درباره این رمان نوشته اند:«فریاد در ویرانه‌ها» نه تنها روایتی درباره‌ی یک تراژدی تاریخی بلکه سرودی شاعرانه درباره‌ی ریشه‌ها، تبعید، عشق و هویت است. نثر کوزلیک گرم، انسانی و غنایی است و با بهره‌گیری از خاطرات، طبیعت و افسانه‌ها، در دل تراژدی چرنوبیل فضایی سرشار از تخیل شاعرانه می‌آفریند. ارجاعات ادبی پررنگ نیز به غنای متن می‌افزایند و سفر درونی لنا را در هم‌صدایی با پرسش‌های فلسفی و تراژیک ادبیات جهانی قرار می‌دهند.