داستایفسکی چهار سال از عمرش را در تبعید به سیبری گذراند، در پی اتهام به فعالیت روشنفکری برای براندازی رژیم تزاری. این تجربهٔ وحشتناک بعدها به نوشتن «یادداشت‌هایی از خانۀ مردگان» انجامید؛ رمان برجسته‌ای که در آن آمیزه‌ای
مرگ بر مستر بانتینگ ازرا پاوند در نامه‌ای به رابیندرانات تاگور از او می‌خواهد که سفارش بانتینگ را به شخصی به نام پروفسور روریش بکند. در معرفی بانتینگ می‌نویسد: «او شاعری عالی است که می‌خواهد فارسی را بهتر
آرمان‌های تهی یک ایدئولوژی چطور شکل می‌گیرد؟ چطور به عمل درمی‌آید؟ چطور از بین می‌رود؟ معمولاً متفکرانِ نجات‌دهنده راهی برای نجات بشر می‌یابند، آن را مدون می‌کنند و دری به روی رستگاری می‌گشایند اما به نحوۀ عملی شدن
