(متولد ۱۳۰۷، درگذشته ۱۳۹۹) بازیگر و کارگردان تئاتر اهل ایران بود. عباس جوانمرد تحصیل در رشتهٔ بازیگری را در سال ۱۳۳۲ در «هنرستان هنرپیشگی» در تهران آغاز نمود و سپس در سال ۱۳۳۴ دورهٔ کارگردانی و بازیگری را زیر نظر پروفسور دیویدسون در دانشگاه تهران گذراند و در همان سال گروه هنر ملی را با تنی چند از همفکران خود، در خانهٔ شاهین سرکیسیان بنیان نهاد. از ایشان کتاب «دیدار با خویش» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

عباس توفیق متولد سال ۱۳۱۳، در سال‌های آخر حیات نشریه توفیق ، از گردانندگان اصلی آن بود. برادران توفیق در ۲۹ اسفند ۱۳۳۶ یک روزنامه‌ی طنز به نام «فکاهی» منتشر می‌کردند که به شدت مورد استقبال مردم قرار می‌گرفت. انتشار «فکاهی» که در زیر فشارهای شدید و سانسور و توقیف‌های مکرر تا سال ۱۳۵۰ خورشیدی ادامه پیدا کرد و سرانجام در تیرماه ۱۳۵۰ به دستور امیرعباس هویدا نخست وزیر وقت تا همیشه بسته شد. عباس توفیق رئیس هیئت تحریریه توفیق بود. همچنین استاد در رشته جامعه‌شناسی مطبوعات و روانشناسی است.

وی در کتاب تازه خود در نشر نو با نام چرا توفیق را توقیف کردند از علت توقیف این نشریه‌ٔ محبوب سخن گفته است.

