پاریس برای هدایت مترادف آزادی و ادبیات بود. جنب‌وجوش زندگی دههٔ «دیوانه» (دههٔ ۲۰) امکانات تازه‌ای به او می‌بخشید. فرانسویان می‌خواستند جنگ جهانی و مرده‌هایشان را به فراموشی بسپارند. چیزی به حرکت درآمده بود. تغییر قرن انگار در
در نخستین «صدانو» بخشی از رمان نقشه و قلمرو را با صدای پروین دشتی می‌شنوید: بزرگ‌ترین رمان اوئلبک، رمانى که جمع‌بندی دنیا است، رمانی کامل و سیاه و عجیب، که خود نویسنده معتقد است با قلمروهای روایی متفاوتش
شمشیر در پرندگان کبوتر و کبوتربازی در ایران در اپیزود ۲ به آسمان بالای سر نگاه کرده‌ایم و یاد پرندگانی افتاده‌ایم که دیگر به‌ندرت دیده می‌شوند. نسل امروز کمتر خاطره‌ای از پروازشان دارد و شاید فقط چند
رادیو نو، اپیزود یکم: آه، اسکندر… در این اپیزود به گذشته‌ای رفته‌ایم که اکنون ماست. سم‌ضربه‌ها و چکاچاک شمشیرهایش به گوشمان می‌رسد. به گذشته‌ای رفته‌ایم که نمی‌گذرد. «[…] و تمامت خلق را که مانده بودند از زن و
ویرجینیا وولف در یکشنبه ۸ مارس ۱۹۴۱ در دفتر یادداشت‌های شخصی‌اش نوشت: «همین حالا از برایتون برگشته‌ایم. مانند یک شهر خارجی بود: نخستین روز بهار زن‌ها روی نیمکت‌های عمومی نشسته بودند. کلاه زیبایی در قهوه‌خانه دیدم. مُد چقدر
