علی شاهی در «کتاب نانوشته؛ دن کیشوت در عصر هوش مصنوعی» راهی میانۀ جستار و داستان را پیموده و تحلیل رابطۀ میان مخاطب و کتاب را به‌عنوان بن‌مایۀ اصلی داستانش در نظر گرفته است. اینکه فرایند خواندنِ هر

دون‌کیشوت، این شوالیه‌ی شوریده‌سرِ پرماجرا، دست‌مایه‌ی اقتباس‌های بسیاری در عرصه‌ی داستان‌‌پردازی و درام‌نویسی قرار گرفته است. این مسأله شاید بیش از هر چیز ناشی از قابلیت تأویل بسیار بالای این شخصیت باشد. تفاسیری که گاه کیشوت را موجودی