عبدالله کوثری (زادهٔ ۲۲ آبان ۱۳۲۵ در همدان) شاعر، مترجم، ویراستار و داور چند دورهٔ جوایز ادبی هوشنگ گلشیری، ابوالحسن نجفی و کتاب سال ایران است. کوثری که از نسل سوم مترجمان معاصر ایران محسوب می‌شود، تاکنون چندین بار برندهٔ جایزهٔ کتاب سال ایران شده و نامش بدل به برند. نخستین شعرش را که غزل بود و برگرفته از شاعران کلاسیک فارسی در چهارده‌سالگی سرود و تا حدود سه سال چند دفتر غزل و مثنوی و تضمین شعر دیگران سرود. در سال‌های نخست دبیرستان با خواندن تاریخ مشروطهٔ ایران اثر احمد کسروی به شاعران جنبش مشروطهٔ ایران، نظیر محمدتقی بهار، عارف قزوینی و مخصوصاً میرزاده عشقی رو کرد و یکی-دو سال شعرهایی اجتماعی به تقلید از اینان سرود. در این دوران هنوز با شعر نو آشنا نبود و جز در مجلات چیزی از شاعران معاصر نخوانده بود. در ۱۳۴۲ اما عیدی‌گرفتن کتاب «دختر جام» (نادر نادرپور، ۱۳۳۳) از زنی از بستگانش آغاز آشنایی جدی‌اش با شعر معاصر و نخستین تحول در شعرش بود. عبدالله هفده‌ساله با سری پرشور و دلی شیدایی اگرچه هنوز غرق در شعر کهن بود، اما اکنون جهان را متفاوت از پیش می‌دید و دیگر معشوقش را نه زن اثیری حافظ و بابا طاهر بلکه در خیابان، با ظاهر و زندگی‌ای مثل خود می‌یافت و در نتیجه سخن‌گفتن از او یا با او را نیازمند زبانی دیگر. با نادرپور با چشم‌انداز دیگری در شعر آشنا شد و از ۱۳۴۲ تا ۱۳۴۳ به سبک او شعر سرود. در همین دوران، در ۱۳۴۲ به واسطهٔ هاشم کاردوش، از بستگان توده‌ای‌اش و دوست صمیمی هوشنگ ابتهاج که از بچگی عبدالله را دوست داشت و شعرهایش را می‌شنید، با هوشنگ ابتهاج آشنا شد و از آن روز تا حدود یک سال و نیم دو هفته یک بار با رفتن به خانه‌اش در خیابان حقوقی، شعرهای تازه‌اش را برایش می‌خواند. اولین بار از ۱۳۴۲ یا ۱۳۴۳ برخی اشعارش را در جُنگ طرفه، مجله‌ای با صفحات کاهی شبیه جزوه‌ای از اشعار شاعران شعر موج نو منتشر کرد و سپس مجلهٔ فردوسی اما شتاب چندانی برای چاپ شعر نداشت و مدعی‌ست برای مجلهٔ فردوسی که همه برای آن شعر می‌فرستادند، تنها چند شعر فرستاده. به مجلهٔ فردوسی بی‌علاقه نبود و همیشه آن را می‌خرید ولی به مجلهٔ خوشه بسیار علاقه داشت که شاملو از ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۸ منتشر می‌کرد. در همین ایام بود که با شعر نیما یوشیج نیز آشنا شد. او که در ۱۴–۱۵ سالگی روزی چند ساعت حافظ می‌خواند و غزلیات تقلیدی از حافظش باعث خوشحالی پدرش می‌شد، در حالی که خود اذعان دارد کلماتش از حافظ بود و او فقط جایشان را تغییر می‌داد، با سرودن اولین اشعار نو، با عصبانیت پدرش مواجه شد که تو که چنان شعرهایی می‌گفتی این یاوه‌ها چیست، نیما یوشیج کسی نیست که بزرگش کرده‌اید. با این که پیشتر شعرهایی عامیانه از احمد شاملو خوانده بود ولی در ۱۳۴۳ بود که با خریدن آیدا در آینه (احمد شاملو، ۱۳۴۳) به شکلی دراماتیک با شعرش آشنا شد و با خواندنش در خیابان، نرسیده به خانه، همهٔ خوانده‌های پیشینش گریخت و جا به صدای شاملو داد. کوثری نه بی‌وزنی، بلکه شیفتهٔ شکوه زبان شاملو شد و نگاهش به عشق، انسان و مصائبش. با این حال، چون سال‌ها تمرین شعر قدیم وزن شعر را بخشی از ذهنش کرده بود، یکباره رهایش نکرد ولی به قالب‌های آزادتر رو آورد. از ۱۳۴۳ تا ۱۳۴۶ به دنبال زبان شعر خود بود. او که هم‌زمان با آشنایی با شاملو، با خواندن روزنامهٔ شیشه‌ای (احمدرضا احمدی، ۱۳۴۳) با شعر احمدرضا احمدی نیز آشنا شده بود، متأثر از وقت خوب مصائب (احمدرضا احمدی، ۱۳۴۷) نیز بود ولی بیش از همه زبان و نگاه خاص شاملو بر شعرش تأثیر گذاشت. با وجودی که کوثری عاشق شاملو بود، اما معتقد است او از دههٔ ۱۳۶۰ به بعد در مورد ادبیات حرف‌های خوبی نزد. کوثری در ۱۳۴۵ هم در مجلات مختلف شعر چاپ کرد. در مهر ۱۳۴۶ اما، در حالی که شعر احمد شاملو همهٔ ذهنش را گرفته بود، با رسیدن شعرش به حدی که به باور خودش دست‌کم نومیدکننده نبود، با اشتیاق خود و تشویق برخی دوستان دانشگاهی و در حالی که خودش هنوز تردید داشت شعرش را پیش شاملو ببرد یا نه، کم‌وبیش به‌زورِ دوستی به نام عباس صدرایی با دو شعر به دفتر مجلهٔ خوشه رفت تا ابتدا شاملو را ببیند و سپس او شعر کوثری را بسنجد. این بود که با مواجهه با شاملو گفت شعرهایش را آورده که فقط آن‌ها را ببیند. شاملو هم گفت دوشنبهٔ دیگر بیا. در شمارهٔ هفتهٔ بعد خوشه اما شعرش منتشر شد و از آن تاریخ مدام به خوشه می‌رفت و تقریباً هر هفته اشعارش در خوشه منتشر می‌شد و شاملو اغلب شعرهایش را چاپ کرد. کوثری نیز از آن پس دیگر سعی نکرد در جایی دیگر شعر منتشر کند. در ۱۳۴۸ اما جلو انتشار خوشه را نیز گرفتند. کوثری این دوره را از پربارترین دوره‌های شعر خود می‌داند. پس از آن کوشید زبانش را غنی کند. اما هنوز جز گلستان سعدی چیزی از نثر کهن فارسی نمی‌شناخت تا چند سال بعد که به توصیهٔ شاملو تاریخ بیهقی را شناخت و سپس کتاب‌های دیگر. کوثری نوع رابطه‌اش با شاملو را دوستی شاگردی با استادش می‌داند و معتقد است از کسانی نبود که یک‌سر پیش شاملو برود و مزاحم شود چون می‌دانست او خیلی کار دارد و به آن احترام می‌گذاشت. در سال ۱۳۴۷ با برگزاری هفتهٔ «شب‌های شعر خوشه» به همت احمد شاملو که عظیم‌ترین حرکت مردمی نوپردازان، از آغاز پیدایش شعر نو تا پیش از شب‌های شعر کانون نویسندگان ایران در ۱۳۵۶ بود و پس از آن بود که تب شب‌های شعر سراسر ایران را فراگرفت و سال‌ها ادامه یافت، در شب چهارم، در ۲۷ شهریور، عبدالله کوثری نیز در کنار مهدی اخوان ثالث، منصور اوجی، بیژن الهی، منصور برمکی، محمد حقوقی، محمدرضا شفیعی کدکنی و خانم «ف. الف. نیسان» شعر خواند. کوثری اولین کتابش، مجموعه‌شعر از پنجره به شهرِ هُرم‌ها، را در ۱۳۵۲ منتشر کرد؛ کتابی حاوی ۱۰ شعر. تنها واکنش به آن در مجلات، نقد بهاءالدین خرمشاهی به آن، دو سال پس از انتشارش بود. او کوثری را شاعری فریادخوان دانست که شعرش را فریاد و فریادش را شعر کرده و با کلمات مأنوس از تجربهٔ دردهایی نامأنوس می‌گوید. از نظر او شعر کوثری در لحن، کلمات و تصویرسازی وامدار شاملوست و سوگ‌آلودگی و ناامیدی‌اش تداعی‌گر ناتوانی و روایت استعاری غم‌هایش که گاه در نهایت ساده‌دلی شباهتی به شعر ندارند؛ مانند شعر بالابلند «سرگذشت» که از نظر خرمشاهی سرشار از یاد و دریغ‌های رقیق و رمانتیک است که جز اسراف کلمات و پرچانگی و دورشدن از منطق شعر چیزی نیست. از نظر او اگر نصف این دفتر چنین شعرهایی نبود، شاعری توانا با تکه‌ها و رگه‌های درخشان بود. با این حال، به باور محمد شمس لنگرودی این کتاب در سالی که روند افول و بی‌اعتباری شعر تشدید شده و اعتراضات به وضع شعر ادامه داشت، از مجموعه‌های قابل توجه آن سال بود. در اوایل دههٔ ۱۳۵۰ اما بخشی از شعرهایش در حادثه‌ای از میان رفت که چند شعر از جمله چند منظومهٔ بلندش برای او جای دریغ داشت. کوثری در کنار باقر پرهام، فریدون تنکابنی، منوچهر شیبانی، منوچهر نیستانی، بیژن کلکی و محمد حقوقی یکی از شعرخوانان و سخنرانان شب نهم شب‌های شعر کانون نویسندگان ایران در سال ۱۳۵۶ بود. دومین مجموعه‌شعر کوثری به نام با آن سوار سرخ هم در ۱۳۵۹ منتشر شد؛ کتابی حاوی ۱۰ شعر (سه شعر سرودهٔ پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، چهار شعر حین انقلاب و سه شعر پس از آن)، روایتگر سیر حرکت ذهنی‌اش با انقلاب؛ با شروع از جهنم‌دانستن دنیای اطرافش در «با آن دیگران» (بهار ۱۳۵۴)، به ضرورت حرکت‌کردن در «عاشقانه» (تابستان ۱۳۵۴)، به همراهی با انقلاب در «غزل» (مهر ۱۳۵۷)، به مرثیه‌سرایی برای شورشیان ترکمن در «در سوگ آن سواران» (اسفند ۱۳۵۸)، به انتقاد از حاکمان جدید به عنوان پس‌ماندگان تاریخ که بر توده تسلط یافته‌اند در «فاتحان». تنها واکنش به این اثر، نقد محتوایی منفی حسن قاضی‌مرادی بر آن بود که آن را نمونه‌ای از طرز تفکر ادبی-هنری روشن‌فکران عادی دانست که به باور منتقد، با وجود حساسیت به اطرافشان، شناخت عمیقی از جامعه ندارند. او نگاه شاعر به محیط را سطحی می‌داند و ناتوان از تحلیل و تنها توصیفگر سطح. از دههٔ ۱۳۶۰ به بعد اما با روآوردن بیش از پیش به ترجمه و بدل‌شدن ترجمه از تفنن به حرفهٔ اصلی، اشتغال ذهنی و توان‌فرسایی ترجمه او را از شعر دور کرد^[۱۱۰] و معتقد است با جذبش برای مدتی طولانی به ترجمه، ترجمه جهانش شده و پس از سال‌ها کشمکش درونی، در دوره‌ای دید دیگر استقلال ذهنی نوشتن شعر در او کمرنگ شده و تنها هرچند گاه در فرصت و فراغت شعر می‌سراید، با این دلداری به خود که ذوق و زبان شاعرانه‌اش را صرف ترجمه‌هایش می‌کند و امیدواری به روزی که با کاستن از ترجمه، بار دیگر چنان‌که بایست به شعر خود بپردازد. سومین دفتر شعر او اما در زمستان ۱۳۷۶ با عنوان گزیدهٔ شعرها منتشر شد، عمدتاً شامل گزیده‌ای از اشعار منتشرنشدهٔ ۱۳۴۶ تا ۱۳۷۳ و در کنارش چند شعر از دو مجموعهٔ پیشین که بازنشرشان را مناسب می‌دید. با این که کوثری شعر را بخشی از وجودش می‌داند و همچنان به محض فراغت ذهن از ترجمه شعر می‌گوید، اما پس از این دفتر دیگر نخواست شعرهایش منتشر شوند و فعلاً نیز قصد چاپشان را ندارد. ‌ از او در نشر نو کتاب «کارلوس فوئنتس» در مجموعهٔ «نسل قلم» منتشر شده است.

