بهرام مشحون از جمله شخصیت‌های برجسته و تأثیرگذار در حوزه‌ی موسیقی‌پژوهی ایران است؛ فردی که با اتکا به سال‌ها مطالعه، تحقیق و تجربه شخصی، توانسته پلی میان موسیقی سنتی ایران و جهان دانشگاهی برقرار کند. او از نخستین پژوهشگرانی است که با رویکردی علمی و مستند به بررسی تاریخ موسیقی ایران پرداخته و آثارش اکنون از منابع مرجع در این حوزه به شمار می‌آیند.مشحون در خانواده‌ای اهل هنر رشد کرد و از نوجوانی با دنیای موسیقی ایرانی آشنا شد. این آشنایی اولیه، در ادامه‌ی مسیر زندگی‌اش به دغدغه‌ای عمیق و پژوهشی تبدیل شد؛ به‌طوری‌که دهه‌ها از عمر خود را صرف گردآوری، تحلیل و مستندسازی تاریخ موسیقی ایران کرد. نگاه او به موسیقی صرفاً به‌عنوان هنر شنیداری نبود، بلکه آن را بازتابی از تاریخ اجتماعی، فرهنگ، زبان و روحیه‌ی ایرانی می‌دانست.آثار و دستاوردهای علمی مهم‌ترین اثر بهرام مشحون، کتاب «تاریخ موسیقی ایران» است؛ کتابی جامع که از زمان انتشارش، جایگاهی ممتاز در میان آثار مرجع موسیقی ایران پیدا کرده است. این کتاب که حاصل بیش از بیست سال پژوهش میدانی، مصاحبه با استادان برجسته، بررسی اسناد مکتوب و منابع خطی، و نیز تجربه‌ی شخصی نویسنده در دنیای موسیقی است، یکی از نخستین کوشش‌های جدی در مستندسازی تاریخ موسیقی کلاسیک ایرانی به‌شمار می‌رود.کتاب «تاریخ موسیقی ایران» نه تنها از لحاظ محتوایی بلکه از نظر ساختار نیز اثری منحصربه‌فرد است. نویسنده در آن به بررسی سیر تاریخی موسیقی ایران از دوران باستان، دوره ساسانیان، موسیقی در عصر اسلامی، شکوفایی در دوران صفویه و قاجار، و همچنین تحولات بنیادین در دوران معاصر پرداخته است. در کنار مباحث تاریخی، تحلیل‌هایی درباره سازها، دستگاه‌ها، فرم‌های اجرایی، و همچنین سبک‌های آهنگسازی در موسیقی ایرانی ارائه شده‌اند.در این اثر، زندگی و آثار موسیقیدانان بزرگی چون علینقی وزیری، روح‌الله خالقی، ابوالحسن صبا، غلامحسین بنان، داریوش صفوت و دیگر بزرگان موسیقی ایران به‌تفصیل بررسی شده‌اند. روایت مشحون از این چهره‌ها، صرفاً گزارش تاریخی نیست، بلکه تصویری زنده از شرایط اجتماعی، فرهنگی و هنری هر دوره به‌دست می‌دهد.رویکرد پژوهشی نقطه‌ی تمایز بهرام مشحون در میان پژوهشگران موسیقی، ترکیب دانش تخصصی با نگاه تاریخی و جامعه‌شناختی است. او موسیقی را صرفاً مجموعه‌ای از نغمه‌ها و ساختارهای صوتی نمی‌بیند، بلکه آن را پدیده‌ای زنده، پویا و درهم‌تنیده با تحولات اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی جامعه ایران می‌داند.روش تحقیق او عمدتاً مبتنی بر تحلیل منابع تاریخی، مصاحبه‌های میدانی، شنیداری دقیق آثار موسیقیدانان مختلف و طبقه‌بندی مستند اطلاعات است. او در عین وفاداری به سنت، نگاه انتقادی به روایت‌های غالب دارد و کوشیده تصویری واقع‌بینانه و مستند از موسیقی ایران ارائه دهد.نقش در فرهنگ‌سازی و آموزش آثار و پژوهش‌های بهرام مشحون تأثیر عمیقی بر فضای فکری و دانشگاهی ایران داشته است. او با نثری روان، دقیق و آراسته به اصطلاحات فنی موسیقی، موفق شد مخاطبانی از طیف‌های گوناگون جذب کند؛ از دانشجویان و پژوهشگران گرفته تا علاقه‌مندان عمومی موسیقی. برخی از آثار او اکنون در برنامه‌های درسی موسیقی در دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزشی معتبر تدریس می‌شود.فهرستی از فعالیت‌ها و آثار برجسته:

• تألیف کتاب تاریخ موسیقی ایران (نشر نو) – اثر مرجع و پژوهشی
• نگارش مقالات تحلیلی درباره تحول دستگاه‌های موسیقی ایرانی
• بررسی تطبیقی موسیقی ایران و شرق میانه
• پژوهش‌های میدانی درباره موسیقی نواحی ایران
• همکاری با نشریات تخصصی موسیقی
• مصاحبه و گفتگو با اساتید موسیقی سنتی در ایران معاصر

زبان و سبک نگارش نثر بهرام مشحون، علمی و در عین حال روان است. او تلاش می‌کند مفاهیم تخصصی موسیقی را به‌گونه‌ای بیان کند که برای خواننده‌ی غیرمتخصص نیز قابل درک باشد. نوشته‌های او هم از نظر زیبایی زبانی و هم از نظر ساختار علمی، انسجام بالایی دارند.