والتر بنیامین، فیلسوف آلمانی، رمان دفترهای سرافینو گوبیو فیلمبردار سینما را به‌مثابهٔ گفتاری در باب نظریهٔ فیلم بررسی ‌کرده است. این کتاب با مایه‌های کلاسیک از نخستین رمان‌هایی است که نظریهٔ فیلم در آن به ژانری ادبی بدل می‌شود و لوییجی پیراندللو با رویکردی انتقادی و تیزبینی و نبوغی پیشگویانه به تشریح نظریات سینمایی‌اش می‌پردازد و زندگی انسان در عصر سرمایه‌داری و نابودی هنر راستین و ارزش‌های انسانی را توصیف می‌کند. پیراندللو در این اثر که یادآور فیلم مردی با دوربین فیلم‌برداری ساختهٔ ژیگا وِرتوف است به‌طرزی نبوغ‌آمیز به بحران انحطاط هنر و نابودی فضائل بشری اشاره می‌کند.