ابوالفضل اللّه‌‌دادی متولد آبان ۱۳۶۱، فارغ‌‌التحصیل رشتهٔ زبان و ادبیات فرانسه از دانشگاه شهيد چمران اهواز در سال ۱۳۸۵ (کارشناسی) و از دانشگاه شهيد بهشتی تهران در سال ۱۳۹۰ (كارشناسی‌ ارشد ) است. او از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۷ در مطبوعات مختلف به‌عنوان روزنامه‌نگار قلم زده است. علاقهٔ او به نویسندگان معاصر فرانسه است و تاکنون نویسنده‌های مختلفی را برای اولین بار به خوانندگان فارسی‌زبان معرفی کرده که از آن جمله می‌توان به میشل اوئلبک، برنار کی‌رینی، اسکار کوپ ـ فان، آلن بلو‌تی‌یر، امیلی‌یِن ملفتو، ژان ـ فرانسوا بوشار، رومن پوئرتُلاس و ... اشاره کرد. ابوالفضل اللّه‌‌دادی تاکنون دوبار نامزد جایزه استاد ابوالحسن نجفی برای بهترین ترجمهٔ سال شده است: در سال ۱۳۹۷ برای «سفر شگفت‌انگیز مرتاضی که در جالباسی آیکیا گیر افتاده بود» و در سال ۱۴۰۰ برای «محاکمهٔ خوک».

(متولد ۱۳۱۷) صداپیشه، گویندهٔ حرفه‌ای آنونس، مدیر دوبلاژ و مترجم ایرانی است. وی گویندگی آنونس بسیاری از فیلم‌های سینمایی پیش و پس از انقلاب، دوبله، مدیریت دوبلاژ و ترجمهٔ دوبلاژ بسیاری آثار را در کارنامه هنری خود ثبت کرده ‌است. از ایشان مجموعه‌های شنیداری «رستم و سهراب» و «بیژن و منیژه» توسط فرهنگ نشرنو منتشر شده است.

دانش‌آموختۀ زبان انگلیسی است و اکنون در مقطع دکتری علوم سیاسی دانشگاه تربیت مدرس تحصیل می‌کند. از افشین خاکباز کتاب‌ها و مقالات متعددی در ایران منتشر شده است. گرایش اصلی او ترجمه در زمینۀ علوم انسانی است. از او تا کنون ده کتاب در نشر نو منتشر شده؛ از جمله «عدالت: چه باید کرد»، «فلسفۀ ملال»، «فریب طعمه‌ها» و «رؤیاهای انقلابی»، «راهنمای فلسفی زیستن»، «شهرت» و «انسان بی‌نقص: اخلاق در عصر مهندسی ژنتیک».

