نسخهٔ اقدم (منظومه‌های مظاهر مصفا)

AS_13230

مظاهر مصفا در دو سالگی آبله گرفت و از دنیا رفت. دو سال بعد مادرش فخرالسادات پسر دیگری به جایش آورد. نام او را هم مظاهر گذاشتند و شناسنامهٔ مظاهر اول را، که هنوز باطل نکرده بودند، برای او نگاه داشتند. بدین ترتیب مظاهر دوم، آن‌چنان که در منظومهٔ نسخهٔ اقدم هم آورده، مرگ را مایهٔ حیات خود می‌دانست و کودکی را در سایهٔ مرگ و در گفت‌وگو با عالم مردگان آغاز کرد.

در خاک چو رفت دانه‌ٔ تو
از خاک گیاه من برآمد
رفتی تو و آمدم من از راه
خفتی تو و خواب من سرآمد

جزییات بیشتر

مظاهر مصفا در دو سالگی آبله گرفت و از دنیا رفت. دو سال بعد مادرش فخرالسادات پسر دیگری به جایش آورد. نام او را هم مظاهر گذاشتند و شناسنامهٔ مظاهر اول را، که هنوز باطل نکرده بودند، برای او نگاه داشتند. بدین ترتیب مظاهر دوم، آن‌چنان که در منظومهٔ نسخهٔ اقدم هم آورده، مرگ را مایهٔ حیات خود می‌دانست و کودکی را در سایهٔ مرگ و در گفت‌وگو با عالم مردگان آغاز کرد.

در خاک چو رفت دانه‌ٔ تو 
از خاک گیاه من برآمد 
رفتی تو و آمدم من از راه 
خفتی تو و خواب من سرآمد

نویسندهمظاهر مصفا
نوبت چاپاول
تاریخ نشر۱۳۹۵
قطعرقعی
نوع جلدگالینگور (جلد سخت)
تعداد صفحات۲۹۲
شابک978-600-8547-17-4
موضوعشعر فارسی قرن ۱۴
وضعیت نشرچاپ اول

نظرتان را بنویسید

نسخهٔ اقدم (منظومه‌های مظاهر مصفا)

نسخهٔ اقدم (منظومه‌های مظاهر مصفا)

مظاهر مصفا در دو سالگی آبله گرفت و از دنیا رفت. دو سال بعد مادرش فخرالسادات پسر دیگری به جایش آورد. نام او را هم مظاهر گذاشتند و شناسنامهٔ مظاهر اول را، که هنوز باطل نکرده بودند، برای او نگاه داشتند. بدین ترتیب مظاهر دوم، آن‌چنان که در منظومهٔ نسخهٔ اقدم هم آورده، مرگ را مایهٔ حیات خود می‌دانست و کودکی را در سایهٔ مرگ و در گفت‌وگو با عالم مردگان آغاز کرد.

در خاک چو رفت دانه‌ٔ تو
از خاک گیاه من برآمد
رفتی تو و آمدم من از راه
خفتی تو و خواب من سرآمد