شعر و ادب فارسی
نقد و بررسی خطاب به عشق
عصر چهارشنبه‌های بخارا
به مناسبت انتشار دفتر دوم «خطاب به عشق؛ نامه‌های عاشقانهٔ آلبر کامو و ماریا کاسارس» با ترجمه زهرا خانلو که از سوی فرهنگ نشر نو منتشر شده است، بیست و پنجمین عصر چهارشنبه بخارا به بررسی این کتاب اختصاص یافته است. این نشست در ساعت شش و نیم بعدازظهر چهارشنبه پانزدهم تیرماه ۱۴۰۱ با حضور: فریدون مجلسی، محمد قاسم‌زاده، فرزانه قوجلو، زهرا خانلو و علی دهباشی در کتابفروشی فرهنگان فرشته (به نشانی: خیابان فرشته (شرق به غرب)، بعد از چناران، پلاک ۵۰) برگزار می‌شود و به صورت مستقیم پخش خواهد شد.
احتمالاً هیچ مخاطبی لحن عاشقانهٔ آلبر کامو را تا پیش از انتشار این نامه‌ها نه خوانده بود نه تصور کرده بود. حالا با انتشار این نامه‌ها پرتوِ تازه‌ای بر همهٔ آثار و بر شخصیت آلبر کامو افکنده می‌شود. کاموی عاشق هم یادآور کامویی‌ست که می‌شناخته‌ایم هم چهره‌ای سراسر تازه از اوست. چهره‌ای که شاید هیچ‌وقت از نویسندهٔ «بیگانه» و «سوء‌تفاهم» تصور نمی‌کرده‌ایم. برعکسِ آیدا و طاهره و چند معشوق دیگر که بیشتر «مخاطب» نامه‌های عاشقان مشهورشان بوده‌اند، «ماریا کاسارس» پاهم‌پای کامو می‌نویسد و افق‌های تازه‌ای نه «به‌واسطهٔ او» که «به‌دست او» پدید می‌آید. گاه چنان جانانه می‌نویسد که از نویسندهٔ مشهور نیز پیش می‌افتد. در دفاع از جمهوری‌خواهان اسپانیا علیه دیکتاتورِ وقت، فرانکو، بیانیه می‌نویسد، کامو ترجمه می‌کند. ناز بنیاد می‌کند، کامو بر باد می‌رود. گاه حسادت کامو را بی‌رحمانه شعله‌ور می‌کند و انگار سرمست می‌شود از اینکه در شعله‌گاه گدازه‌های جانِ او زنانگی‌اش را صیقل می‌زند ــــ کسی که بیش از آنکه معشوقهٔ آلبر کامو یا دختر رئیس‌جمهور اسپانیا باشد، زنی‌ست متکی‌به‌خود و رها از انقیاد…
کامو در یادداشت‌هایش نوشته بود: «عشق بی‌عدالتی‌ست، اما عدالت کافی نیست.» با خواندن این نامه‌ها می‌فهمیم که چرا معتقد است که عدالت کافی نیست. شاید بتوان این نامه‌ها را ژنوم تمام نوشته‌های آلبر کامو دانست. لحظات خلق رمان‌ها و نمایشنامه‌ها و آثار فلسفی کامو در این نامه‌ها به بهترین نحو ثبت است، چرا که برای «بهترین موجود زندگی‌اش» نوشته است…
این نشست در ساعت شش ونیم بعدازظهر چهارشنبه پانزدهم تیرماه ۱۴۰۱ با حضور مترجم به صورت مستقیم در اینستاگرام نشرنو پخش خواهد شد.
ورود برای عموم آزاد است.