(متولد ۱۳۳۸) مترجم ایرانی است. او در سال ۱۳۶۴ از دانشگاه شیراز لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی گرفت و در سال ۱۳۶۸ از همان دانشگاه با مدرک فوق‌لیسانس آموزش زبان انگلیسی فارغ‌التحصیل شد. کتاب «اروپا از دوران ناپلئون» اثر دیوید تامسن، با ترجمۀ احد علیقلیان و همکاری خشایار دیهیمی در پاییز سال ۱۳۸۷ به عنوان کتاب شایستۀ تقدیر فصل شناخته شد و کتاب تراژدی مردم، اثر اورلاندو فایجس با ترجمه‌ی وی به عنوان کتاب فصل بهار ۱۳۸۸ برگزیده شد. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «پایان رابطه» اثر گراهام گرین، «اقتصاد خیر و شر: از گیل‌گمش تا وال‌استریت» اثر توماش ردلاچک، «اختراع قوم یهود» اثر شلومو زند، »«دروغ‌گویی: انتخاب اخلاقی در زندگی اجتماعی و فردی» اثر لزلی استیونسن و دیوید ل. هابزمن و «پول» اثر اریک لونرگن در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد 1353) ادیب و استاد داشنگاه ایرانی است. او مدرک کارشناسی و کارشناسی ارشد خود در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه اصفهان اخذ کرده است. از ایشان دو کتاب «سلیم و سلمی» و «فیروز و نسرین» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۲۹) کویرنورد و دریانورد ایرانی است. او سابقاً به مدت چهار سال سردبیر مجلهٔ تخصصی گزارش کامپیوتر (از انتشارات انجمن انفورماتیک ایران) بوده‌ است. پارسا همچنین از پشتیبانان قدیمی ویکی‌پدیای فارسی است. او دانش‌آموختهٔ دبیرستان البرز، دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه سان فرانسیسکو و دانشگاه ایالتی سن خوزه است. بادبان‌های جنوب از ایشان در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.  

علی شاهی، نویسنده و مترجم، زادهٔ ۱۳۶۱ در کرمانشاه. دانشجوی دکترای فلسفهٔ هنر در دانشگاه علامه طباطبایی. نویسندهٔ «کتاب نانوشته» منتشرشده در نشرنو، سال ۱۴۰۰. از او مقالات متعددی در زمینهٔ فلسفهٔ و ادبیات منتشر شده است. او در سال ۱۳۹۸ نیز کتاب «واقعیت ناپیدا» اثر کارلو روولّی را ترجمه کرد که در نشر نو منتشر شده است.

عمادیان (متولد 1349) مترجم و پژوهشگر حوزۀ فلسفه، جامعه‌شناسی و علوم سیاسی است. او در دانشگاه تورنتو فلسفه، و در دانشگاه وست‌مینستر فلسفۀ سیاسی خوانده است. از ایشان ترجمۀ کتاب «عشق رمانتیک» و تألیف کتاب «گفته‌ها و نکته‌ها از میان خوانده‌ها» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

ابراهیم یونسی بانه (۱۳۰۵، درگذشته ۱۳۹۰)، نویسنده و مترجم ایرانی بود. او نخستین استاندار کردستان ایران، پس از انقلاب ۵۷ و در دولت مهدی بازرگان بود. ابراهیم یونسی مترجم ۸۰ عنوان کتاب از زبان انگلیسی و یک کتاب از زبان فرانسوی به فارسی است. از ایشان ترجمۀ کتاب «به دور از مردم شوریده» اثر تامس هاردی در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.    

(متولد ۱۳۱۳، درگذشته ۱۳۸۸) داستان‌نویس و مترجم ایرانی بود. وی در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ هجری شمسی از پرفروش‌ترین نویسندگان معاصر بود. رمان‌های «دل کور»، «لاله برافروخت»، «شراب خام»، «داستان جاوید»، «ثریا در اغما» و «درد سیاوش» از مهم‌ترین آثار او به‌شمار می‌روند. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «تحلیل رفتار متقابل» اثر اریک برن، «ماندن در وضعیت آخر» و «وضعیت آخر» اثر تامس. ای. هریس در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۲۳) نویسنده و مترجم ایرانی است. از ایشان ترجمۀ کتاب «فروپاشی: چگونه جوامع راه فنا یا بقا را بر می‌گزینند» اثر جرد دایموند در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۱۷) نویسنده، منتقد و کارشناس ادبیات فارسی است. حسن جوادی مدت یازده سال در دانشگاه تهران تدریس کرد و مدتی هم رئیس گروه زبان و ادبیات انگلیسی شد. او طی این سال‌ها کتاب‌های «گذری به هند» از فورستر، «نامه‌هایی از تبریز» از ادوارد براون، «وحی و عقل در اسلام» از آربری، «تاریخ ادبیات آمریکا» از ویلیس ویگر را از انگلیسی و نمایشنامه «مده» را از فرانسه ترجمه کرد. از ایشان کتاب «ادوارد براون و ایران» را فرهنگ نشرنو چاپ کرده است.

(متولد ۱۳۰۴) مترجم و پژوهشگر ادبیات فارسی است. او استاد زبان فارسی در دانشگاه کمبریج و استاد مدعو در دانشگاه کالیفرنیا و از مسئولان شرکت ملی نفت ایران بود. مهمترین ترجمۀ کامشاد «تاریخ چیست» اثر ه. ا. کار و مهمترین اثر تألیفی او «پایه‌گذاران نثر جدید» فارسی است. از ایشان ترجمۀ کتاب «درک یک پایان» اثر جولین بارنز در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است

(متولد 1326) حقوق‌دان ایرانی و استاد دانشگاه شهید بهشتی است. ایشان برای تألیف کتاب حقوق بین‌الملل معاهدات (فرهنگ نشرنو) برندۀ تشویقی کتاب سال ۱۳۸۱ شد. صلح جاویدان و حکومت قانون دیگر اثر تألیفی ایشان است که در فرهنگ نشر نو به چاپ ذسیده است.  

(متولد ۱۳۲۰ نهاوند، درگذشته ۱۳۹۹) مترجم و نویسنده اهل ایران بود. از آثار به‌جامانده از ایشان می‌توان به ترجمۀ «انگل» اثر ماکسیم گورگی، «همزاد» اثر فئودور داستایفسکی، «مرگ و دختر جوان» اثر آریل دورفمن، «جاودانگی» اثر میلان کوندرا، «خانه ارواح» اثر ایزابل آلنده، «فرزندان سانچز» اثر اسکار لوئیس و «شوک آینده» اثر الوین تافلر (فرهنگ نشرنو) اشاره کرد.    

