد…