کتاب «مردی که خواب است» ساختار بسیار جالبی دارد و طرز نوشتار آن را به سختی می‌توان در کتابی دیگر پیدا کرد. روایت آن به صورت خطابی و در قالب دوم شخص مفرد نوشته شده است و همان‌طور که پیش‌تر گفته شد، شخصیت اصلی کتاب خودش را «تو» خطاب می‌کند. ژرژ پرک با زبانی شاعرانی و روایتی سیال میان خواب و بیداری، اثری شاعرانه و فلسفی خلق کرده است.