پژوهشگر، نویسنده و خالق مجموعه ۱۴جلدیِ پژوهشگران معاصر ایران است. از ایشان تا کنون چهار جلد «چهره‌های موسیقی ایران» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۰۹، درگذشته ۱۳۹۴) دیپلمات، نویسنده و مترجم ایرانی بود. مهدوی در طول دوران فعالیت حرفه‌ای خویش، بیش از ۷۷ عنوان کتاب و مقاله تألیف و ترجمه کرد که از آن جمله می‌توان به این آثار اشاره کرد: تألیف:

• تاریخ روابط خارجی ایران: از ابتدای دوران صفویه تا پایان جنگ جهانی دوم
• سیاست خارجی ایران در دوران پهلوی
• شش سال در دربار پهلوی: خاطرات محمد ارجمند سرپرست تلگرافخانه مخصوص رضاشاه.
• بحران دموکراسی در ایران

• تاریخ سوسیالیسم‌ها، فرهنگ نشرنو
• ابوالهول ایرانی، امیرعباس هویدا و معمای انقلاب ایران
• هم‌پیمانان: آمریکا، انگلیس، اروپا و جنگ در عراق
• کودتا: مرداد ۱۳۳۲، سازمان سیا و ریشه‌های روابط کنونی ایران و آمریکا
• سایهٔ مصدق بر روابط ایران و آمریکا
• خشونت پرهیزی: تاریخ یک اندیشه خطرناک
• همسر زیبای سفیر: سرگذشت لیدی همیلتون، زیباترین زن اروپا
• برآمدن ساسانیان و اسارت قیصر روم به دست شاپور اول
• ملکهٔ مصلوب: داستان لیلی و مجنون غرب
• تاجگذاری استر: دنباله داریوش، شاه شاهان

(متولد ۱۳۲۳) ادب‌پژوه، مترجم، منتقد و شاعر اهل ایران و استاد سابق ادبیات در دانشگاه پنسیلوانیا است. «درآمدی بر روایت‌شناسی»، «خواهران برونته» و «خاستگاه آگاهی در فروپاشی ذهن دوجایگاهی» از جمله ترجمه‌های ایشان است. از ایشان همچنین کتاب ضد شعر نو فارسی: از عصر نیما تا امروز» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۲۶) نویسنده و مترجم ایرانی است. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «خدایی به سپیدی یاس» اثر مهادوی یکه، «قصه‌های برادران گریم»، «قصه‌های جاودان» اثر ناتالینا ایوانووا، «دانشنامۀ هنر اسلامی به روایت تصویر» اثر جووانی کوراتولا و «تاریخ مصور موسیقی» اثر مایکل سدلر در فرهنگ نشر نو چاپ شده است.

هروی (متولد ۱۲۹۷، درگذشته ۱۳۷۲) نویسنده، مترجم، حافظ پژوه و استاد دانشگاه ایرانی است. زرگترین سبب شهرت هروی، کتاب چهار جلدی «شرح غزل‌های حافظ» است که پس از سال‌ها تحقیق در سال ۱۳۶۷ منتشر شد. این کتاب حاصل ۱۵ سال فعالیت و تحقیق اوست که توسط فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

نویسنده و مترجم انگلیسی است. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «یاد جنگل دور» اثر گوردون اوراینز، «چگونه گورخر راه راه شد؟» اثر لئو گراسه، « در جست‌وجوی طبیعت غریزۀ زیست‌گرایی)» اثر ادوراد ویلسون، «سیارۀ ویروس‌ها» اثر کارل زیمر و «صدای غذا خوردن یک حلزون وحشی» اثر الیزابت تووا بایلی در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۳۴) مترجم و ویراستار آثار ادبی و فلسفی است. او آثار متعددی در فلسفه سیاسی، فلسفه زندگی، ادبیات بلوک شرق، به فارسی ترجمه و منتشر شده است. سرپرستی ترجمه چند مجموعه کتاب از جمله نسل قلم، تجربه و هنر زندگی، مجموعه ن‍ام‌ آوران‌ ف‍ره‍ن‍گ‌ را بر عهده داشته است. به قلم این مترجم و ویراستار قریب یک‌صد و بیست ترجمه و ویراستاری یک‌صد طی سی و پنج سال فعالیت فرهنگی منتشر شده است. علاوه بر ترجمه ویراستاری تدریس فلسفه سیاسی، همچنین روزنامه‌نگاری و همکاری مستمر با نشریه‌ها و مجله‌ها از دیگر فعالیت‌های اوست. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «داستایفسکی: جدال شک و ایمان» اثر ادوارد هلت‌کار، «مارکسیست‌ها» اثر سی. رایت میلز، «فلسفۀ سیاسی جان استیوارت میل» اثر جان گری، «فلسفۀ کی‌یر کگور»، «فلسفۀ جان استیوارت میل»، «فلسفۀ داستایفسکی» اثر سوزان لی. اندرسون، «فلسفۀ کامو» اثر ریچارد کمبر  و «فلسفۀ تنهایی» اثر لارس اسونسن در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد 1317) روزنامه‌نگار و مترجم ایرانی است. در مهاباد متولد می‌شود. او فارغ‌التحصیل رشتۀ ادبیات و زبان انگلیسی از دانشسرای عالی تهران، دانشگاه تربیت معلّم کنونی است. مهین میلانی از سال 1345 در کنار تدریس به ترجمه نیز می‌پردازد. از ایشان کتاب «هنر انسان شدن» اثر کارل راجرز در فرهنگ نشرنوچاپ شده است.

(متولد ۱۳۱۳، درگذشته ۱۳۹۹) با نام مستعار «علیزاده طوسی»، پژوهشگر، شاعر و نویسنده معاصر ایرانی بود. گستره آثار او علاوه بر شعر و داستان، زمینه‌های دیگری چون برگردان، نقد ادبی و داستان‌های کودکان را در بر می‌گیرد. بر همه اینها باید آثار روزنامه‌نگاری وی را نیز افزود. کیانوش مدتی عضو هیئت تحریریه و همچنین سردبیر مجله صدف و چهار دوره هم سردبیر مجله سخن بود. او با وجود رنجوری تن و بیماری همسر، با روحی شاداب، تا پایان عمر در زمینه‌های گوناگون به نوشتن ادامه داد. محمود کیانوش به دو زبان فارسی و انگلیسی می‌نوشت. از او سه کتاب توسط یک ناشر انگلیسی منتشر شده ‌است. از ایشان مجموعه شعرِ «کتاب دوستی» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد 1349) نویسنده و پژوهشگر است و در دانشگاه ادبیات فارسی درس می‌دهد. از او مقالات متعددی در زمینهٔ شعر کلاسیک فارسی و شعر و داستان معاصر و بازخوانی تاریخ شفاهی زنان ایران منتشر شده است. فرهنگ نشرنو تا کنون شش دفتر از «شاهنامه، تصحیح انتقادی و شرح یکایک ابیات» از ایشان منتشر کرده و دفترهای بعدی را به‌تدریج منتشر خواهد کرد. «شاهنامه در دو بازخوانی، شاهرخ مسکوب» نیز با ویرایش ایشان در نشرنو منتشر شده است. همچنین ایشان سردبیر و مدیر مسئول نشریهٔ ویژهٔ معرفی کتاب رود است.

(متولد ۱۳۲۲، درگذشته ۱۳۸۸) مترجم، نویسنده، روزنامه‌نگار، نقاش، مجسمه‌ساز و عکاس ایرانی بود. او بیشتر به خاطر ترجمه مجموعهٔ «در جستجوی زمان ازدست‌رفته» اثر مارسل پروست شناخته شده‌ است. مهدی سحابی به دلیل تسلط به سه زبان انگلیسی، فرانسوی و ایتالیایی آثاری را نه تنها به فارسی برگردانده‌ است بلکه از فارسی به این سه زبان نیز ترجمه می‌کرد. او در کنار ترجمه، گزارش و خبر، گاهی با نام مستعار «سهراب دهخدا» برای صفحه فرهنگی نقد فیلم می‌نوشت. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «همه می‌میرند» اثر سیمون دوبوار و «طوفان در مرداب» اثر لئوناردو شاشا در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

مترجم، پژوهشگر فلسفه و استاديار پژوهشکدۀ مطالعات بنيادين علم و فناوری است. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «زندگی 3:0، انسان بودن در عصر هوش مصنوعی» اثر مکس تگمارک، «فلسفۀ عشق» اثر اروینگ سینگر، «دوازده نظریه دربارۀ طبیعت بشر» اثر لزلی استیونسن، «فقط استدلال» اثر مایکل بروس و استیون باربن، «فلسفه زندگی» اثر کریستوفر همیلتون، «ساخت واقعیت اجتماعی» اثر جان سرل، «فلسفۀ ادبیات» اثر پیتر لامارک، «آرمانشهر، دلفین، رایانه»، «علم و شعر» هر دو از  مری میجلی و  «جهش اجتماعی» اثر ویلیام فون هیپل  در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

مینو مشیری (تهران) مترجم، نویسنده و پژوهشگر ادبی اهل ایران است. مشیری تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ژاندارک و تحصیلات متوسطه و دانشگاهی را در انگلستان گذراند و دارای فوق‌لیسانس در زبان و ادبیات فرانسه و فوق‌لیسانس در زبان و ادبیات انگلیسی از دانشگاه اکستر است. او پس از بازگشت به ایران به ترجمهٔ کتاب‌های ادبی و تألیف و ترجمهٔ مقاله‌های گوناگون و همکاری با نشریات پرداخت. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «زن‍دگ‍ی‌ و زم‍ان‍ه‌ م‍ای‍ک‍ل‌ ک» اثر ج‍ی‌. ام‌. ک‍وت‍س‍ی‍ا و «ژاک قضا و قدری و اربابش» اثر دٌنی دیدرو در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.  

(متولد 1358) مترجم زبان و ادبيات آلمانی است. او در سال ۱۳۹۶ برای ترجمۀ رمان «مارش رادتسکی» (فرهنگ نشرنو) اثر یوزف روت برندۀ جایزۀ ابوالحسن نجفی شد. شماری از اشعار وی نیز به زبان‌های آلمانی و یونانی ترجمه شده است. از ایشان به جز «مارش رادتسکی»، کتاب‌های «عروسک کافکا» اثر گرت اشنایدر و «پرده‌خوان» اثر گرت هوفمان نیز در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

(متولد ۱۳۰۲) شاعر و اديب عرفان‌پژوه، تاریخ‌نگار و حقوق‌دان، و عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی است. وی در طول زندگی خویش همواره مشغول تحقیق، تألیف و ترجمه بوده و آثار شاخصی از خود به یادگار گذاشته‌است که بی‌شک مهم‌ترین آن‌ها تحقیق در متون عرفانی، به‌ویژه چاپ انتقادی مقالات شمس تبریزی است. موحد در زمینۀ مسائل حقوقی نیز صاحب نظر بوده و دو کتاب «درس‌هایی از داوری‌های نفتی» و «نفت ما و مسائل حقوقی آن» به عنوان کتاب درسی در دوره کارشناسی ارشد حقوق تجارت به عنوان منبع درسی معرفی شده‌ است. از ایشان کتاب «شمس تبریزی» و ترجمۀ کتاب «انرژی و عدالت» اثر ایوان ایلیچ در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۳۹) نمایشنامه‌نویس و مدرس تئاتر ایرانی است. از ایشان بازخوانی رمان‌های «دیر راهبان» اثر فریرا دو کاسترو، «روز رستاخیز» اثر تادئوش کونویتسکی، «عصر معصومیت» اثر مری شلی و «یوزف کا» در قالب نمایشنامه در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد 1345) فرهنگ‌نویس و مؤلف فرهنگ ادبیات فارسی است. او از سال ۱۳۷۰ تا کنون به عنوان ویراستار و مؤلف کتاب‌های مرجع با فرهنگ نشرنو همکاری دارد. شریفی مؤلف کتاب «گفته‌ها و نکته‌ها از میان خوانده‌ها» است که توسط فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است. همچنین از ایشان «فرهنگ ادبیات فارسی» و «نردبان آسمان: گزارش مثنوی به نثر» نیز در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(همدان) (متولد 1347) نویسنده و مترجم ایرانی است. از او به عنوان منتقد ادبی و پژوهشگر تاکنون 5 کتاب و بیش از 30 مقالۀ ادبی در نشریه‌های گوناگون منتشر شده است. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «راهنمای توچپی فریبکار» اثر سالوادور دالی و «زبان سیاست» اثر ایدرینن بیرد در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۲۷) مترجم، ویراستار، فرهنگ‌نویس و مدیر نشر نو است.

(1325) مترجم، محقق، و نويسنده ايرانى است. تحصيلات ابتدايى و متوسطه را در تهران (دبيرستان دارالفنون) به پايان رساند (1345)، و در همان سال وارد دانشگاه تهران شد. از ایشان ترجمۀ کتاب «هنر در گذر زمان» اثر هلن گاردنر در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۴۸، درگذشتهٔ ۱۳۹۶) نویسنده و مترجم ایرانی بود که درضمن دربارهٔ ادبیات کلاسیک فارسی تحقیق می‌کرد. از او مقالاتی در بعضی نشریات ادبی مثل کلک، کارنامه، سمرقند، بخارا، رودکی، نافه، شوکران، و گوهران منتشر شده ‌است. از ایشان ترجمۀ کتاب «مواجهه با مرگ» اثر برایان مگی در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(۱۳۲۰) مترجم ایرانی است. نخستین ترجمهٔ او در حوزه رمان، شوان‌ها، اثر اونوره دو بالزاک است که در سال ۱۳۷۲ در تهران به چاپ رسیده‌است. مفیدی از جمله مترجمانی است که به ترجمه ادبیات آمریکای لاتین پرداخته‌است. از ایشان ترجمۀ کتاب «فرشتۀ ظلمت» اثر ارنستو ساباتو در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۱۱، درگذشتهٔ ۱۳۹۸) استاد دانشگاه، مصحح متون، و شاعر برجستهٔ معاصر ایران بود. او سال‌های زیادی به‌عنوان استاد تمام رشتهٔ زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه تهران به‌خدمت مشغول بود. از ایشان کتاب «نسخۀ اقدم» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

دریابندری (متولد ۱۳۰۸-درگذشته ۱۳۹۹) مترجم و نویسنده ایرانی بود. ترجمۀ کتاب‌های «وداع با اسلحه» و «پیرمرد و دریا» نوشتۀ ارنست همینگوی، از جمله ترجمه‌های شناخته شدۀ دریابندری است. از ایشان کتاب «درد بی‌خویشتنی: بررسی مفهوم الیناسیون در فلسفۀ غرب» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

ناصر ایرانی با نام کامل ناصر نظیف‌پور ایرانی (متولد ۱۳۱۶، درگذشته ۱۳۹۷) نویسنده، مترجم و نمایش‌نامه‌نویس ایرانی بود. از پرآوازه‌ترین نمایشنامه‌های او می‌توان به «ما را مس کنید» و سه نمایش‌نامهٔ «کسالت‌بار»، «قتل»، «در پایان»، و «حُفره» اشاره کرد. از ایشان کتاب «هنر رمان» (دربارهٔ نقد، فنون و شیوه‌های داستان و رمان‌نویسی) در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.  

(متولد 1336) نویسنده، طنزنویس و مترجم ایرانی است. کتاب‌های «کارت‌پستالی به همینگوی» اثر پیتر بیکسل، «یاکوب فون گونتن» اثر روبرت والرز، «ارتش تک‌نفره» اثر موآسیر اسکیلر، «ابرها بزرگ بودند و سفید بودند و در گذر» اثر ماتیاس چوکه و «چنان ناکام که خیلی از آرزو» اثر پیتر هاندکه از ایشان در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.  

(متولد ۱۳۵۴) کارگردان و مستندساز اهل ایران است. از ایشان کتاب «آیه‌های آه» (ناگفته‌هایی از زندگی و کار فروغ فرخزاد) در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

(متولد ۱۳۲۲) فلسفه‌دان، استاد دانشگاه تهران، مصحح متون، نویسنده، عرفان پژوه و بنیادگذار و رئیس پیشین مرکز نشر دانشگاهی است. نصرالله پورجوادی هم‌اکنون عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی است. پورجوادی پژوهشگر و نویسندۀ پُرکاری است و نوشته‌های وی را ناشران معتبر منتشر می‌کنند. مقاله‌های او در مجله‌های معتبر به چاپ می‌رسد. از ایشان کتاب «کرشمۀ عشق: مقالاتی در عرفان نوحلاجی ایران» در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۱۶) کارگردان، نویسنده، نگارگر کتاب کودک، فیلم‌ساز انیمیشن است، و با عنوان پدر انیمیشن ایران شناخته می‌شود. او در سال‌های ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۶ رئیس آسیفای بین‌المللی (انجمن بین‌المللی فیلم‌های انیمیشن) بوده ‌است. از ایشان کتاب «امیر ارسلان» در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.  

(متولد ۱۲۹۲، درگذشته ۱۳۶۹) از اهالی ناتل نور مازندران، ادیب، سیاست‌مدار، زبان‌شناس، نویسنده و شاعر معاصر ایرانی بود. یکی از آثار مهمّ و ماندگار خانلری، «تاریخ زبان فارسی» است که تاکنون تنها کتاب مرجع در این زمینه به حساب می‌آید. این اثر توسط فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۵۷) مترجم، ویراستار و مقاله‌نویس ایرانی است. او از اوایل دهۀ ۸۰ با نمونه‌خوانی و نسخه‌پردازی در انتشارات کتاب خورشید، کار آماده سازی و تولید کتاب را شروع کرد و سپس از سال ۱۳۸۵ در سمت ویراستار با انتشارات هرمس، نشرنو، نشر ماه ریز و نشر مشکی همکاری کرد. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «وقایع کلاغیه» (سه جلد) اثر کلم مارتینی، «چهل و دو اندیشۀ ناب» و «زندگی خوب» اثر مارک ورنون، «استبداد» اثر تیموتی اسنایدر و «زندگی و مرگ شهردار کاستربریج» اثر تامس هاردی در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

(متولد ۱۳۳۹)، پژوهشگر و مترجم آثار تاریخی و هنری است.او فارغ‌التحصیل رشتۀ کارگردانی سینما از کشور فرانسه است و جدیدترین ترجمۀ عهد جدید را به فارسی انجام داده ‌است. «کتاب‌هایی از عهد عتیق» که مجموعه کتب قانونی ثانی عهد عتیق است از دیگر ترجمه‌های او است. او نخستین مترجم آثار کریستیان بوبن به زبان فارسی است. کتاب «رفیق اعلی» از این نویسنده در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است. از ایشان همچنین کتاب «شادی در آسمان» اثر شارل فردینان رامو در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

مترجم زبان و ادبیات آلمانی است. از آثار ایشان می‌توان به ترجمۀ کتاب‌های «دیوان غربی شرقی»، «خویشاوندی‌های اختیاری» و «تفنن‌ و سرگرمی‌های مهاجران آلمانی» اثر یوهان ولفگانگ فون گوته اشاره کرد. همچنین از ایشان ترجمۀ کتاب «اشتیاق: گوته در سلوک خلاقیت» اثر راینر م. هولم. هودلا در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.

مترجم زبان و ادبیات روسی است. از ایشان ترجمۀ رمان یادداشت‌هایی از خانۀ مردگان اثر فئودور داستایفسکی در فرهنگ نشرنو منتشر شده است.

(متولد 1339) مترجم ایرانی است. از ایشان ترجمۀ کتاب‌های «تشریفات» اثر سیس نوتبوم و «خانم اسمیلا و حس برف» اثر پیتر هوگ در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

(متولد ۱۳۲۷) روانشناس، نظریه‌پرداز شاخص‌های کیفیت زندگی و استاد پیشگام روابط عمومی الکترونیک است. او از سال ۱۳۵۱ تا ۱۳۵۶ عضو کمیته فرهنگی-اجتماعی معاونت برنامه‌ریزی و کارشناس واحد سنجش افکار و مدیر ارزشیابی کیفی، سازمان رادیو و تلویزیون ملی ایران بود. پس از انقلاب و با ورود به دستگاه‌های اجرایی، به‌مدت نه سال سرپرستی مرکز بررسی‌های اقتصادی صنایع و معادن ایران را بر عهده گرفت و هم‌زمان مشاور رئیس اتاق بازرگانی نیز بود. از ایشان علاوه بر چاپ مقاله در نشریات داخلی و خارجی این عناوین نیز در مقام مترجم به چاپ رسیده است.

• موج سوم، الوین تافلر
• نخستین انقلاب جهانی، الکساندر کینگ و برتراند اشنایدر
• جابجایی در قدرت، الوین تافلر
• جنگ و ضد جنگ، هایدی و الوین تافلر
• ژاپن کشور شماره یک، هایل برونر، ترجمه به همراه علی اسدی

(متولد 1331) مترجم ایرانی است.  او اگرچه فارغ‌التحصیل رشتۀ حقوق از دانشگاه شهید بهشتی است اما بیشتر عمر خود را صرف ترجمه کرده است. بخش عمدۀ ترجمه‌های او به کتاب کودک و نوجوان  اختصاص دارد و بیشتر از 40 اثر در این زمینه توسط او ترجمه شده است. از معروف‌ترین آثار شهلا طهماسبی می‌توان به کتاب «ماتیلدا»، «جادوگرها»، «سفر تک نفره»، «چارلی و کارخانه شکلات سازی» اشاره کرد. همچنین از ایشان کتاب «دختر شیزوکو» اثر کیوکو موری در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

سیامند زندی مترجم پرکار ساکن ونکوور کانادا است. «فرقه‏ی خودخواهان» و «سهم ديگری» اثر اريک امانوئل اشميت و «سنگ صبور» اثر عتيق رحيمی از جمله آثار ترجمۀ مشهور او است. همچنین از ایشان کتاب «زنی در برلين» در فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده است.

متولد ۱۳۳۵، مترجم، پژوهشگر و نویسنده. دارای لیسانس زبان و ادبیات روسی از دانشگاه تهران. کتاب‌هایی عمدتاً از نویسندگان معاصر روس برای کودکان و نوجوانان ترجمه کرده‌است. تدوین ادبستان (فرهنگ ادبیات کودک و نوجوان) از کارهای پژوهشی اوست. این فرهنگ‌نامه توسط فرهنگ نشرنو به چاپ رسیده ‌است.  

سمی (متولد ۱۳۴۹) مترجم اهل ایران است. تحصیلات متوسطه را در قائم‌شهر گذراند و سپس به ترتیب در دانشگاه علامه طباطبایی و دانشگاه تهران در رشتهٔ زبان و ادبیات انگلیسی به تحصیل پرداخت. سمی آثار مختلفی را از نویسندگانی چون جان بارت، کازوئو ایشی‌گورو، نیل دونالد وارش، دان ناردو، مارگارت اتوود و جان آپدایک ترجمه کرده‌ است. از ایشان ترجمۀ کتاب «فقط یک داستان» اثر جولین بارنز در فرهنگ نشرنو چاپ شده است.